Miranda Lee Richards ken ik vooral van haar tweede album Light Of X uit 1999, dat ik in de begindagen van deze BLOG recenseerde.
De singer-songwriter uit San Francisco maakte destijds psychedelisch aandoende muziek, die meer dan eens deed denken aan de muziek van Mazzy Star en dat is een band die ik hoog heb zitten.
Ook op Existential Beast laat Miranda Lee Richards zich weer nadrukkelijk beïnvloeden door de psychedelische muziek uit de jaren 60, maar associaties met de muziek van Mazzy Star had ik bij beluistering van de vierde plaat van de Californische singer-songwriter veel minder vaak.
Op haar vierde plaat combineert Miranda Lee Richards haar voorkeur voor psychedelische klanken vooral met invloeden uit de folk en de country. Ze keert ook dit keer in muzikaal opzicht ver terug in de tijd, maar blijft in geografisch opzicht vooral in haar thuisstaat hangen.
Veel songs op Existential Beast laten zich beïnvloeden door de muziek die in de late jaren 60 en vroege jaren 70 in de heuvels rond Los Angeles werd gemaakt, maar ook de door psychedelica gedomineerde muziek van voormalig stadgenoten Jefferson Airplane heeft invloed gehad op de songs van Miranda Lee Richards.
Door de vele citaten uit de 60s psychedelica is Existential Beast een lekker zweverige plaat. De breed uitwaaiende klanken vol benevelende gitaarloopjes doen het uitstekend bij de mooie heldere stem van Miranda Lee Richards, die met pastorale klanken terugkeert naar de glorietijd van de Laurel Canyon, maar ook een zwoeler en moderner geluid kan laten horen.
Wanneer Existential Beast iets moderner klinkt hoor ik naast invloeden uit de jaren 60 en 70 ook zeker invloeden uit de 90s dreampop. Wanneer invloeden uit de dreampop hoorbaar zijn, duikt heel af en toe de associatie met Mazzy Star op, maar zeker niet zo duidelijk en nadrukkelijk als in het verleden.
De hierboven genoemde invloeden uit de country spelen minder vaak een rol, maar als ze er zijn moet het vergelijkingsmateriaal wederom in het Californië van de jaren 60 en 70 worden gevonden.
Existential Beast van Miranda Lee Richards is een plaat die uitnodigt tot het noemen van namen uit een ver verleden, maar de vierde plaat van de singer-songwriter uit San Francisco is veel meer dan een serie kliekjes uit vervlogen tijden. Miranda Lee Richards komt op Existential Beast ook met een serie geweldige songs op de proppen.
Het zijn songs die lekker in het gehoor liggen, maar het zijn ook songs die knap in elkaar steken en je maar aangenaam blijven verrassen. Het zijn songs waarbij het, zeker wanneer de lome psychedelische klanken overheersen, heerlijk wegdromen is, maar Existential Beast is ook een plaat die nadrukkelijk de aandacht opeist.
Dan pas hoor je hoe mooi de instrumentatie op de plaat is en hoe mooi Miranda Lee Richards zingt. Existential Beast ontleent een groot deel van zijn kracht aan deze vocalen, maar ook het gitaarwerk op de plaat is van een hoog niveau en hiernaast zijn er nog flink wat andere wonderschone, maar ook zeer functionele accenten.
De vierde plaat van Miranda Lee Richard heeft tot dusver niet al teveel aandacht gekregen, maar hoe vaker ik hem hoor, hoe meer ik er van overtuigd raak dat Miranda Lee Richards een plaat heeft gemaakt die veel meer verdient dan een bestaan in de marge. Die overtuiging is alleen maar gegroeid nu ik weet dat Existential Beast voor een belangrijk deel een aanklacht is tegen de daden van de man die momenteel in het Witte Huis zetelt. Het is een extra reden om deze prachtplaat er eens bij te pakken. Erwin Zijleman
Existential Beast van Miranda Lee Richards kan ook worden verkregen via haar bandcamp pagina: https://mirandaleerichards.bandcamp.com/album/existential-beast.