De krenten uit de pop: Jaarlijstje 2016

De eerste stap van het maken van een jaarlijstje gaat bij meestal snel. Ik pak de lijst met al mijn krenten uit de pop van het afgelopen jaar en streep er zoveel mogelijk door. Meestal eindig ik dan met een plaat of zestig, streep ik er nog snel tien weg en verdeel ik de resterende vijftig platen in de groepen goed, heel goed, geweldig, onmisbaar en potentiële klassieker. Vervolgens schuif ik binnen deze groepen nog wat en staat mijn jaarlijstje voor 99% op de rails.

Dit jaar ging het een stuk minder makkelijk. Na de eerste selectie had ik nog ruim negentig platen over en na het wegstrepen van een stuk of tien, viel ieder volgend slachtoffer me zwaar. 2016 is een jaar met verrassend veel sterke platen, wat kiezen lastig maakt.

Verder is 2016 natuurlijk een bijzonder muziekjaar. Aan een muziekjaar met veel zwarte bladzijden zullen we gezien de leeftijd van veel muzikale helden moeten wennen, maar muzikanten die hun dood zo ongeveer aankondigen op hun laatste plaat en overlijden terwijl de plaat nog maar net in de winkel ligt, is iets nieuws. Het geeft deze platen zoveel lading, dat ik ze eigenlijk niet wil vergelijken met een debuut van twee frisse meiden van net twintig, maar in een jaarlijstje moet dat en kan dat.

Na veel wikken en wegen ben ik ook dit jaar weer gekomen tot vijftig platen die het muziekjaar 2016 kleur hebben gegeven. Van gitzwart tot alle kleuren van de regenboog. Morgen maak ik waarschijnlijk een net wat ander lijstje en ik kom de komende week ook vast nog wel een prachtplaat tegen die ik gemist heb, maar in grote lijnen is dit het wel. Ook dit jaar heel veel vrouwelijke singer-songwriters, maar dat zal geen enkele lezer van deze BLOG verbazen denk ik. Erwin Zijleman

Voor ik terug tel van 50 naar 1 wil ik een plaat noemen die ook dit jaar een plek in mijn jaarlijstje verdient, maar er vorig jaar ook al in stond. Het blijft echter een prachtplaat. Met een prachtige hoes. Buiten mededinging, maar zeker niet minder mooi.

The Apartments - No Song, No Spell, No Madrigal
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/12/the-apartments-no-song-no-spell-no.html

50 - 41

De rauwe roots van Terry Lee Hale, de verrassende comeback van Suede, de tweede voltreffer van MONEY, de charmante folk van Hattie Briggs, de briljante songs van Kevin Morby, de doorleefde muziek van ouwe rot Peter Wolf, de tijdloze popplaat van Aaron Lee Tasjan, de frisse en veelzijdige gitaarplaat van Car Seat Headrest, de voor de afwisseling weer eens redelijk toegankelijke plaat van Radiohead en de zonnige en briljante popliedjes van Brett Dennen. Allemaal even prachtig.

50. Terry Lee Hale - Bound, Chained, Fettered
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/04/terry-lee-hale-bound-chained-fettered.html

49. Suede - Night Thoughts
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/01/suede-night-thoughts.html

48. MONEY - Suicide Songs
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/02/money-suicide-songs.html

47. Hattie Briggs - Young Runaway
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/07/hattie-briggs-young-runaway.html

46. Kevin Morby - Singing Saw
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/04/kevin-morby-singing-saw.html

45. Peter Wolf - A Cure For Loneliness
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/04/peter-wolf-cure-for-loneliness.html

44. Aaron Lee Tasjan - Silver Tears
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/10/aaron-lee-tasjan-silver-tears.html

43. Car Seat Headrest - Teens Of Denial
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/07/car-seat-headrest-teens-of-denial.html

42. Radiohead - A Moon Shaped Pool
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/06/radiohead-moon-shaped-pool.html

41. Brett Dennen - Por Favor
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/06/brett-dennen-por-favor.html

40 - 31

De eigenzinnige rock van Mitski, de zorgeloze pop van The Prettiots, de verstilde pracht van Sommerhus, de veelzijdige rootsmuziek van wonderkind Sarah Jarosz, de gloedvolle country van Maren Morris, de aardedonkere rouw van Nick Cave, de onderschatte roots van Kalyn Fay, de heerlijke jonge honden gitaarmuziek van Hooton Tennis Club, de tijdloze singer-songwriter plaat van Maria Taylor en de wonderschone dramatiek van The Slow Show. Allemaal even bijzonder.

