De gelegenheidsband werd opgericht met het idee om zo af en toe eens een plaat te maken en dat idee is na twintig jaar nog altijd springlevend.
The New Pornographers maakten tussen 2000 en 2014 zes platen en het zijn platen van een akelig constant en opvallend hoog niveau. Het zijn ook platen die steeds weer net wat andere accenten leggen, al staat het perfecte popliedje bij The New Pornographers altijd centraal.
Op plaat nummer zeven, het onlangs verschenen Whiteout Conditions, zijn vier van de zes leden van het eerste uur nog altijd present, onder wie gelukkig ook meester songwriter A.C. Newman en natuurlijk Neko Case, die absoluut hoort bij de beste Canadese zangeressen van het moment.
Whiteout Conditions is een typische New Pornographers plaat, maar het is ook een plaat die weer anders klinkt dan zijn voorgangers. Wat is gebleven is de liefde van de band voor het perfecte popliedje. Wat ook is gebleven is de mate waarin deze perfecte popliedjes worden benaderd.
Ook Whiteout Conditions is een plaat die je bij eerste beluistering al jaren lijkt te kennen en ook de nieuwe plaat van de Canadese supergroep is een plaat die niet alleen opvalt door zeer aanstekelijke popliedjes, maar ook door razend knap in elkaar stekende popliedjes.
The New Pornographers leggen op al hun platen andere accenten en ook Whiteout Conditions legt weer een accent dat we nog niet zo goed kennen van de band. Op de nieuwe plaat laat de Canadese supergroep, want zo mogen we de band inmiddels toch wel noemen, zich nadrukkelijk inspireren door popmuziek uit de jaren 80 in het algemeen en de jaren 80 syntyhpop in het bijzonder.
Bij beluistering van Whiteout Conditions moest ik heel vaak denken aan de muziek van The Human League, maar waar de muziek van de Britse band vaak flinterdun was, valt de synthpop van The New Pornographers op door de vele lagen en diepgang. Door de stevige inzet van breed uitwaaierende synths klinkt Whiteout Conditions bijzonder lekker, maar er valt ook zoveel te horen dat je constant op het puntje van je stoel zit.
Op hun nieuwe plaat klinken The New Pornographers heerlijk lichtvoetig, maar de kwaliteit van de songs van de band is zoals altijd opvallend hoog. A.C. Newman heeft ook dit keer een serie geweldige popliedjes geschreven, waarin allerlei invloeden zijn verwerkt, waardoor synthpop (van The Human League tot New Order) moeiteloos transformeert in de perfecte jaren 80 pop van Fleetwood Mac of toch opeens uitstapjes richting het heden of richting Westcoast pop uit een heel ver verleden (zoals The Bangles dat ooit eens zo mooi deden) worden gemaakt. Het is nog maar het topje van de ijsberg, want de plaat klinkt als een omgevallen platenkast.
Het elektronische klankentapijt klinkt onweerstaanbaar lekker en past opvallend goed bij de krachtige vocalen van Neko Case, die ook dit keer imponeert en in werkelijk ieder genre uit de voeten lijkt te kunnen.
Het levert dit keer een heerlijke jaren 80 plaat op, maar zo goed als deze werden ze in het betreffende decennium slechts bij hoge uitzondering gemaakt, waardoor Whiteout Conditions van The New Pornographers veel meer is dan a trip down Memory lane. Erwin Zijleman