Adrianne Lenker maakte met haar band Big Thief twee geweldige platen met indie-rock vol invloeden, maar duikt nu op met een soloplaat. Het is een grotendeels akoestische soloplaat met intieme folksongs geworden. Het zijn songs die het je niet altijd makkelijk maken, al is het maar omdat Adrianne Lenker geen groot zangeres is, maar het zijn ook songs die je uiteindelijk diep kunnen raken omdat de singer-songwriter uit New York je op intieme en indringende wijze deelgenoot maakt van haar leven, dat niet altijd over rozen ging. Een ruwe, eerlijke en pure plaat die na enige gewenning groeit en groeit.
Het zijn platen die allebei openen met een uiterst ingetogen akoestische folksong, maar hierna uitbarsten in een aangenaam rammelende mix van onder andere indie-rock, shoegaze, dreampop, noiserock en psychedelica.
Helaas kregen de platen van de band uit Brooklyn, New York, maar weinig aandacht, maar ik vind het zelf nog altijd twee platen om te koesteren, waardoor ik absoluut nieuwsgierig was naar de soloplaat van de frontvrouw van de band.
Het deze week verschenen abysskiss is niet de eerste soloplaat van Adrianne Lenker, maar de opvolger van het in 2014 verschenen titelloze debuut Hours Were The Birds, dat op bandcamp is te vinden en verscheen voordat Adrianne Lenker toetrad tot Big Thief. Ook abysskiss opent met een uiterst sobere folksong, maar waar de platen van Big Thief na de openingstrack kiezen voor de rock, blijft Adrianne Lenker op abysskiss de zeer ingetogen akoestische folk trouw.
Nu overtuigde de muziek van Big Thief me vrijwel direct, maar moest ik wel wat wennen aan de soms wat onvaste stem van de frontvrouw van de band. Op abysskiss moeten we het vooral doen met deze stem, die meestal wordt begeleid door een akoestische gitaar, al duiken hier en daar ook een elektrische gitaar, een piano en wat zeer spaarzaam ingezette synths op.
De songs op abysskiss klinken relatief eenvoudig en bij eerste beluistering ook zeker niet heel gevarieerd. Adrianne Lenker is verder zoals gezegd geen groot zangeres. Ze klinkt wat onvast en in een van de tracks lijkt ze er af en toe zelfs flink naast te zitten, maar abysskiss is gelukkig gemaakt zonder de steeds vaker opduikende Auto Tune technologie, die alle plooien glad strijkt, maar ook de emotie uit de vocalen haalt.
De soloplaat van Adrianne Lenker klinkt ruw, puur en eerlijk en dit zorgt er voor dat ik na wat eerste aarzelingen toch ben gaan houden van de soloplaat van de Big Thief zangeres. abysskiss werd geproduceerd door Luke Temple, die ook wat aan de instrumentatie toevoegt, maar de plaat klinkt alsof Adrianne Lenker hem op haar slaapkamer heeft opgenomen, wat bijdraagt aan de intimiteit van de plaat.
De tweede soloplaat van de singer-songwriter uit New York bevat songs die gedurende een aantal jaren werden geschreven en dat verklaart dat het songs zijn vol diepe dalen, maar ook een enkel lichtpuntje. Op abysskiss mogen we diep in de ziel kijken van Adrianne Lenker en het is een ziel die het aardse bestaan niet altijd makkelijk vindt. Het geeft een bijzondere lading aan een plaat waaraan bijna iedereen zal moeten wennen, maar die over het vermogen beschikt om je diep te raken en dat blijft een schaars goed. Ik ben nu al benieuwd naar de nieuwe plaat van Big Thief, maar ook deze soloplaat van Adrianne Lenker had ik zeker niet willen missen. Erwin Zijleman
De soloplaat van Adrianne Lenker is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://adriannelenker.bandcamp.com/album/abysskiss.