De Noorse band Motorpsycho is sinds haar oprichting in 1989 enorm productief en heeft inmiddels een zeer imposant oeuvre opgebouwd. The Tower wordt hier en daar de 31e plaat van de band uit Trondheim genoemd en ik ga er maar even van uit dat het klopt.
De band bracht eerder dit jaar nog de soundtrack bij een fictief toneelstuk uit, maar The Tower is wat mij betreft de echte opvolger van het vorig jaar verschenen Here Be Monsters.
Voor The Tower koos Motorpsycho voor de afwisseling eens voor een studio ver van huis, want de plaat werd opgenomen in Los Angeles en Joshua Tree. Heel veel invloed op het geluid van de Noorse band heeft het niet gehad, want Motorpsycho doet nog altijd heel nadrukkelijk haar eigen ding.
The Tower opent met de bijna 9 minuten durende titeltrack, waarin een stevige stonerrock achtige riff wordt gecombineerd met invloeden uit de psychedelica en vooral de progrock. Ik heb bij beluistering van de platen van Motorpsycho wel vaker associaties met de platen van Yes uit de jaren 70, maar zo duidelijk als in de openingstrack van The Tower hoorde ik invloeden van Yes nog niet vaak. Het zijn invloeden die ook in de andere tracks op de plaat een belangrijke rol spelen en persoonlijk vind ik dat een pre.
Motorpsycho doet vervolgens haar eigen ding met de invloeden uit het verleden en combineert de zweverige sfeer en het muzikaal spierballenvertoon waarvoor Yes zich niet zou hebben geschaamd met redelijk rechttoe rechtaan rock ’n roll, waardoor de energie werkelijk uit de speakers knalt.
Motorpsycho heeft zoveel platen gemaakt die ik koester, dat iedere nieuwe plaat moet opboksen tegen heel veel moois, maar The Tower had me dankzij de ijzersterke openingstrack onmiddellijk te pakken. Hierna moet er nog heel veel moois komen, want zoals gewoonlijk neemt de Noorse band de tijd voor haar muziek en krijgen we dit keer bijna anderhalf uur muziek voor de kiezen. Dat is bijna altijd teveel, maar iedereen die de platen van Motorpsycho koestert, weet dat de Noren met hun muziek niet snel vervelen.
De loodzware en zoals gezegd bijna aan de stonerrock ontleende riffs uit de openingstrack keren met grote regelmaat terug op The Tower wat veel dynamiek toevoegt aan de plaat. Motorpsycho heeft een lekker stevige rockplaat afgeleverd en het is een rockplaat die kan vermaken met meedogenloze riffs maar ook kan betoveren met muziek die alle kanten op schiet.
Het is een plaat die je mee terugneemt naar de hardrock en symfonische rock uit de jaren 70, maar Motorpsycho staat ook met minstens één been in het heden en voorziet haar muziek ook van allerlei accenten uit de rockmuziek uit de afgelopen decennia. Een aantal songs op de plaat is verrassend toegankelijk, maar The Tower kan ook flink ontsporen in psychedelische klanken die zorgen voor fascinerende beelden op het netvlies.
Muziekliefhebbers die niets hebben met moeilijkdoenerij zullen The Tower waarschijnlijk wat teveel van het goede vinden, maar liefhebbers van muziek die net zo makkelijk betovert als overweldigt, horen op The Tower verschrikkelijk veel moois. The Tower is daarmee het zoveelste voorbeeld van het bijzondere of zelfs unieke muzikale universum dat Motorpsycho de afgelopen twee decennia heeft gecreëerd. Erwin Zijleman
De platen van Motorpsycho zijn tegen een aantrekkelijke prijs te bestellen bij het label van de band: https://www.stickman-records.com/band/motorpsycho/.