Plaat nummer drie van deze Amerikaanse singer-songwriter, die haar plekje in de spotlights met nog wat meer overtuiging afdwingt
De concurrentie in het genre is momenteel moordend, maar Jane Kramer is er wederom in geslaagd om een rootsplaat te maken die net wat meer indruk maakt dan die van haar soortgenoten. De instrumentatie en productie zijn wederom warm en verzorgd, de songs liggen bijzonder lekker in het gehoor en vertellen mooie verhalen, maar het is de stem van Jane Kramer die ook dit keer de meeste indruk maakt. Denk vooral aan Natalie Merchant, maar Jane Kramer kan ook opschuiven richting country of richting net wat meer jazzy repertoire, waarin haar emotievolle stem soepel meebeweegt.
De Amerikaanse singer-songwriter Jane Kramer leverde de afgelopen jaren twee prima albums af. Zowel Break & Bloom uit 2014 als Carnival Of Hopes uit 2016 riepen bij mij associaties op met alles tussen Norah Jones en Natalie Merchant en beide albums vielen op door uitstekende songs, een mooie instrumentatie en een stem die je vrij makkelijk wist te raken.
Valley Of The Bones is de derde plaat van de singer-songwriter die werd geboren in Asheville, North Carolina, maar die de afgelopen jaren vooral in Portland, Oregon, verbleef. Het is een plaat die nog wat meer indruk maakt dan zijn twee voorgangers en die een brede groep van liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek moet kunnen aanspreken.
Valley Of The Bones werd opgenomen in Asheville, North Carolina, de geboortegrond van Jane Kramer, en borduurt voort op de vorige twee platen van de Amerikaanse muzikante. Vergeleken met deze platen zijn de jazzy invloeden wat naar de achtergrond gedrongen, waardoor folk en country dit keer centraal staan.
Het sterkste wapen van Jane Kramer is nog altijd haar stem. Het is een expressieve en emotievolle stem, die de songs op haar plaat voorziet van urgentie en zeggingskracht. Het is een stem die me nog altijd flink doet denken aan die van Natalie Merchant, die ik reken tot mijn favoriete zangeressen aller tijden. Op Valley Of The Bones heeft Jane Kramer ook nog emotie van Dar Williams, de snik van Jewel en de doorleving van Emmylou Harris, waardoor de derde plaat van Jane Kramer in vocaal opzicht een indrukwekkende plaat is.
Hier blijft het niet bij, want ook dit keer zijn de instrumentatie en de productie bijzonder fraai. Wanneer de snareninstrumenten domineren, zijn deze mooi naar de voorgrond gemixt, wat zorgt voor een vol en warm geluid. Op hetzelfde moment staan deze snareninstrumenten ook altijd in dienst van de bijzondere stem van Jane Kramer, die alle ruimte krijgt om te excelleren.
Het instrumentarium kleurt vooral binnen de lijntjes van de Amerikaanse rootsmuziek, maar bestrijkt hierbinnen een breed palet. Met een intieme pianoballad schuift Jane Kramer op richting de singer-songwriter muziek uit de jaren 70, maar wanneer invloeden uit de jazz en blues aan terrein winnen en het geluid broeieriger wordt, hoor ik toch ook weer wat van Norah Jones.
Persoonlijk hoor ik Jane Kramer het liefst in de wat traditioneler aandoende songs met invloeden uit de folk en de country en een hoofdrol voor warm klinkende snareninstrumenten en deze songs zijn op Valley Of The Bones flink in de meerderheid. De inkleuring van de songs is iedere keer net wat anders, maar altijd sfeervol. Het geeft de mooie verhalen van Jane Kramer een extra dimensie.
Haar vorige twee platen waren zoals gezegd al zeer de moeite waard, maar deze derde is nog net wat overtuigender en schaart zich vrij makkelijk onder de beste rootsplaten van het moment en dat is niet niks. Erwin Zijleman
De muziek van Jane Kramer is ook verkrijgbaar via de Amerikaanse webwinkel voor onafhankelijke muzikanten cdbaby: https://store.cdbaby.com/cd/janekramer3.