Ik vond Chambre 12 direct een erg aangename maar uiteindelijk ook erg sterke plaat, waardoor ik sinds de recente aankondiging op de mooie BLOG het Chanson Offensief (http://chansonoffensief.nl) met hoge verwachtingen uit keek naar de tweede plaat van Louane.
De titelloze tweede plaat van Louane is, zeker op het eerste gehoor, wat lichtvoetiger dan het debuut van de Française en is een plaat die beelden van een mooie zomer op het netvlies tovert. Dat klinkt erg lekker, zeker als je, net als ik, een zwak hebt voor zwoele Franse popmuziek, maar Louane heeft echt veel meer te bieden.
Niet iedereen zal gecharmeerd zijn van de stem van de Franse zangeres, maar ik vind haar licht schorre stem echt geweldig. Het is een stem die de songs op de titelloze tweede plaat van Louane voorziet van een rauw randje en wat doorleving, waardoor je onmiddellijk vergeet dat ze pas 20 jaar oud is.
Zeker in de wat meer uptempo songs krijgt de stem van Louane flink wat concurrentie van een behoorlijk volle instrumentatie en productie, maar wanneer de Française in de vierde track genoeg heeft aan een piano staat Louane bij mij garant voor kippenvel.
Ook de wat voller klinkende songs op de plaat winnen overigens snel aan kracht. Louane flirt op haar tweede plaat weliswaar nadrukkelijk met pure pop en hier en daar een vleugje R&B, maar ze houdt door de teksten in haar moederstaal (de twee Engelstalige tracks hoeven van mij niet zo) ook een duidelijk eigen geluid, dat net zo makkelijk aansluit bij de historische kaders van de Franse muziek.
De tweede van Louane klinkt bijzonder aangenaam en vaak lichtvoetig, maar in muzikaal opzicht valt er wat mij betreft ook veel te genieten. Het geluid op de plaat is veelzijdig en veelkleurig en slaat steeds net wat andere wegen in, waardoor Louane zowel met aanstekelijke popsongs als met Franse chansons aan de slag kan. Door steeds net wat andere accenten te kiezen biedt de tweede plaat van Louane flink wat variatie, maar het voorziet de songs op de plaat ook van veel glans, zeker wanneer je ontdekt hoeveel lagen er verstopt zitten in de muziek van Louane.
De even fraaie als aanstekelijke instrumentatie past verder perfect bij de bijzondere stem van Louane, die naarmate de plaat vordert steeds meer indruk maakt met voor mij vrijwel onweerstaanbare vocalen. De tweede plaat van de Franse singer-songwriter had me nog veel makkelijker te pakken dan het zo overtuigende debuut, maar groeit ook veel langer dan verwacht door.
Wat in eerste instantie nog vooral fris en aanstekelijk klinkt, doet bij herhaalde beluistering van alles met me. Wat in eerste instantie vooral lichtvoetig klinkt, blijkt mij meerdere keren horen opeens veel dieper te graven. En hoe meer de songs van Louane aan kracht winnen hoe meer haar stem het lichaam binnen dringt en het hart verovert.
Inmiddels komt de tweede van Louane voor de zoveelste keer voorbij en durf al wel te zeggen dat ik behoorlijk verslaafd ben aan deze plaat en compleet verliefd op de bijzondere stem van de jonge Franse singer-songwriter. Vorig week imponeerde de al even jonge Pomme met een hele sterke plaat, maar Louane vind ik minstens net zo goed. De Franse lente is begonnen in mijn speakers en gaat voorlopig nog wel even aanhouden. Erwin Zijleman