Heel veel aandacht trekken de Britten tot dusver nog niet met hun muziek, maar toen de woonkamer zich een paar dagen geleden vulde met de ruimtelijke klanken van Apricity, was ik direct verkocht.
The Equatorial Group is zoals gezegd een Britse band, maar de muziek van de band klinkt op Apricity vooral Amerikaans.
De band betovert vrijwel onmiddellijk met ruimtelijke gitaarlijnen, een weemoedige pedal steel en de aangename stem van Helen Weeks. Het is muziek die doet denken aan de pioniersdagen van de alt-country en die je meeneemt naar de woestijn van Arizona, die al zo vaak het toneel is geweest van prachtplaten in het genre.
De criticus zal beweren dat The Equatorial Group niet heel veel toevoegt aan alles dat er al is, maar dat hoor ik toch anders. Zodra de zweverige klanken van Apricity uit de speakers komen, worden op het netvlies fraaie beelden van uitgestrekte Amerikaanse landschappen geprojecteerd, wat de tweede plaat van The Equatorial Group zeer geschikt maakt voor luieren en wegdromen. Met name de pedal steel vult op zeer aangename wijze de ruimte en geeft de muziek van de Britse band iets bijzonders.
Het doet af en toe wel wat denken aan de platen van Cowboy Junkies, maar wanneer Helen Weeks kiest voor wat meer folky vocalen geeft The Equatorial Group toch ook wat hints over de werkelijke thuisbasis van de band.
Ik heb meer platen als Apricity in de kast staan, maar de ruimtelijke klanken van The Equatorial Group bleken bij herhaalde beluistering zeer verslavend en graven bovendien veel dieper dan je bij eerste beluistering zult vermoeden.
De ingetogen Americana met een vleugje folk blijkt steeds vaker van een bijzondere schoonheid en ook het ontspannend vermogen van de tweede plaat van de Britse band wint steeds meer aan kracht. The Equatorial beschikt over het vermogen om de luisteraar te bedwelmen met atmosferische en dromerige klanken, maar de band uit Eastbourne staat ook garant voor hele goede popliedjes.
Het zijn popliedjes die zijn geworteld in de Amerikaanse rootsmuziek, maar zeker wanneer de gitaarlijnen net wat puntiger zijn en de refreinen aanstekelijk klinkt The Equatorial Group ook als Fleetwood Mac dat halverwege de jaren 70 een verkeerde afslag heeft genomen en in plaats van in Los Angeles in de woestijn van California of Arizona is terecht gekomen.
Het gitaarwerk op de plaat wordt bij herhaalde beluistering overigens mooier en mooier en hetzelfde geldt voor de stem van Helen Weeks, die af en toe ook kan opschuiven richting Harriet Wheeler van The Sundays.
Apricity van The Equatorial Group zal de komende weken niet worden overladen met aandacht, maar de Britse band heeft wat mij betreft een prachtplaat afgeleverd. Ik zou hem niet laten liggen. Erwin Zijleman
De muziek van The Equatorial Group is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://theequatorialgroup.bandcamp.com/album/apricity.