Ik heb How To Play The Sound Of Time inmiddels veel vaker gehoord en ben behoorlijk onder de indruk van het debuut van de Nederlandse band.
Het debuut van GRAEF zal in het hokje rock worden geduwd, maar binnen dit hokje kiezen de Limburgers nadrukkelijk het avontuur.
GRAEF overtuigt op How To Play The Sound Of Time met lekker in het gehoor liggende songs, maar het zijn ook songs die continu de fantasie prikkelen en kiezen voor uitstapjes buiten de gebaande paden, wat een bijzondere en zeldzame combinatie van eigenschappen is.
Op haar debuut kiest GRAEF in de meeste tracks voor een wat donker en broeierig geluid vol onderhuidse spanning. Het is een geluid vol invloeden. In eerste instantie deed How To Play The Sound Of Time me vooral denken aan het Vlaamse dEUS, maar de muziek van GRAEF sluit ook aan bij het mysterie van Japan, de postpunk flirt van Editors en de zwaarmoedige momenten van Depeche Mode of Gary Numan.
Ik kan nog wel even doorgaan met dit soort vergelijkingen want How To Play The Sound Of Time klinkt ook als Radiohead dat de rocksong met een kop en een staart weer heeft omarmd, als U2 in haar donkere dagen en geproduceerd door Brian Eno of als Talk Talk dat niet voor verstilling maar voor bezwering heeft gekozen in haar nadagen.
Het illustreert niet alleen dat GRAEF smaakt heeft, maar laat ook zien dat de Limburgse band een veelzijdig en fascinerend muzikaal landschap in elkaar heeft geknutseld. Het is een landschap dat geen moment de indruk wekt dat we te maken hebben met een debuut. Waar de meeste beginnende rockbands kiezen voor een redelijk rechttoe rechtaan geluid, kiest GRAEF voor een uiterst subtiel en smaakvol geluid waarin van alles gebeurt.
De zich over het algemeen langzaam voortslepende songs kunnen betoveren met wonderschone klanken en met fraaie piano en ritme accenten, maar de muziek van de Limburgse band kan ook ontsporen in experimentele of bezwerende elektronica of in gruizig gitaargeweld. De bijzondere accenten komen bij GRAEF altijd als een verrassing, wat van How To Play The Sound Of Time een spannende plaat maakt.
Het is een plaat waarop de belangrijkste inspiratiebronnen van de band zo nu en dan aan de oppervlakte komen, maar GRAEF heeft op haar debuut toch vooral gesleuteld aan een bijzonder eigen geluid. De band zal hierbij niet de beschikking hebben gehad over onbeperkte middelen, maar wat klinkt de plaat goed. De atmosferische synths en de mooie gitaarlijnen komen helder uit de speakers en hetzelfde geldt voor de subtiele accenten, de aangenaam klinkende zang en de werkelijk geweldig spelende ritmesectie, die laat horen dat bas en drums veel meer kunnen dan ondersteunen.
GRAEF had me met How To Play The Sound Of Time direct te pakken, maar de plaat blijft maar groeien en verbazen. Razend knap debuut van deze Nederlandse band dus . Erwin Zijleman
How To Play The Sound Of Time van GRAEF is verkrijgbaar via de website van de band: http://graefmusic.com/bestel-album/.