40. Mitski - Puberty 2
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/06/mitski-puberty-2.html

39. The Prettiots - Funs Cool
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/02/the-prettiots-funs-cool.html

38. Sommerhus - Is There Such A Thing As Too Much Love?
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/02/sommerhus-is-there-such-thing-as-too.html

37. Sarah Jarosz - Undercurrent
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/06/sarah-jarosz-undercurrent.html

36. Maren Morris - Hero
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/07/maren-morris-hero.html

35. Nick Cave & The Bad Seeds - Skeleton Tree
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/09/nick-cave-bad-seeds-skeleton-tree.html

34. Kalyn Fay - Bible Belt
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/09/kalyn-fay-bible-belt.html

33. Hooton Tennis Club - Big Box Of Chocolates
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/12/hooton-tennis-club-big-box-of-chocolates.html

32. Maria Taylor - In The Next Life
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/12/maria-taylor-next-life.html

31. The Slow Show - Dream Darling
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/10/the-slow-show-dream-darling.html

30 - 21

De gloedvolle roots van Anna Elizabeth Laube, de gedreven retro van Michael Kiwanuka, de eigenzinnige maar perfecte popliedjes van Emma Pollock, de wederopstanding van de Rolling Stones, De ultieme zomerplaat van Carl Broemel, de zwaar onderschatte rootsplaat van Vanessa Peter, de weemoedige roots van Amanda Shires, de veelzijdige en veelkleurige country van Miranda Lambert, de dromerige en bezwerende rock van Psychic Ills en de mokerslag van Savages. Allemaal even indrukwekkend.

De broeierige en bloedstollende plaat van Cass McCombs, De Scandinavische weemoed van Thisell, het zoveelste meesterwerk van Drive-By Truckers, De eigenzinnige folk van Frankie Cosmos, de tijdloze country van Margo Price, de rauwe rootsmuziek van Aubrie Sellers, de hypnotiserende klanken van Hope Sandoval & The Warm Inventions, de dynamische muziek van Lera Lynn, de zoveelste parel in het oeuvre van Mary Chapin Carpenter en de emotievolle rootsplaat van Shovels & Rope. Allemaal even imponerend.

20. Cass McCombs - Mangy Love
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/08/cass-mccombs-mangy-love.html

19. Thisell - II
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/09/thisell-ii.html

18. Drive-By Truckers - American Band
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/10/drive-by-truckers-american-band.html

17. Frankie Cosmos - Next Thing
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/07/frankie-cosmos-next-thing.html

16. Margo Price - Midwest Farmer's Daughter
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/04/margo-price-midwest-farmers-daughter.html

15. Aubrie Sellers - New City Blues
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/12/aubrie-sellers-new-city-blues.html

14. Hope Sandoval And The Warm Inventions - Until The Hunter
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/11/hope-sandoval-and-warm-inventions-until.html

13. Lera Lynn - Resistor
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/05/lera-lynn-resistor.html

12. Mary Chapin Carpenter - The Things That We Are Made Of
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/05/mary-chapin-carpenter-things-that-we.html

11. Shovels & Rope - Little Seeds
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/10/shovels-robe-little-seeds.html

10 - 1

De 40 hierboven genoemde platen zijn me allemaal zeer dierbaar, maar de onderstaande 10 springen er voor mij om uiteenlopende redenen uit. Hieronder mijn tien beste platen van 2016.

10. Wussy - Forever Sounds
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/03/wussy-forever-sounds.html

Wussy is voor mij een oude liefde, maar opeens waren ze er weer en wat is het nog steeds goed. Gelijke delen 60s psychedelica, 90s noiserock en 90s indierock en tenslotte op smaak gebracht met een vleugje Americana, een beetje My Bloody Valentine en een snufje Arcade Fire. Unieke band, en weer een wereldplaat.

9. Solange - A Seat At The Table
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/11/solange-seat-at-table.html

De zus van Beyonce opereert in een straatje waar ik normaal niet graag kom, maar deze moderne soulplaat vol invloeden uit de hiphop en R&B is zo veelzijdig, zo sprankelend en zo avontuurlijk dat ik er niet omheen wil. De grootste verrassing in mijn jaarlijst denk ik, maar er valt echt niets op af te dingen. Grootse plaat.

