10 september 2020

Bill Callahan - Gold Record

Bill Callahan brengt rust met een uiterst ingetogen en zich langzaam voortslepend, maar ook bijzonder fraai ingekleurd album waarop zijn bijzondere stem centraal staat
Het solowerk van Bill Callahan vond ik tot dusver een flink stuk minder dan de albums die hij maakte als Smog, maar Gold Record bevalt me zeer. Het is een album dat de Amerikaanse band Spain gemaakt zou kunnen hebben. Het tempo ligt laag, de instrumentatie is sober maar sfeervol en de songs zijn bezwerend. Hier boven op komt de bijzondere stem van Bill Callahan, die zijn teksten soms bijna voordraagt, maar die er ook keer op keer in slaagt om de juiste snaar te raken. Gold Record roept wat gemengde reacties op. Je vindt het saai of je vindt het prachtig. Ik behoor absoluut en zonder enige twijfel tot de laatste categorie.


Bill Callahan bracht in 1988 een cassettebandje met muziek uit onder de naam Smog. Het was het begin van een carrière, die tussen 1993 en 2005 een serie geweldige albums opleverde. A River Ain't Too Much To Love was in 2005 de zwanenzang van Smog en sindsdien moeten we het doen met de soloalbums van Bill Callahan. 

Nu was Smog ook voornamelijk een eenmansproject dus je zou zeggen dat er niet zoveel verschil zit tussen de albums van Smog en die van Bill Callahan, maar zeker de eerste jaren na 2005 sloeg ik de albums van Smog toch een stuk hoger aan dan de albums die Bill Callahan onder zijn eigen naam uitbracht. Daar komt de afgelopen jaren langzaam verandering in, maar het niveau van de beste jaren van Smog blijft vooralsnog een niet te nemen horde. 

Bill Callahan dook vorige week op met alweer zijn zevende soloalbum en het valt me op dat Gold Record gemengde reacties oplevert, waarbij aan beide kampen de uitersten worden opgezocht. Van intiem en wonderschoon tot gezapig of zelfs saai; de meningen zijn verdeeld. Ik was er zelf snel uit: ik vind Gold Record prachtig. 

Bill Callahan heeft een album gemaakt waarop het tempo uiterst laag ligt en waarop de instrumentatie sober is, waardoor de bijzondere stem van de Amerikaanse muzikant centraal staat. Ook de zang op Gold Record is behoorlijk ingetogen en zacht, zodat ik een ieder die beweert dat Bill Callahan een wat gezapig album heeft gemaakt wel begrijp, al ben ik het er niet mee eens. 

Gold Record mist in vrijwel alle tracks het grillige en rauwe van Smog en mist ook de dynamiek van de albums van Smog. Bill Callahan heeft een uiterst laid-back album gemaakt, waarop de akoestische gitaar het belangrijkste instrument is en de zang vaak zo loom is dat het meer praten dan zingen is. 

Bill Callahan eert op Gold Record helden als Johnny Cash, Leonard Cohen en Ry Cooder en keert ook even terug naar de hoogtijdagen van Smog in de nieuwe bewerking van Let's Move To The Country, dat ook op Smog’s Knock Knock uit 1999 is te vinden. 

Gold Record klinkt alsof Bill Callahan en zijn medemuzikanten het album in de woonkamer komen spelen. De instrumentatie is zoals gezegd sober, maar er zit meer in dan je op het eerste moment hoort en met name het gitaarwerk is prachtig. Het beviel me direct bij eerste beluistering goed, maar hoe vaker ik naar Gold Record luister, hoe mooier ik het album vind. 

Bill Callahan heeft een album gemaakt dat natuurlijk flarden bevat van de vele albums die hij op zijn naam heeft staan, maar het is ook een album dat de Amerikaanse band Spain zou kunnen hebben gemaakt, met hier en daar een twist uit de woestijn van Arizona. De albums van Spain zijn een perfecte metgezel in de kleine uurtjes en met name in de late avond en op ook Gold Record van Bill Callahan komt op deze momenten uitstekend tot zijn recht. 

Als ik wat grilliger werk van de Amerikaanse muzikant wil horen, heb ik een stapel Smog albums om uit te kiezen, maar als ik behoefte heb aan rust grijp ik naar dit nieuwe soloalbum waarop echt steeds meer moois aan de oppervlakte komt. Ik was tot dusver niet de grootste fan van het solowerk van Bill Callahan, maar waar in grote kring de twijfel toeslaat over Gold Record, vind ik het het meest geslaagde soloalbum van Bill Callahan tot dusver en misschien wel het eerste soloalbum dat niet zorgt voor heimwee naar Smog. Erwin Zijleman

De muziek van Bill Callahan is ook verkrijgbaar via zijn bandcamp pagina: https://billcallahan.bandcamp.com/album/gold-record.


Gold Record van Bill Callahan is verkrijgbaar via de Mania webshop: