In het voorjaar van 2011 debuteerde de uit Utrecht afkomstige band Lost Bear met het indrukwekkende Limshasa. Het was een debuut dat zich maar lastig in een hokje liet duwen. Lost Bear liet zich op haar debuut vooral beïnvloeden door 90s rock, maar gaf via vele uitstapjes buiten de gebaande paden ook een geheel eigen draai aan haar muziek, die onder andere met trompetten werd ingekleurd.
Limshasa kreeg eind 2012 een vervolg met de fraaie EP Shingolai, die voortborduurde op het debuut, maar ook groei liet horen. Vorig jaar verscheen het op cassette (!) uitgebrachte Monkey Pop, dat me op een of andere manier ontging, maar naar verluid een donker en psychedelisch geluid liet horen.
Lost Bear is nu terug met Inside The Dragon en ook dit is een buitengewoon ambitieus project. Inside The Dragon is een heuse dubbel LP met 30 songs in iets meer dan 70 minuten. De muziek van Lost Bear was op haar vorige platen al bijna niet in een hokje te duwen, maar met Inside The Dragon is dat echt onmogelijk geworden.
Lost Bear neemt je op haar nieuwe plaat mee op een tijdreis door een aantal decennia popmuziek en kiest hierbij zeker niet voor de makkelijkste route. Direct in de openingstracks laat Lost Bear horen dat het van vele markten thuis is. Een duistere instrumentale track wordt gevolgd door een funky track vol flarden Talking Heads en Tom Tom Club, waarna Lou Reed, dEUS en Pearl Jam worden samengesmeed tot een bezwerende rocksong.
De muziek van Lost Bear is muziek die uitnodigt tot associëren, maar ondanks alle associaties is het ook muziek die je nog niet eerder gehoord hebt. Na een vervreemdend intermezzo gaat de Utrechtse band los met meedogenloze hardcore, die weer gevolgd wordt door een prachtig melodieuze track waarvoor Radiohead zich niet zou schamen, maar waarmee ook Pearl Jam best uit de voeten zou kunnen.
Inside The Dragon is dan pas een kwartier onderweg, maar je bent al alle kanten opgeslingerd. Dat blijft zo bij beluistering van de rest van de plaat. Lost Bear maakt nog steeds muziek die geïnspireerd is door de indierock en lo-fi uit de jaren 90, maar de band maakt zoveel uitstapjes dat er eigenlijk geen label is te plakken op de muziek van Lost Bear.
Inside The Dragon heeft zijn psychedelische momenten, experimenteert met elektronica, geeft gas en neemt gas terug en overtuigt zowel met lekker in het gehoor liggende rocksongs als met songs die veel lastiger te doorgronden zijn.
Pearl Jam heb ik al een paar keer genoemd als vergelijkingsmateriaal, maar ook de namen van Dinosaur Jr. en Buffalo Tom komen weer meerdere keren boven drijven, zeker op de eerste plaatkanten. Hetzelfde geldt voor Pavement en Guided By Voices.
Inside The Dragon schiet uiteindelijk zoveel kanten op dat het onmogelijk is om snel een oordeel te vormen over de plaat. Zeker in eerste instantie is het raadzaam om de plaat gedoseerd te beluisteren, waarbij opvalt dat de vier plaatkanten verschillende geluiden laten horen en de plaat met name aan het eind steeds stemmiger en intenser gaat klinken en met name Radiohead en Elbow domineren als vergelijkingsmateriaal.
Inmiddels heb ik Inside The Dragon meerdere malen beluisterd en vind ik het niet alleen een interessante en spannende plaat, maar ook een hele goede plaat. Heel af en toe komt er een track voorbij die niet zoveel met me doet, maar Lost Bear laat ook flink wat wonderschone tracks horen, die nog maar eens onderstrepen dat we hier te maken hebben met één van de smaakmakers in de alternatieve Nederlandse muziekscene.
Ik zet de plaat nog maar eens op en weer hoor ik nieuwe dingen. En de groei is er nog lang niet uit. Liefhebbers van rockmuziek die buiten de lijntjes kleurt moeten hier echt naar luisteren. Erwin Zijleman
Inside The Dragon van Lost Bear ligt nog niet in iedere platenzaak, maar het blauwe vinyl kan wel worden besteld via de bandcamp pagina van het label van de band: https://tinyroomrecords.bandcamp.com/album/inside-the-dragon. De prijs voor de digitale versie mag je zelf bepalen.