Het was een feestje van zeer bescheiden omvang, want George Michael behoorde op dat moment tot de nog slechts zelden gekoesterde relikwieën uit de jaren 80 en 90.
Bijna tien maanden na zijn onverwachte dood op eerste kerstdag 2016, krijgt Listen Without Prejudice gelukkig alsnog het verjaardagsfeestje dat de plaat verdient.
De plaat klinkt 27 jaar na de release af en toe misschien wat gedateerd, maar laat ook goed horen waartoe George Michael in zijn beste dagen in staat was.
Listen Without Prejudice was in 1990 de tweede soloplaat van George Michael en de opvolger van het in 1987 verschenen Faith, waarmee de Brit met Griekse wortels zich op succesvolle wijze had ontworsteld aan de tienermeidenpop van Wham.
Op Faith liet George Michael voor het eerst horen dat hij als muzikant wel degelijk iets te bieden had, maar Listen Without Prejudice was zijn beste plaat. De meest succesvolle single op de plaat, het aanstekelijke Freedom, was niet eens zo gek ver verwijderd van de zo succesvolle sound van Wham, maar de meeste andere tracks op de plaat graven een stuk dieper.
Zelfs de grootste Wham en George Michael haters konden na het suikerzoete Careless Whisper niet ontkennen dat de Brit geweldig kon zingen, iets wat George Michael op imponerende wijze zou etaleren tijdens het concert dat werd georganiseerd ter nagedachtenis aan Freddie Mercury in 1992. Op Listen Without Prejudice werden de laatste twijfelaars over de streep getrokken.
De plaat bevat een aantal uiterst ingetogen songs waarop alle aandacht uit gaat naar de stem van George Michael en waarin de Britse zanger wat mij betreft enorm overtuigt met zijn klank, kleur, bereik en warmte. Dat doet hij ook in de eveneens ingetogen songs met invloeden uit de pop en de jazz, die na al die jaren nog verrassend lekker klinken.
Ik draaide de afgelopen jaren nauwelijks muziek uit de vroege jaren 90, maar voor Listen Without Prejudice van George Michael maakte ik met enige regelmaat een uitzondering. Het was inmiddels al weer een tijd geleden, maar direct bij de eerste noten van de plaat voelde Listen Without Prejudice weer als een warm bad.
Zwakke broeder blijft voor mij Freedom, maar alle andere tracks zijn wat mij betreft van hoog niveau. In muzikaal opzicht klinkt het hier en daar wat gedateerd, maar nog steeds bijzonder lekker en de stem van George Michael blijft op Listen Without Prejudice een traktatie.
Gezien de dood van George Michael wordt er twee jaar na de echte 25e verjaardag alsnog flink uitgepakt met een luxe editie. Deze laat horen dat George Michael het ook live (MTV Unplugged) kan en komt met een DVD en een fraai boek, maar de hoofdschotel blijft toch de plaat die we in 1990 zonder vooroordelen moesten beluisteren.
In de praktijk was dat lastig. Ik liet de plaat ook als zogenaamd cadeautje voor een nichtje verzegelen in de lokale platenzaak en ook ik was destijds niet heel scheutig met complimenten. Ten onrechte is inmiddels wel gebleken.
Tussen alle extra’s op deze nieuwe editie van de plaat zit wat mij betreft niet heel veel interessants, maar helemaal aan het eind werd ik verrast door Paul McCartney’s versie van Heal The Pain (een duet met George Michael). Het is een versie die illustreert dat George Michael niet alleen een groot zanger was, maar ook in staat was om popliedjes te schrijven die voor altijd memorabel zullen blijven, net als de oude meester die zijn Heal The Pain zo mooi vertolkt dat kan. Erwin Zijleman