Er komt momenteel veel moois uit Dublin. Het is ook de thuisbasis van Aoife Nessa Frances, die met Land Of No Junction een ijzersterk debuut heeft afgeleverd. De Ierse singer-songwriter maakt op haar debuut indruk met folky muziek vol bijzondere accenten. Het is muziek die vaak wat psychedelisch aan doet, maar het is ook muziek die op bijzondere wijze verschillende instrumenten combineert. Het past allemaal prachtig bij de mooie en bijzondere stem van de Ierse singer-songwriter. Aoife Nessa Frances overtuigt makkelijk met haar debuut, maar het is ook een debuut dat nog lang beter en indrukwekkender wordt.
Aoife Nessa Frances doet dit op Land Of No Junction onmiddellijk in de openingstrack. Mooi gitaarwerk wordt in deze openingstrack gecombineerd met licht vervreemdende elektronica en een drummachine, waardoor de muziek van de singer-songwriter uit Dublin anders klinkt dan die van de meeste andere vrouwelijke singer-songwriters van het moment.
Hier blijft het niet bij, want ook de stem van de jonge Ierse muzikante is bijzonder. Het is een wat donkere stem die zich vrijwel onmiddellijk opdringt en die verrassend goed past in het bijzondere geluid op het debuut van Aoife Nessa Frances.
Dit bijzondere geluid blijft zeker niet beperkt tot de openingstrack. De instrumentatie op Land Of No Junction bestaat steeds uit klanken die in eerste instantie niet zo goed bij elkaar lijken te passen, maar als je er eenmaal aan gewend bent, zijn het steeds klanken die elkaar versterken.
Aoife Nessa Frances speelt op haar debuut met contrasten. Het zijn contrasten tussen akoestische instrumenten en elektronica, maar ook contrasten tussen betrekkelijk spaarzame klanken en een overvol en stevig aangezet geluid. Het doet vaak wat psychedelisch aan, maar over het algemeen genomen is Land Of No Junction toch een album dat ik in het hokje folk zou stoppen.
Het bovenstaande suggereert misschien dat de muziek van Aoife Nessa Frances niet heel toegankelijk is, maar dat valt reuze mee. De singer-songwriter uit Dublin maakt lekker in het gehoor liggende songs die zijn voorzien van een subtiele twist, die maar zelden tegen de haren in strijkt. Het ene moment kiest ze voor zwaar aangezette strijkers, het volgende moment voor zweverige elektronica of juist voor mooie gitaarlijnen.
Het zorgt er voor dat het samen met producer en in multi-instrumentalist Cian Nugent gemaakte Land Of No Junction steeds net wat anders klinkt en ook steeds weet te verrassen. Op hetzelfde moment beschikt de jonge Ierse singer-songwriter over een consistent eigen geluid dat afwisselend aards en zweverig is.
Aoife Nessa Frances raakt met haar debuut aan de eigenzinnige folkies van het moment (denk aan Aldous Harding en Cate Le Bon), maar haar debuut heeft ook passages die zo lijken weggelopen uit de jaren 60 en herinneren aan de psychedelische folkzangeressen uit deze periode (onder wie Karen Dalton, Linda Perhacs).
Land Of No Junction heeft vaak iets looms en bezwerends, maar vergeet zeker niet te luisteren naar de prachtige gitaarlijnen op het album of naar de fraaie gitaarsolo in het fraaie Heartbreak, voor mij een van de prijsnummers op het album.
Het debuut van Aoife Nessa Frances is door de bijzondere instrumentatie en de indringende vocalen geen album dat je rustig op de achtergrond kunt laten voortkabbelen, maar is een album dat de aandacht nadrukkelijk opeist. Ik was er op voorhand niet van overtuigt dat het album ook bij tweede en derde beluistering leuk en interessant zou blijven, maar dat is zeker het geval.
De gerenommeerde Britse muziektijdschriften schaarden het album eind vorig jaar al onder de memorabele debuten van 2020 en daar valt niet zo gek veel op af te dingen. Erwin Zijleman
De muziek van Aoife Nessa Frances is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van haar Amerikaanse label: https://badabingrecords.bandcamp.com/album/land-of-no-junction.