Desondanks heb ik Jeremy Enigk hoog zitten en schaar ik zijn band Sunny Day Real Estate onder de beste bands uit de jaren 90.
Sunny Day Real Estate kreeg destijds het etiket emo opgeplakt, maar de muziek van de band uit Seattle was veel meer dan dat. Het is prachtig te horen op het meesterwerk en de zwanenzang van de band, het in 2000 verschenen The Rising Tide, maar ook de andere platen van de band zijn zeer de moeite waard.
Sunny Day Real Estate trok helaas veel te weinig aandacht met haar geweldige platen, maar hierna werd het alleen maar minder voor Jeremy Enigk. De prachtplaat die hij maakte met The Fire Theft is altijd een obscuur meesterwerk gebleven, net als zijn eerste soloplaat uit 1996. Tussen 2006 en 2009 maakte Jeremy Enigk nog een aantal (helaas wat mindere) platen, maar hierna werd het stil rond de Amerikaanse muzikant, al toerde hij wel veelvuldig met het heropgerichte Sunny Day Real Estate.
Min of meer bij toeval kwam ik deze week Ghosts tegen. De nieuwe soloplaat van Jeremy Enigk verscheen al in oktober, maar heeft nauwelijks aandacht gekregen (meer dan een handvol recensies vind ik niet). Het is doodzonde, want Ghosts is een prima plaat, die hier en daar raakt aan de grootsheid van Sunny Day Real Estate.
Sunny Day Real Estate viel in de jaren 90 op door haar tijdloze songs vol invloeden en ook Ghosts van Jeremy Enigk staat vol met dit soort songs. De Amerikaanse muzikant laat zich nadrukkelijk beïnvloeden door de singer-songwriter muziek uit de jaren 70, maar sleept er vervolgens van alles bij (variërend van folk tot progrock).
De nieuwe soloplaat van Jeremy Enigk bevat een aantal ingetogen songs, maar betovert ook met de intense en tegelijkertijd grootse rockmuziek die de platen van Sunny Day Real Estate zo bijzonder maakte. De band uit Seattle maakte in de jaren 90 muziek die zich nauwelijks liet vergelijken met de muziek van anderen en ook de nieuwe soloplaat van Jeremy Enigk laat zich lastig vergelijken.
Hier en daar hoor ik iets van Peter Gabriel, Daniel Lanois en Radiohead, maar Ghosts kan ook opschuiven richting de intimiteit van Jeff Buckley of juist in de richting van de grootsheid van U2 in haar betere jaren, maar wat flarden van The Beatles zijn ook nooit heel ver weg.
Jeremy Enigk heeft lang gewerkt aan Ghosts en dat hoor je. De songs steken stuk voor stuk knap in elkaar en zijn voorzien van een zeer smaakvolle en trefzekere instrumentatie. De Amerikaan voorziet de mooie warme klanken van al even mooie vocalen, waardoor Ghosts prachtig kleurt bij het jaargetijde, maar uiteindelijk is dit een plaat voor alle seizoenen. Hoe vaker ik naar Ghosts luister hoe meer ik onder de indruk raak van de nieuwe soloplaat van Jeremy Enigk. De plaat staat vol met songs die je bij eerste beluistering al jaren lijkt te kennen, maar hoe vaker je ze hoort hoe dierbaarder ze worden.
Door de hernieuwde kennismaking met Jeremy Enigk ben ik ook weer gaan luisteren naar de enige plaat van The Fire Theft, naar het bescheiden stapeltje platen van Sunny Day Real Estate en naar het solodebuut van de voorman van deze bands. Het zijn platen van wereldklasse, maar het in alle stilte verschenen Ghosts doet er nauwelijks voor onder. Schande dus dat de comeback van Jeremy Enigk het met zo weinig aandacht moet doen. Erwin Zijleman
Ghosts van Jeremy Enigk is (helaas alleen digitaal) verkrijgbaar via zijn bandcamp pagina: https://jeremyenigk.bandcamp.com/album/ghosts.