8. Alice Phoebe Lou - Orbit
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/05/alice-phoebe-lou-orbit.html

Nog steeds bijna wekelijks in Berlijn op straat te zien. Het moet een groot genoegen zijn, want deze piepjonge singer-songwriter is een enorm talent. Dat hoor je vast op straat, maar nog veel beter op het prachtig ingekleurde Orbit dat overloopt van spanning en avontuur. Sensationeel debuut.

7. Weyes Blood - Front Row Seat To Earth
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/10/weyes-blood-front-row-seat-to-earth.html

Weyes Blood moet het tot dusver doen met een cultstatus, maar deze plaat verdient echt een veel breder publiek. Invloeden uit de singer-songwriter muziek uit de jaren 60 en 70 staan centraal op deze plaat, maar Weyes Blood sleept er van alles bij, waardoor ze hoog boven de concurrentie uit toornt. Baanbrekende plaat.

6. Malojian - This Is Nowhere
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/11/malojian-this-is-nowhere.html

Voor het tweede jaar op rij in mijn jaarlijstje en wederom is de muziek van de band uit Belfast van een enorm hoog niveau. Van de Beatles tot Elliott Smith en van Britse folk tot de stekelige gitaaruithalen die zijn ingebracht door producer Steve Albini. Een plaat vol zonnige popliedjes, maar een onweersbui is nooit ver weg. Onweerstaanbare plaat.

5. Karen Jonas - Country Songs
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/10/karen-jonas-country-songs.html

De concurrentie in het genre was moordend dit jaar, maar de hoofdprijs gaat voor de afwisseling eens niet naar Nashville, Tennessee, maar naar Fredericksburg, Virginia. De relatief onbekende Karen Jonas mag wat meer buiten de lijntjes kleuren dan haar concurrenten uit Nashville en dat geeft haar passionele countrysongs glans. Voor mij de countryplaat van het jaar.

4. Nessi Gomes - Diamonds & Demons
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/12/nessi-gomes-diamonds-demons.html

Eerlijk gezegd pas een week geleden ontdekt, maar wat is deze plaat me inmiddels dierbaar. Nessi Gomes begint bij de Britse folk, maar sleept er van alles bij. Van Portugese fado tot klassieke muziek, van jazz tot pop. Diamonds & Demons herinnert aan de beste jaren van Kate Bush, maar laat vooral het enorme talent van Nessi Gomes horen. De sensatie van 2016 als je het mij vraagt.

3. David Bowie - Blackstar
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/01/david-bowie-blackstar.html

Over deze plaat is al zo veel gezegd. Precies een jaar geleden kreeg ik hem in handen en wat was het een aangename verrassing. Eindelijk weer eens een Bowie plaat die iets met je deed. Een paar dagen na de release was Bowie dood en bleek Blackstar een even fraai als indringend afscheidscadeau van een van de grootheden uit de geschiedenis van de popmuziek. Kan een plaat na een jaar een klassieker zijn. Ja, Blackstar is er wat mij betreft een.

2. Leonard Cohen - You Want It Darker
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/10/leonard-cohen-you-want-it-darker.html

Ook Leonard Cohen kwam dit jaar met zijn zwanenzang en net als op de plaat van David Bowie wordt de aanstaande dood nadrukkelijk aangekondigd. Misschien niet zo avontuurlijk of baanbrekend als Blackstar, maar wat zijn de songs mooi en wat hoor je, zeker achteraf bezien, goed wat een gevecht deze plaat was. Een van zijn betere platen en dat op 82-jarige leeftijd en doodziek. Een diepe buiging voor deze oude meester.

1. Beau - That Thing Reality
http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/03/beau-that-thing-reality.html

Natuurlijk laat het debuut van deze twee meiden uit Brooklyn zich niet vergelijken met de slotakkoorden van twee grootheden uit de geschiedenis van de popmuziek, maar we moeten door. Beau leverde dit jaar voor mij de meest frisse, eigenzinnige, maar ook aangename plaat af. Stekelige, speelse en zwoele popliedjes die smaken naar veel en veel meer. Folky songs met de energie van de punk. Buiten de lijntjes kleuren wanneer je maar kunt. In muzikaal opzicht misschien niet de beste of meest indrukwekkende plaat van 2016, maar wel de leukste, meest sprankelende en meest veelbelovende. Beau, onthouden die naam!

Op naar 2017!

23 december 2016

Jaarlijstje 2016