Ik had echt nog nooit naar Stereolab geluisterd en wist dus niet wat ik moest verwachten toen ik begon aan deze compilatie. Het is maar goed ook, want de band uit Londen zou zelfs mijn stoutste verwachtingen hebben overtroffen. Stereolab verwerkt in haar muziek zoveel invloeden dat het soms duizelt en schakelt bijna achteloos tussen zwoele verleiding en ongrijpbaar experiment. De songs van de Britse band bestaan steeds weer uit vele lagen en combineren muzikaal vuurwerk met wonderschone vocalen. Ik heb de band altijd links laten liggen, maar ben nu fan.
In de jaren 90 hield ik van gitaren en ging ik er van uit dat Stereolab zich beperkte tot elektronica, terwijl ik in het eerste decennium van de 21e eeuw vooral geïnteresseerd was in singer-songwriters en Amerikaanse rootsmuziek, terwijl ik Stereolab in het hokje pop duwde.
Van het ruime dozijn platen dat Stereolab maakte tussen 1992 en 2010 ken ik er daarom niet een, waardoor de vorige week verschenen compilatie Switched On Volumes 1 – 3 mijn eerste kennismaking was met de muziek van de inmiddels in brede kring geprezen band.
Nieuw is deze compilatie overigens niet, want de afzonderlijke delen van Switched On verschenen respectievelijk in 1992, 1995 en 1998. Uiteraard is alles wel opgepoetst, fraai verpakt en voor de liefhebber ook op vinyl verschenen, zei het in een beperkte oplage en tegen een stevige prijs.
Switched On Volumes 1 – 3 vat de eerste zes jaar van Stereolab samen en bevat naast alle singles van de band outtakes en rarities. Het levert alles bij elkaar bijna 50 tracks en drie uur en drie kwartier muziek op. Het is muziek die me van mijn sokken heeft geblazen.
Zoals ik al vermoedde zet Stereolab met enige regelmaat elektronica in en is het niet vies van pop, maar hiermee vertel ik maar een fractie van het verhaal van de muziek van de band uit Londen. De band rond Laetitia Sadier en Tim Gane maakt, in ieder geval in haar eerste zes jaar, muziek die bestaat uit vele lagen en die bol staat van de invloeden.
Alle kanten op schietende elektronica wordt gecombineerd met gruizige gitaren en lagen met bijna bedwelmende klanken, terwijl pop en rock worden verbonden met alles tussen aan de ene kant Krautrock, West Coast pop en psychedelica en aan de andere kant dreampop, indie-pop, ambient en post-rock.
Stereolab kan lichtvoetig klinken met rijk georkestreerde en honingzoete popliedjes met bijna pastoraal klinkende vocalen, maar de band kan ook imponeren met donkere en behoorlijk ongrijpbare songs die het experiment geen moment schuwen.
Alleen al op het eerste deel van deze compilatie word je alle kanten op geslingerd, maar wat is het allemaal mooi en bijzonder. Ik weet natuurlijk wel dat Stereolab vaak wordt genoemd als belangrijke inspiratiebron voor muziek die de afgelopen 15 jaar is gemaakt, maar ik begrijp nu waarom.
Stereolab heeft op haar eerste platen een veelheid aan invloeden en kleuren verwerkt tot een geheel eigen geluid. Het is een geluid waarin je afwisselend iets hoort van The Velvet Underground, Can, The Beach Boys, Kraftwerk en Neu!, om het rijtje namen maar tot een minimum te beperken, maar de band uit Londen heeft al heel snel een geheel eigen geluid, waarin het vervolgens net zo makkelijk invloeden uit de Franse pop als uit de avant garde verwerkt.
Het is knap hoe Stereolab het ene moment genadeloos kan verleiden met honingzoete popliedjes met wat Franse zwoelheid en een song later compleet kan omslaan in de richting van bezwerende en aardedonkere klanken vol experiment. Onder welke steen ik heb gezeten in de jaren 90 weet ik niet meer, maar bij eerste beluistering kende ik echt helemaal niets van de drie uur en drie kwartier muziek op Switched On Volumes 1 – 3. Na een paar keer horen hou ik van vrijwel iedere song op deze compilaties. Stereolab. Wow. Erwin Zijleman
De muziek van Stereolab is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://stereolab.bandcamp.com/album/switched-on-volumes-1-3-2.