LUWTEN is de naam van het nieuwe project van de Nederlandse singer-songwriter Tessa Douwstra, die eerder aan de weg timmerde met haar bands Wooden Sains en Orlando. Het is om meerdere redenen een goed gekozen naam.
Tessa Douwstra zocht voor het debuut van LUWTEN de stilte op en maakte muziek op plekken zonder afleiding of ruis. Dat hoor je nadrukkelijk terug in de muziek op de plaat.
Het debuut van LUWTEN valt op door subtiele klanken en is een plaat waarop, ondanks het bijzondere en vaak volle geluid, de stilte regeert. Op het debuut van LUWTEN is de wind gaan liggen en komt ieder detail aan de oppervlakte, wat zeker bij beluistering met de koptelefoon of bij flink volume zorgt voor een fascinerende luisterervaring.
Het geluid van LUWTEN is een geluid waarin elektronica overheerst en zorgt voor sfeervolle en dromerige klankentapijten, waarin overigens ook steeds meer organische accenten opduiken. Het zijn zich langzaam voortslepende en atmosferische klankentapijten die uitstekend passen bij de fluisterzachte zang van Tessa Douwstra, die zeer overtuigt als zangeres.
Het debuut van LUWTEN wordt vanwege de dromerige sfeer en de afwisselend grote rol voor elektronica en organische instrumenten vergeleken met de platen van Eefje de Visser, maar zelf hoor ik vooral raakvlakken met de briljante plaat van Sevdaliza, die op haar eerder dit jaar verschenen debuut een geheel eigen muzikaal universum heeft gecreëerd.
Tessa Douwstra doet hetzelfde op het titelloze debuut van LUWTEN. Het is een muzikaal universum vol bijzondere klanken, die de ene keer dromerig en sprookjesachtig klinken, maar je met donkere klanken ook mee kunnen nemen naar de schaduwzijde.
Laat de muziek van LUWTEN uit de speakers komen en de aarde draait even wat minder snel. Laat de muziek van LUWTEN uit de speakers komen en je komt terecht in een wereld die even mooi als ongrijpbaar is.
Het knappe van de muziek van LUWTEN is dat de band rond Tessa Douwstra aan de ene kant druk bezig is met het creëren van lome en dromerige of bezwerende en fascinerende elektronische mozaïeken vol bijzondere accenten, maar dat op hetzelfde moment het popliedje met een kop en een staart niet uit het oog wordt verloren. Het debuut van LUWTEN is hierdoor een even ontoegankelijke als toegankelijke plaat; een bijzondere kwaliteit die eerder dit jaar ook het al eerder genoemde debuut van Sevdaliza typeerde.
Zeker als je met alle aandacht luistert naar de plaat, ontwikkelt het debuut van LUWTEN zich al snel tot een fascinerende luistertrip waarin je maar nieuwe dingen blijft horen en waarin tal van echo’s uit het verleden opduiken. Soms hoor ik wat van Portishead, soms wat van de eerste Twin Peaks soundtrack, maar ik hoor toch vooral een bijzonder eigen geluid, waarin met minimale middelen een bijna oneindige ruimte wordt gecreëerd.
Zeker wanneer het eigen energieniveau wat afneemt is het debuut van LUWTEN een wonderschone oase van rust, maar het is ook een plaat die onmiddellijk kan benevelen wanneer dat even nodig of gewenst is.
Na Sevdaliza heeft ook Tessa Douwstra samen met haar band een plaat gemaakt die internationaal zijn gelijke niet kent en die behoort tot het mooiste en meest bijzondere dat dit jaar is verschenen. Iedere muziekliefhebber die deze plaat mist doet zichzelf flink tekort. Erwin Zijleman