De uit Athens, Georgia, afkomstige band Drive-By Truckers bracht tussen 1998 en 2015 een elftal studioplaten, twee verzamelaars en minstens twee live-platen uit. Wanneer ik het inmiddels imposante rijtje Drive-By Truckers in de platenkast bekijk, valt op dat de band, misschien met uitzondering van haar eerste twee platen, alleen maar geweldige platen heeft gemaakt, met als uitschieter het fantastische Southern Rock Opera uit 2001.
Het zijn platen waarop de band op imposante wijze uiteenlopende soorten rockmuziek aan elkaar heeft gesmeed, met een voorliefde voor Southern Rock, Country Rock en Hard Rock.
Je zou verwachten dat er na al die jaren wat sleet zit op het geluid van de band, maar daar is op American Band gelukkig nog geen sprake van.
American Band wijkt qua verpakking nogal af van de vorige platen van de band. Waar de band uit Georgia voor de meeste van haar vorige platen vertrouwde op de kleurrijke illustraties van Wes Freed, is American Band gestoken in een sombere hoes met een zwart-wit foto van een halfstok hangende Amerikaanse vlag.
De donkere thematiek van de hoes komt terug in de teksten, die dit keer wat minder persoonlijke verhalen vertellen, maar focussen op de problemen waarmee het weldenkende deel van de Verenigde Staten momenteel te kampen heeft.
In muzikaal opzicht klinkt American Band gelukkig redelijk vertrouwd. Drive-By Truckers klinkt nog altijd als een geoliede machine en het is een machine die uit de voeten kan met diverse smaken rockmuziek.
In veel van de tracks hoor ik niet alleen flarden van de vorige platen van de band, maar ook heel veel van Neil Young en later op de plaat ook van de Rolling Stones. Hiernaast laten ook de beste jaren van Lynyrd Skynyrd nog altijd hun sporen na in de muziek van Drive-By Truckers, zeker wanner invloeden uit de Southern Rock mogen domineren. American Band biedt tenslotte ook ruimte aan net wat meer ingetogen songs, die soms raken aan het minder gepolijste werk van The Eagles.
Het klinkt allemaal zo aangenaam en energiek als we van de band gewend zijn, maar mede dankzij de politieke lading klinkt het dit keer ook wat extra gedreven en urgent. Drive-By Truckers moet het tot dusver niet van de vernieuwing hebben, maar laat op haar twaalfde studioplaat een aantal andere dingen horen. De meeste kracht ontleent ook deze plaat echter weer aan de dingen die gelijk zijn gebleven, want Drive-By Truckers is nog altijd vooral een geweldige rockband en bovendien een rockband die alleen maar goede platen maakt. Mogen ze van mij nog heel lang blijven doen. Erwin Zijleman
