Na twee uitstekende albums komt Molly Burch nu op de proppen met een kerstalbum. Het is een kerstalbum waarop de Amerikaanse singer-songwriter haar country roots niet verloochent, maar waarop ze ook de zoetsappige kerstsongs niet uit de weg gaat en ze hier en daar kiest voor een bijzondere interpretatie. Zeker wanneer The Molly Burch Christmas Album tegen de country leunt valt er in muzikaal en vooral in vocaal opzicht veel te genieten op dit album, maar het blijft natuurlijk een kerstalbum. Een prima kerstalbum, maar net niet zo goed als die van Kacey Musgraves van een paar jaar geleden.
In tegenstelling tot Los Lobos heeft de Amerikaanse singer-songwriter Molly Burch wel een behoorlijk traditioneel kerstalbum gemaakt. De jonge singer-songwriter die Los Angeles inmiddels heeft verruild voor Austin, Texas, debuteerde in 2017 uitstekend met het fraaie Please Be Mine en bevestigde de belofte van haar debuut met het een jaar later verschenen First Flower.
Dit jaar moeten we het helaas doen zonder een regulier Molly Burch album, maar is er wel het kerstalbum The Molly Burch Christmas Album. Het is een album dat vooral in vocaal opzicht indruk maakt, al zal ik het buiten de kerstdagen waarschijnlijk niet snel uit de speakers laten komen.
The Molly Burch Christmas Album opent zo zoet dat het glazuur bijna van je tanden springt, maar in de tweede track komen ook de country roots van Molly Burch aan de oppervlakte in zowel de instrumentatie als in de zang. De singer-songwriter uit Austin gaat op haar kerstalbum aan de haal met een aantal minder bekende kerstsongs, maar schuwt ook de platgetreden paden niet, bijvoorbeeld met de wat cheesy maar ook wel weer geestige versie van Wham’s Last Christmas, die het net wint van de rauwe versie van Lucy Dacus.
Voor een aantal songs heeft Molly Burch een mannelijke partner gevonden, maar in de meeste tracks moet ze het vocale werk zelf opknappen. Dat gaat haar uitstekend af, want ze is een zeer getalenteerd zangeres en bovendien een zangeres die verrassend goed uit de voeten kan met het zoete kerstrepertoire.
Zeker wanneer de instrumentatie tijdloos is en invloeden uit de country verwerkt, klinkt The Molly Burch Christmas Album op zijn minst aangenaam en imponeert de Amerikaanse muzikante hier en daar met haar stem. Het levert een kerstalbum op dat een stuk beter is dan nagenoeg alle andere kerstalbums van dit jaar, al blijft het atypische kerstalbum van Los Lobos er wat mij betreft bovenuit steken.
Ik vind The Molly Burch Christmas Album ook net wat minder goed als het kerstalbum van soortgenoot Kacey Musgraves van een paar jaar geleden.
Van Kacey Musgraves verscheen dit jaar overigens The Kacey Musgraves Christmas Show, dat deels overlapt met A Very Kacey Christmas maar dat zonder de beelden nogal wat overbodige ballast bevat, waardoor mijn voorkeur uitgaat naar het kerstalbum uit 2016.
A Very Kacey Christmas voldoet als smaakvol kerstalbum nog steeds uitstekend. Kacey Musgraves kiest vooral voor uitgemolken kersthits, maar haar uit duizenden herkenbare stem voegt zoveel verleiding toe aan de bekende kersthits, dat ik ook na heel veel keren horen nog steeds als een blok val voor haar honingzoete versies. Ook in muzikaal opzicht steekt het kerstalbum van Kacey Musgraves overigens prima in elkaar met het countrypop geluid met een twist dat ook op haar albums domineert.
Kacey Musgraves weet zelfs de meest uitgekauwde kerstsong om te toveren tot een Kacey Musgraves song en dat is knap. Vanaf morgen is het wat mij betreft weer tijd voor wat meer avontuur en voor wat ruwere klanken, maar vandaag valt er genoeg te genieten van Molly Burch en vervolgens ook van het kerstalbum van Kacey Musgraves van een paar jaar geleden. Erwin Zijleman