Patty Griffin maakt al ruim 20 jaar platen en de een is nog beter dan de ander. Ook op haar titelloze elfde plaat maakt de singer-songwriter uit Austin, Texas, weer indruk met een indringende rootsplaat zonder tierelantijntjes. De instrumentatie is puur en akoestisch, maar bijzonder fraai, de songs zijn zoals altijd uitstekend, maar de meeste kracht schuilt ook dit keer in de prachtige stem van Patty Griffin, die emotie en doorleving koppelt aan zeggingskracht en urgentie. Ook deze plaat grijpt je bij de eerste noten bij de strot en laat pas 13 songs en 56 minuten later weer los. Prachtplaat.
De singer-songwriter die werd geboren in Old Town, Maine, zaagde op haar debuut nadrukkelijk aan de stoelpoten van de groten in de Amerikaanse countrymuziek.
Dat deed Patty Griffin vooral met haar stem, die vol emotie, passie en zeggingskracht zit. Die stem is in de loop der jaren alleen maar mooier geworden, maar ondanks tien geweldige albums is Patty Griffin nog steeds niet uit de schaduw gekomen van de groten in het genre en heeft ze bovendien concurrentie gekregen van een jongere garde, die stevig scoort met net wat lichtvoetigere muziek.
Patty Griffin brengt haar platen inmiddels op haar eigen label uit en neemt de tijd voor deze platen. Haar titelloze nieuwe plaat is de opvolger van het alweer uit 2015 stammende Servant Of Love en werd tussen oktober 2017 en september 2018 opgenomen in de Church House Studios in Austin, Texas.
In haar thuisbasis kreeg de singer-songwriter, die volgende week haar 55e verjaardag viert, gezelschap van een beperkt aantal maar zeer gelouterde gastmuzikanten, waarna ook nog wat strijkers en blazers aanschoven. Patty Griffin produceerde haar nieuwe plaat samen met muzikant en producer Craig Ross, die ook meerdere instrumenten bespeelde tijdens de opnamen.
De titelloze nieuwe plaat van Patty Griffin is voorzien van een mooi warm en akoestisch geluid. Het is een geluid waarin ruimte is voor prachtig snarenwerk en fraaie accenten van andere instrumenten, maar de hoofdrol is uiteraard weggelegd voor de geweldige stem van Patty Griffin. De muzikante uit Austin, Texas, is de afgelopen twintig jaar alleen maar mooier gaan zingen en imponeert met een stem vol emotie, die je onmiddellijk bij de strot grijpt.
Het is een stem die in meerdere genres uit de voeten kan en daar maakt Patty Griffin dankbaar gebruik van. Ze kon altijd al uitstekend uit de voeten binnen de folk en de country, maar voegt op haar nieuwe plaat ook nog wat uitstapjes richting onder andere blues en jazz toe. Patty Griffin schuift in deze uitstapjes op richting een zangeres als Madeleine Peyroux en ook deze topzangeres steekt ze makkelijk naar de kroon, net als alle zangeressen met wie ze in het verleden werd vergeleken.
Ook het nieuwe album van Patty Griffin is weer een sobere plaat zonder al te veel opsmuk. De instrumentatie doet wat traditioneel aan, net als de songs van de singer-songwriter uit Austin. Patty Griffin zal daarom niet zo makkelijk scoren als de countrypop zangeressen van het moment, maar wat legt ze weer veel gevoel in haar zang en wat zijn haar songs weer mooi en indringend.
En als dan ook Robert Plant nog eens opduikt in twee songs is het feest compleet. De twee werkten al eerder samen, maar mogen van mij best eens een heel gezamenlijk album uitbrengen. Ook met een volgende soloplaat van Patty Griffin ben ik overigens zeer tevreden, want ze laat ook op haar nieuwe en elfde album weer horen dat ze met de allerbesten mee kan. Erwin Zijleman