Swimmers is mijn eerste kennismaking met de muziek van de Britse band Younghusband en wat mij betreft smaakt het naar veel meer. De Britse band verleidt in eerste instantie makkelijk met onweerstaanbare gitaarloopjes en lome zang, maar stiekem verstopt de band steeds meer moois in haar muziek en zoekt het ook zo nu en dan het experiment, bijvoorbeeld door elektronica het tijdelijk te laten winnen van de gitaren of door met duizelingwekkende snelheid door de tijd te schieten. Swimmers blijft, zeker op een zonnige dag, onweerstaanbaar, maar wordt ook steeds leuker en interessanter.
Het uit het Britse Watford afkomstige Younghusband bestaat al een aantal jaren en bracht in die jaren twee albums uit. Het deze week verschenen Swimmers is echter pas mijn eerste kennismaking met de Britse band en het is een kennismaking die me uitstekend bevalt en die zeker naar meer smaakt.
De band rond singer-songwriter Euan Hinshelwood nam haar nieuwe album op in de eigen studio in Greenwich en heeft de tijd genomen voor het in elkaar knutselen van een serie bijzonder aangename popliedjes. Het zijn waarvoor in het Engels het predicaat “breezy pop” is verzonnen en dat is popmuziek die het uitstekend doet wanneer de lente en de zomer zich aankondigen.
Swimmers opent bijzonder aangenaam met fraaie gitaarloopjes en lome vocalen en vergroot het zomergevoel nog wat verder met subtiele synths en hier en daar wat harmonieën of vrouwenstemmen. Het is muziek zoals die in Engeland al een aantal decennia wordt gemaakt, maar Younghusband klinkt toch weer net wat anders dan alle voorgangers, van wie ik bij beluistering van Swimmers het meest hoor van Travis, wiens geweldige The Man Who volgende week alweer haar twintigste verjaardag viert.
Younghusband borduurt echter zeker niet fantasieloos voort op alles dat er al is. Hier en daar klinkt een postpunk basloopje, af en toe zijn de gitaarloopjes net wat complexer, stekeliger en introspectiever en zo nu en dan nemen de synths even de hoofdrol over van de gitaren.
Swimmers van Younghusband schiet ook verrassend makkelijk door de tijd. De zomerse gitaarsongs van de band zijn sowieso van alle tijden, maar hier en daar flirt de band ook met invloeden uit 60s psychedelica of juist met elektronische muziek uit de jaren 80, om maar eens twee van de uitersten te noemen.
Het knappe van het nieuwe album van de Britse band is dat de songs op Swimmers nooit nalaten om meedogenloos te verleiden met wonderschone melodieën, maar er op hetzelfde moment in slagen om te verrassen en de fantasie te prikkelen.
Swimmers van Younghusband is een album dat bijzonder makkelijk overtuigt, zeker wanneer de zon schijnt, maar je hoort pas hoe goed het album is wanneer je het meerdere keren hebt beluisterd. Bij herhaalde beluistering blijf je maar nieuwe dingen horen en wordt het album mij in ieder geval dierbaarder en dierbaarder. Op een donkere dag had ik het album waarschijnlijk laten liggen, maar wat ben ik inmiddels blij met de uitstekende en o zo aangename popliedjes van Younghusband. Erwin Zijleman