Zo af en toe verhuis ik de stapel met redelijk recente platen die nog een kleine kans maken op een plekje op deze BLOG naar de zolder. Voordat ik dit doe controleer ik nog één keer of ik echt geen plaat heb gemist die ik zeker niet wil missen.
Bijna onder op deze stapel vond ik een paar dagen geleden Ghost van Angharad Drake en dit is zo’n plaat die ik niet wil missen.
Angharad Drake (voor zover bekend geen familie van Nick) is een vrouwelijke singer-songwriter uit het Australische Brisbane, die al een aantal platen op haar naam heeft staan, maar buiten haar vaderland nog betrekkelijk onbekend is. Ghost zou dat moeten veranderen, want wat is het een mooie plaat.
Angharad Drake laat zich op Ghost voornamelijk beïnvloeden door Britse en Amerikaanse folk uit de late jaren 60 en vroege jaren 70 en maakt muziek die meer dan eens doet denken aan die van Sandy Denny en Joni Mitchell, maar ook raakvlakken heeft met die van hedendaagse folkies als Laura Marling en Lisa Hannigan, om maar een beperkt aantal namen te noemen.
Ghost werd voor het overgrote deel bij Angharad Drake thuis opgenomen, wat de plaat voorziet van een aangename, ontspannen en intieme sfeer. Ghost is hiernaast een persoonlijke plaat met songs die de gemoedstoestand van Angharad Drake proberen te vangen en teksten die de persoonlijke thema’s zeker niet schuwen.
De openingstrack en de derde track van Ghost kunnen je makkelijk op het verkeerde been zetten met een betrekkelijk vol gitaargeluid en ook flink wat andere instrumenten. Het zijn de enige twee tracks op Ghost die in de studio werden opgenomen, waarna de uitverkoren producer andere verplichtingen had en Angharad Drake de plaat thuis af maakte.
De twee wat voller klinkende tracks contrasteren met de andere songs op de plaat, maar laten ook horen dat Angharad Drake goed uit de voeten kan in een wat voller en geproduceerder klinkend geluid. Het belooft wat voor een volgende plaat, maar persoonlijk kan ik ook uitstekend overweg met het sobere en ingetogen geluid op de rest van de plaat. Het is een geluid waarin Angharad Drake wat dichter tegen de traditionele folk van lang geleden aan schuurt en over het algemeen genoeg heeft aan een akoestische gitaar en een stem.
Met name met haar stem maakt de Australische singer-songwriter flink wat indruk. De stem van Angharad Drake heeft het heldere en pastorale van de folkies van weleer, maar is ook warm en veelkleurig. De muzikante uit Brisbane slaagt er bovendien in om haar songs te voorzien van emotie en dat is in de folk een groot goed. De songs op Ghost zijn bovendien prachtig melodieuze songs, waardoor de plaat zich makkelijk opdringt.
Bij dit soort sobere akoestische folk platen slaat bij mij eerlijk gezegd vaak de verveling toe na een aantal luisterbeurten, maar ook na heel vaak horen blijf ik bij de conclusie dat Angharad Drake met Ghost een prachtplaat heeft gemaakt, die ik steeds steviger tegen me aandruk.
Het is een plaat die al vele maanden uit is, maar volgens mij doet de muziek van de Australische singer-songwriter het in de donkere dagen van het moment nog veel beter dan in de zonnige maanden van de release. Liefhebbers van vrouwelijke singer-songwriters in het folk segment moeten hier absoluut eens naar luisteren. Erwin Zijleman
Ghost van Angharad Drake is verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://angharaddrake.bandcamp.com.