Sinds 2014 brengt de Amerikaanse muzikant zijn platen uit onder de naam Israel Nash en waar er in zijn naam een schepje af ging, kwam er in muzikaal opzicht een flinke schep bij.
De nog puur aandoende rootsmuziek uit de beginjaren werd verrijkt met extra invloeden, een vol klinkende instrumentatie en arrangementen vol versiersels en tierelantijntjes. Dat levert zeker niet alleen positieve reacties op, maar ik was persoonlijk erg onder de indruk van Rain Plains uit 2013 en Silver Season uit 2015.
Op Lifted kiest de in de Ozark Mountains in Missouri geboren muzikant voor een nog wat voller geluid. Het is een geluid waarin invloeden uit de jaren 60 en 70 domineren en binnen de invloeden uit dit decennium bestrijkt Israel Nash een opvallend breed palet.
Lifted opent met Beach Boys achtige koortjes, raakt net als zijn voorgangers meerdere keren aan het werk van Neil Young, maar maakt ook geen geheim van een voorliefde voor radiovriendelijke soft-rock, muziek uit de Laurel Canyon en zweverige psychedelica. Voor liefhebbers van pure Amerikaanse rootsmuziek valt er weer wat minder te halen op Lifted, maar iedereen die de huidige zomerse temperaturen wil voorzien van een geschikte soundtrack is bij Israel Nash aan het juiste adres.
Voor de arrangementen deed de Amerikaanse singer-songwriter dit keer een beroep op de onder andere van Mercury Rev bekende Jesse Chandler, die de plaat heeft voorzien van een geluid vol versiersels van onder andere strijkers en blazers en hier en daar zorg draagt voor sprookjesachtige sferen. Het combineert fraai met de pedal steel, die altijd een voorname rol heeft gespeeld in de muziek van Israel Nash en dat gelukkig nog steeds doet.
Bij de arrangementen van Jesse Chandler ligt overdaad altijd op de loer, maar Lifted blijft wat mij betreft altijd aan de juiste kant van de streep. Israel Nash heeft een plaat gemaakt vol lome en zwoele popliedjes. Het zijn popliedjes die net zo makkelijk in de jaren 60 of 70 gemaakt hadden kunnen zijn en die zich dit keer meer hebben laten inspireren door Brian Wilson dan door Neil Young.
Lifted is een plaat die zich makkelijk opdringt, zeker zolang de zon zo overdadig schijnt, maar het is ook een plaat die aan kracht wint wanneer je je best doet om het volle geluid volledig te ontrafelen. Wanneer je dit probeert hoor je hoe hecht de band van de Amerikaan speelt, hoe mooi de accenten van Jesse Chandler zijn en hoe aangenaam de zang van Israel Nash klinkt (van de uithalen moet je houden).
Lifted is een tijdloos klinkende plaat, maar Israel Nash past wat mij betreft niet in het hokje retro. Lifted combineert hiervoor teveel invloeden en klinkt op een of andere manier en ondanks alle invloeden uit het verleden ook te eigentijds. Zeker zolang de zomer aanhoudt is Lifted van Israel Nash een graag geziene gast in de cd speler, maar ik sluit zeker niet uit dat deze plaat ook mijn herfst- en wintermaanden gaat verwarmen. Erwin Zijleman