Kelly Brouhaha verovert Australië podium voor podium, maar geeft haar carrière nu een flinke boost met haar uitstekende debuutalbum. Het is een debuutalbum vol prima songs, die binnen de Americana een opvallend breed terrein bestrijken. Het is een debuutalbum dat opvalt door een mooie productie en een zeer smaakvolle instrumentatie. En het is een debuutalbum dat imponeert door de geweldige zang van deze Australische zangeres. Kelly Brouhaha heeft soul, jazz en blues, kan prachtig ingetogen zingen, maar ook stevig uithalen. Vorig jaar al genomineerd voor de belangrijkste Americana prijs in Australië, maar met dit prima album kan ze veel meer prijzen gaan pakken.
Haar live-reputatie gaat al wat langer mee, want de Australische muzikante, die zich sinds een liefdesbreuk met haar camper Pamela Vanderson (!) door Australië beweegt, werd vorig jaar nog genomineerd voor de nieuwe Australische Americana Music Prize.
Die prijs haalde ze uiteindelijk niet binnen, maar gaf haar wel het zetje in de rug dat nodig was om haar debuutalbum op te nemen. Dit titelloze album verscheen vorige week en bevalt me zeer. Ik heb meestal wel wat met de Americana die in grote hoeveelheden in Australië wordt gemaakt en Kelly Brouhaha is absoluut een exponent van deze Australische Americana.
Het eerste dat opvalt bij beluistering van het debuut van Kelly Brouhaha is de stem van de Australische muzikante. Het is een stem die in eigen land is vergeleken met de stemmen van onder andere Amy Winehouse en Adele, wat de lat direct hoog legt. Deze vergelijkingen zijn niet helemaal uit de lucht gegrepen, maar het zijn vergelijkingen die maar ten dele opgaan. Kelly Brouhaha kan heerlijk rauw en soulvol klinken, maar kan ook uitstekend uit de voeten met blues, roots en jazz. De Australische zangeres heeft een stem als een scheepshoorn, maar het mooie van haar debuut is dat ze vaak behoorlijk ingetogen of laid-back zingt en de krachtigere uithalen prima doseert.
Wat voor de zang op het debuut van Kelly Brouhaha geldt, geldt ook voor de instrumentatie. Deze instrumentatie, met een hoofdrol voor fraai snarenwerk en een prachtig huilende pedal steel, is zeer smaakvol en is net zo uitgebalanceerd als de vocalen op het album. Het titelloze album van Kelly Brouhaha is zoals gezegd een debuutalbum, maar zo klinkt het absoluut niet. Er is hoorbaar veel aandacht besteed aan de arrangementen en de productie, die veel mooie en smaakvolle details toevoegen aan het geluid van de rondreizende Australische muzikante, die lange tijd in Adelaide woonde. De vocalen van Kelly Brouhaha klinken al net zo mooi en gelouterd.
De Australische singer-songwriter beweegt zich soepel door een woud aan genres en stijlen, waarna de instrumentatie zich als een tweede huid om haar wonderschone vocalen heen cirkelt. De wat meer uptempo songs overtuigen bijzonder makkelijk, maar je hoort pas echt hoe goed Kelly Brouhaha is wanneer de instrumentatie sober is of zich zelfs beperkt tot een piano.
Met een stem als die van Kelly Brouhaha maak je geen slecht album, maar wanneer je je ook nog eens omringt met prima muzikanten, kiest voor een buitengewoon veelzijdig geluid en songs schrijft die direct bij eerste beluistering aanspreken, kun je zomaar een heel erg goed album maken en dat is precies wat Kelly Brouhaha heeft gedaan. Het is een album waarmee ze zich schaart onder de smaakmakers van de hedendaagse Australische Americana, die momenteel bloeit als nooit tevoren en dit jaar al een aantal bovengemiddeld goede albums heeft opgeleverd, waaronder deze. Erwin Zijleman
Het album van Kelly Brouhaha heeft Europa nog niet bereikt, maar het is te proberen via haar website: https://www.kellybrouhaha.com.au.