Tom Russell draait al een aantal decennia mee en niet alleen als muzikant, maar ook als schrijver, journalist, songwriter en kunstenaar. Hij heeft stapels platen gemaakt, waaronder flink wat hele goede en ook zijn nieuwe plaat mag er weer zijn. Met een aantal topmuzikanten heeft de Amerikaanse muzikant een plaat gemaakt vol muzikaal vuurwerk en prachtige verhalen en het is een plaat die binnen de Amerikaanse rootsmuziek een breed palet bestrijkt. October In The Railroad Earth eert de muzikale erfenis van Johnny Cash, maar Tom Russell kan nog veel meer en blijft een rootsmuzikant om serieus rekening mee te houden.
Het is een respectabele leeftijd, maar voor Tom Russell is het nog veel te vroeg voor een plekje achter de geraniums.
De in Los Angeles geboren Tom Russell heeft sinds het eind van de jaren 60 een bijzonder indrukwekkend CV opgebouwd. Ik ken hem vooral als muzikant, maar Tom Russell heeft ook zijn sporen verdiend als schrijver, songwriter, journalist en kunstenaar.
Van de enorme stapel albums die Tom Russell heeft uitgebracht heb ik er hooguit een handvol in de kast staan, maar als ik een album van de Amerikaan in handen krijg ben ik meestal onder de indruk. De laatste keer dat dit gebeurde was bij beluistering van het in 2015 verschenen The Rose Of Roscrae. Het bleek een buitengewoon ambitieus project, want in ruim tweeënhalf uur kwam een heuse folk-opera voorbij. Geen lichte kost, maar de plaat bevatte toch flink wat memorabele songs.
Het deze week verschenen October In The Railroad Earth is gelukkig lichtere kost. Tom Russell schotelt ons dit keer slechts 11 songs voor en na zo’n drie kwartier zit het erop. De plaat opent met de titeltrack en deze titeltrack laat horen dat de erfenis van Johnny Cash bij Tom Russell in goede handen is. October In The Railroad Earth bevat meer tracks die herinneren aan de muzikale erfenis van Johnny Cash, al is het maar omdat de stem van Tom Russell nog wat tinten donkerder klinkt dan op zijn vorige platen.
Tom Russell heeft zich nooit laten beperken door hokjes en ook op zijn nieuwe plaat bestrijkt hij binnen de Amerikaanse rootsmuziek een breed palet. Country, folk, rockabilly, honky tonk, Tex-Mex, rock ’n roll, rootsrock; het komt allemaal voorbij op October In The Railroad Earth.
Tom Russell maakte de plaat niet in zijn eentje, maar haalde een rijtje illustere muzikanten naar de studio in Austin. Texas. Meestergitarist Bill Kirchen, singer-songwriter Eliza Gilkyson, pedal steel virtuoos Marty Muse, drummer Rick Richards en twee leden van Los Texmaniacs stonden Tom Russell bij en tekenen voor een authentiek klinkend geluid, dat alle kanten op kan schieten.
Na de aan Johnny Cash herinnerende track komt Tom Russell op de proppen met een track die Springsteen op zijn oude dag nog kan maken, maar niet veel later wordt de Mexicaanse grens over getrokken of krijg je een energieke portie honky tonk voor de kiezen. De band die Tom Russell bij stond in Austin speelt steeds weer de pannen van het dak, terwijl Tom Russell zelf zorgt voor fraai doorleefde vocalen.
October In The Railroad Earth heeft nog veel meer te bieden, want verhalenverteller Tom Russell staat ook dit keer garant voor prachtige verhalen, die nog een extra dimensie toevoegen aan zijn bijzondere songs.
Vergeleken met het bijzondere The Rose Of Roscrae is October In The Railroad Earth een meer rechttoe rechtaan rootsplaat, maar het is wel een hele goede rootsplaat. Ondanks de geweldige muzikanten die zijn te horen op de plaat, is het een plaat zonder al te veel opsmuk geworden. Alles draait uiteindelijk om de verhalen van Tom Russell en deze zijn zonder uitzondering prachtig en winnen bij herhaalde beluistering alleen maar aan kracht. Bijzondere plaat weer van deze veteraan en alleskunner. Erwin Zijleman