There’s Always Glimmer had anderhalf jaar geleden uitgebreid bejubeld moeten worden, maar destijds bleef het vooral stil. Sinds een week ben ik zelf behoorlijk in de ban van het album dat zachte zang combineert met een dromerig maar verrassend veelkleurig geluid, waarin de singer-songwriter uit Chicago meerdere invloeden verwerkt. De bundeling van deze invloeden noemt Gia Margaret zelf “sleep rock” en het is zeker geen rock waarbij je in slaap valt. De Amerikaanse muzikante houdt de aandacht moeiteloos vast met songs die net wat dieper graven dan die van haar concurrenten. Ik ben heel benieuwd naar haar tweede album, dat als het meezit snel verschijnt.
De singer-songwriter uit Chicago, Illinois, nam haar debuut voor een deel op in haar slaapkamer en dat hoor je. There’s Always Glimmer bevat vooral dromerig klinkende popliedjes die worden gedomineerd door mooie gitaarlijnen en atmosferische synths. Het zijn mooie klanken, die prachtig passen bij de al even mooie en vaak zachte stem van Gia Margaret.
Toch is de Amerikaanse singer-songwriter niet de zoveelste “bedroom folkie”. In haar songs hoor je ook wel wat invloeden uit de indie-rock en duiken af en toe flarden Julien Baker op. Gia Margaret omschrijft haar muziek zelfs als “sleep rock” en dat is een vlag die de lading goed dekt.
Gia Margaret onderscheidt zich op meerdere manieren van haar talloze soortgenoten. De instrumentatie op There’s Always Glimmer is stemmig en trefzeker, maar ook spannend door het leggen van steeds net wat andere accenten. De ene keer domineert de akoestische gitaar, dan weer de elektrische, maar er zijn ook songs met een hoofdrol voor de piano en songs waarin de elektronica net wat dominanter aanwezig is.
Wat voor de instrumentatie geldt, geldt ook voor de songs op There’s Always Glimmer. Gia Margaret schrijft mooie en melodieuze popliedjes, maar het zijn ook popliedjes die knap in elkaar zitten en die niet altijd voor de makkelijkste weg kiezen, waardoor het debuut van de singer-songwriter uit Chicago lang blijft verrassen. Gia Margaret vertelt op haar debuut mooie verhalen en zingt ze met veel gevoel. Zeker bij beluistering met de koptelefoon hoor je hoe mooi en bijzonder het geluid van de Amerikaanse muzikante is en hoor je ook de meerwaarde ten opzichte van de talloze concurrenten in het genre.
Ik heb hierboven al gesproken over “bedroom folk” en “sleep rock”, maar There’s Always Glimmer verkent ook nog een aantal andere genres en bevat bijvoorbeeld invloeden uit de triphop, ambient, slowcore en zelfs een beetje shoegaze. Gia Margaret verwerkt al deze invloeden op subtiele wijze in haar eigen stijl, die het hele album consistent is, maar voldoende varieert om je op het puntje van je stoel te houden.
Het handjevol recensies dat in de zomer van 2018 verscheen, waaronder een van Pitchfork, is dan ook lovend over de muziek van Gia Margaret en ik sluit me hier bij aan. There’s Always Glimmer is een knap debuut dat overloopt van de belofte, maar dat anderhalf jaar geleden ook een veel beter lot had verdiend.
Ik heb de afgelopen week vaak naar het debuut van Gia Margaret geluisterd en ben steeds meer onder de indruk van de fraaie instrumentatie, de bijzondere sfeer, de sterke songs en de mooie zang. Gia Margaret vindt op haar debuut een fraai evenwicht tussen lekker in het gehoor liggende songs en voldoende avontuur en heeft bovendien een geluid gevonden dat aangenaam loom en dromerig klinkt, maar dat toch ook steeds net wat buiten de lijntjes kleurt. Ik ben er anderhalf jaar te laat mee, maar durf There’s Always Glimmer van Gia Margaret desondanks warm aan te bevelen als krent uit de pop. Erwin Zijleman
De muziek van Gia Margaret is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://giamargaret.bandcamp.com/album/theres-always-glimmer.