Op deze plaat combineerde de band rond Adam Granduciel (die na het vertrek van Kurt Vile als frontman overbleef) de folk van Bob Dylan en de power van Bruce Springsteen met een bak aan invloeden, waaronder invloeden uit de shoegaze, psychedelica, Krautrock en ambient.
Het inspireerde me tot een recensie waarin vooral namen van anderen werden genoemd, maar met Slave Ambient zette The War On Drugs uiteindelijk vooral zichzelf op de kaart.
De belofte van het uitstekende Slave Ambient werd drie jaar later volledig ingelost met het buitengewoon succesvolle Lost In The Dream, dat nog wat extra namen en invloeden toevoegde aan het geluid van The War On Drugs. Lost In The Dream klonk net wat gepolijster dan Slave Ambient, maar bleek al snel een bezwerende luistertrip.
Op de deze week verschenen opvolger A Deeper Understanding trekt The War On Drugs de lijn van Lost In The Dream nadrukkelijk door en in eerste instantie wist ik niet of ik daar nu blij mee moest zijn of niet. A Deeper Understanding voelt dankzij de heerlijk melodieuze songs onmiddellijk als een warm bad, terwijl ik bij een band als The War On Drugs toch ook verrassing of zelfs verbazing verwacht.
Ik heb me echter snel over de eerste teleurstelling heen gezet en me vervolgens volledig ondergedompeld in A Deeper Understanding. Het is net als zijn voorganger een plaat die op het eerste gehoor een behoorlijk toegankelijk of zelfs wat voortkabbelend rockgeluid laat horen, maar luister net wat beter en je wordt een fascinerend muzikaal universum binnen gezogen.
A Deeper Understanding is voorzien van een nog wat voller geluid dan voorganger Lost In The Dream. Het is bij vlagen een behoorlijk overweldigend geluid, maar waar The War On Drugs vroeger wel eens flirtte met de power van The E-Street Band kiest de band nu voor een veelkleurig geluid met veel diepgang en met oog voor detail.
Centraal staat een warm en sfeervol geluid vol mooi gitaarspel en dromerige synths, maar hier heeft The War On Drugs vervolgens flink wat lagen opgestapeld. Zeker bij beluistering met de koptelefoon is A Deeper Understanding een plaat die steeds weer nieuwe dingen laat horen, terwijl de wat meer rechttoe rechtaan klinkende songs verleiden met heerlijk solerende gitaren en toetsenpartijen die afwisselend lijken weggelopen uit de postpunk en de synthpop. Net als het allemaal wel heel aanstekelijk dreigt te worden, betovert de band uit Philadelphia gelukkig nog steeds net zo makkelijk met dromerige songs met ambient achtige klanken.
A Deeper Understanding imponeert met een prachtig geluid vol fraaie details en met vocalen die nog steeds aan Dylan en Springsteen doen denken (als ik af en toe wat van Bryan Adams hoor onderdruk ik dat), maar de prachtige spanningsbogen in de songs maken misschien nog wel de meeste indruk. De meeste songs beginnen ingetogen of zelfs voorzichtig, maar worden steeds verder opgetuigd tot monumentale maar ook eigentijdse rocksongs.
Op de achtergrond kabbelt het misschien aangenaam voort, maar duik volledig in de fascinerende wereld van The War On Drugs en je hoort een plaat die nog heel lang zal blijven betoveren en die uiteindelijk toch weer een flinke stap vooruit zet. Ik heb A Deeper Understanding na een korte aarzeling omarmd als een van de mooiste platen van 2017 tot dusver. Erwin Zijleman