In Habitants werken Frank Boeijen (als gastmuzikant) en René Rutten samen met Gema Perèz, Mirte Heutmekers, Jerôme Miedendorp de Bie (Drive by Wire) en zangeres Anne van den Hoogen.
Met name die laatste naam is verrassend. Anne van den Hoogen droeg weliswaar bij aan één van de platen in het post Anneke van Giersbergen tijdperk van The Gathering, maar maakte aan het begin van dit jaar ook behoorlijk wat indruk met het debuut van Rosemary & Garlic. Wat precies de status van Habitants is weet ik niet, maar het zou jammer zijn als Rosemary & Garlic het al na één plaat voor gezien zou houden.
Dat betekent overigens niet dat Anne van den Hoogen geen indruk maakt als zangeres van Habitants, want dat doet ze zeker. We kennen de Nederlandse zangeres vooral van prachtig ingetogen luisterliedjes met heldere vocalen, maar op de plaat van Habitants laat ze horen dat ze ook in een aantal andere genres uitstekend uit de voeten kan.
One Self, het debuut van Habitants, is gezien de voorgeschiedenis van de meeste muzikanten in de band een verrassend ingetogen plaat. Het is ook een plaat vol melancholie, wat ongetwijfeld te maken heeft met de dood van de pasgeboren zoon van Gema Perèz en René Rutten. Het voorziet het debuut van Habitants van een wat donkere ondertoon, maar de eerste plaat van de Nederlandse band straalt ook kracht uit.
In muzikaal opzicht zijn er af en toe raakvlakken met de muziek van The Gathering (dat zich tijdens haar lange bestaan zeker niet beperkte tot één genre), maar de muziek van Habitants schiet ook alle kanten op. Hier en daar hoor je gothrock, af en toe wat shoegaze, maar Habitants is ook niet bang voor of vies van invloeden uit de progrock of de dromerige en atmosferische sfeermuziek van een band als The Cocteau Twins. In muzikaal opzicht gebeurt er van alles en ondanks het feit dat het debuut van de band een behoorlijk ingetogen plaat is kan One Self heel af en toe ook flink uit de bocht vliegen of verrassen met uitstapjes buiten de gebaande paden.
Het instrumentarium op de plaat is vooral stemmig, breed uitwaaiend en licht mysterieus, wat prachtig past bij de geweldige stem van Anne van den Hoogen. De Nederlandse zangeres maakte zoals gezegd indruk op het debuut van Rosemary & Garlic, maar op het debuut van Habitants imponeert ze met prachtig heldere vocalen die alle kanten op kunnen. Het ene moment klinkt de zang op de plaat fluisterzacht, maar ook in de wat stevigere tracks blijft Anne van den Hoogen makkelijk overeind. Het zijn bovendien vocalen die overlopen van gevoel, wat het donkere geluid van de plaat extra beklemmend maakt.
Ik ontdekte het debuut van Habitants in eerste instantie vanwege de bijzondere hoes van het album, maar de muziek op de plaat heeft inmiddels een indrukwekkend groeiproces doorgemaakt, waardoor alle songs op de plaat flink aan kracht en impact hebben gewonnen. The Gathering heeft misschien wat te lang doorgemodderd, maar in Habitants heeft de legendarische band een waardig opvolger gevonden. Er komt nog altijd veel te veel uit, maar deze prachtplaat van eigen bodem mag echt niet blijven liggen. 'Music noir' noemt de band het zelf, maar daarmee doet het dit prachtige en verrassend veelkleurige debuut wat mij betreft wat tekort. Ik hoor zelf alle kleuren van de regenboog. Prachtplaat. Erwin Zijleman
Het debuut van Habitants is verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://habitantsband.bandcamp.com/releases.