Voor de opvolger van het succesvolle debuut toog Kris Berry naar Brooklyn, New York, waar ze de studio in dook met producers Chris Soper en Jesse Singer, die eerder werkten met The Roots en John Legend. De studio bleek te vinden in Berry Street, wat een mooie titel voor de tweede plaat van Kris Berry opleverde.
Kris Berry heeft er (gelukkig) niet voor gekozen om Marbles Volume II te maken, maar slaat op Berry Street nadrukkelijk haar vleugels uit.
Na alle donkere platen die ik de afgelopen tijd heb besproken op deze BLOG, zorgt Berry Street onmiddellijk voor zomer uit de speakers. Kris Berry heeft een zonnige en warmbloedige plaat opgenomen en het is een plaat vol aansprekende songs.
Berry Street heeft nog wel wat raakvlakken met het bewierookte debuut van Kris Berry, maar slaat vooral andere wegen in. In de meeste songs op de plaat domineren invloeden uit de soul, gospel, pop en r&b, maar ook uitstapjes richting jazz en hiphop worden niet geschuwd.
Kris Berry grijpt op Berry Street terug op de muziek waarmee ze opgroeide en springt kris kras door de geschiedenis van de met name zwarte popmuziek. Invloeden variëren van de intense jazzy songs van Nina Simone tot de lichtvoetige pop en r&b uit de jaren 90, wat van Berry Street een lekker veelzijdige plaat maakt.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik Berry Street bij eerste beluistering bij vlagen wel erg lichtvoetig vond en enige teleurstelling hierdoor niet kon onderdrukken, maar Kris Berry heeft me langzaam maar zeker toch weer veroverd. Dat deed de Amsterdamse zangeres het eerst met de zich wat langzamer voortslepende songs, maar inmiddels dringen ook de wat meer pop georiënteerde uptempo songs zich wat makkelijker op.
Berry Street is immers niet alleen een plaat vol gloedvolle, zwoele en zonnige songs, maar het is ook een plaat die kwaliteit ademt. Dat hoor je in de verzorgde instrumentatie en productie, die zwoel en aanstekelijk klinkt, maar ook uitermate doeltreffend is en bovendien is voorzien van fraaie accenten.
De grootste kracht van Berry Street schuilt echter in de fantastische stem van Kris Berry. Met enorm veel souplesse en gevoel danst de stem van de Amsterdamse zangeres door het gevarieerde muzikale landschap op Berry Street. Kris Berry zingt de ene keer gevoelig, de volgende keer lichtvoetig, dan weer opvallend soulvol of toch weer jazzy.
Dertien popliedjes komen voorbij in drie kwartier en het is een geval van alle 13 goed. Kris Berry heeft met Berry Street niet alleen een soundtrack voor een hele mooie zomer gemaakt, maar heeft bovendien een plaat gemaakt van internationale allure en van grote klasse.
Het is misschien even wennen aan het nieuwe geluid, maar als Berry Street je eenmaal te pakken heeft, laat de plaat niet meer los. De zomer is begonnen met deze prachtig soundtrack voor lange dagen vol zon en warmte. Heerlijk. Erwin Zijleman