Roseanne Reid komt uit Schotland, maar debuteert met een album dat diep is geworteld in de Amerikaanse rootsmuziek. Teddy Thompson heeft het album voorzien van een bijzonder smaakvolle en verrassend veelzijdige instrumentatie, die binnen de Amerikaanse rootsmuziek een breed palet bestrijkt. De jonge Roseanne Reid maakt vervolgens indruk met soepele en verrassend doorleefde vocalen, die ervoor zorgen dat Trails flink boven het maaiveld uitsteekt. De jonge Schotse is met dit knappe debuut direct de belofte voorbij en schaart zich onder de smaakmakers binnen de rootsmuziek van het moment.
Roseanne Reid maakt al vanaf jonge leeftijd muziek, maar kroop lange tijd niet uit haar schulp. Dat deed ze voor het eerst toen ze een jaar of vijf geleden meedeed aan de songwriters workshop Camp Copperhead in de New Yorkse Catskill Mountains. Deze workshop werd geleid door niemand minder dan Steve Earle, die zeer gecharmeerd bleek van Roseanne Reid’s song Amy.
Trails, het debuut van de Schotse singer-songwriter opent met hetzelfde Amy en het is inderdaad een prachtige song. Het is bovendien een song die direct een aantal van de sterkste wapens van het debuut van Roseanne Reid prijsgeeft.
De singer-songwriter, die haar geboortestad Edinburgh onlangs verruilde voor het Schotse Dundee, beschikt over een bijzonder stemgeluid en beschikt bovendien over het vermogen om zich op te dringen met haar vocalen. Trails laat ook direct een goed gevoel voor een smaakvolle en trefzekere instrumentatie horen en verraadt bovendien dat het debuut van Roseanne Reid vakkundig is geproduceerd.
Voor dat laatste wist de Schotse niemand minder dan Teddy Thomson, zoon van folk legendes Linda en Richard, te strikken. Roseanne Reid komt weliswaar uit Schotland, maar heeft een debuutalbum gemaakt dat diep is geworteld in de Amerikaanse rootsmuziek. Invloeden variëren van (stokoude) folk en country tot Americana, jazz, blues en rootssongs met een soulinjectie.
De instrumentatie en productie van het album zijn uiterst smaakvol en combineren een authentiek rootsgeluid met bijzondere accenten van flink wat instrumenten. Trails gaat aan de haal met verschillende invloeden, waarbij opvalt dat de stem van Roseanne Reid zich steeds moeiteloos en opvallend soepel aanpast aan het genre en de instrumentatie die zijn gekozen. Haar stem is voorzien van een rauw randje, waardoor ze doorleefder klinkt dan haar leeftijd rechtvaardigt, zeker wanneer mentor Steve Earle opduikt in een fraai duet.
Af en toe doet het me wel wat denken aan Gillian Welch of Jolie Holland, maar de jonge Schotse singer-songwriter is er ook in geslaagd om een herkenbaar eigen geluid te creëren. Het is een geluid dat me zeer goed bevalt. Trails is een rootsplaat vol aangename klanken, aansprekende songs, een flinke dosis melancholie en een zangeres die meer indruk maakt dan de meeste van haar soort- en leeftijdsgenoten.
Vader Greg schopte het samen met zijn tweelingbroer tot de status van cultheld, maar voor dochter Roseanne moet er meer mogelijk zijn. Met haar buitengewoon knappe debuut schaart ze zich onder de smaakmakers binnen de (Amerikaanse) rootsmuziek van het moment en ik heb het idee dat er nog wel wat groei mogelijk is voor deze zeer talentvolle dame. Erwin Zijleman