Zeker bij eerste en oppervlakkige beluistering klinkt The Past Has Begun van I’m Kingfisher wel erg sober en weemoedig, maar luister wat beter en je hoort hoe mooi en subtiel de songs van de Zweedse muzikant zijn ingekleurd en hoeveel gevoel Thomas Denver Jonsson in zijn zang legt. Zeker op een donkere en kille herfstavond, en daar komen er nog velen van, wordt het vierde album van I’m Kingfisher alleen maar mooier en indringender en valt steeds meer op hoe mooi de instrumentatie, de zang en de vrouwenstemmen die bijdragen aan het album zijn. Ik heb de soundtrack voor de komende herfst in ieder geval gevonden.
The Past Has Begun is het vierde album van I’m Kingfisher en mijn eerste kennismaking met de muziek van dit eenmansproject, althans dat dacht ik even. Kingfisher ken ik al heel lang als een prima Indiaas bier, maar ook de man achter I’m Kingfisher ken ik al heel wat jaren.
Het gaat immers om de Zweedse muzikant Thomas Denver Jonsson, die in de eerste tien jaar van het huidige millennium een aantal uitstekende albums afleverde. Het zijn album waarop de Zweedse muzikant geen geheim maakte van zijn liefde voor countryrock uit de jaren 70 en het zijn albums die ik stuk voor stuk zeer kon waarderen.
Sinds 2010 maakt Thomas Denver Jonsson muziek als I’m Kingfisher en lijkt hij zijn liefde voor de countryrock te hebben verruild voor een nieuwe liefde, de folk. De nieuwe naam verklaart dat ik de Zweedse muzikant sinds 2010 compleet uit het oog ben verloren, maar de hernieuwde kennismaking bevalt me zeer.
The Past Has Begun laat zoals gezegd vooral invloeden uit de folk horen en het is zowel de folk uit een ver verleden als de indie-folk van het moment. I’m Kingfisher heeft een album afgeleverd zonder al te veel opsmuk. Over het algemeen moeten we het doen met het sobere akoestische gitaarspel en de wat weemoedige zang van de Zweedse muzikant.
Hier en daar duiken echter mooie vrouwenstemmen op, onder andere van Vilma Flood, Ella Blixt en Slowgold, en incidenteel wordt de muziek van I’m Kingfisher subtiel versierd met bijzonder fraaie bijdragen van onder ander elektrische gitaar, viool, fluit, klarinet of een variatie aan synths, waaronder antieke types als de mellotron en de mini-Moog.
Het geluid op The Past Has Begun is zeker te omschrijven als sober, maar dankzij de subtiele bijdragen van verschillende instrumenten is het ook een veelzijdig geluid. Het is bovendien een zeer trefzeker geluid. In de openingstrack snijdt de viool door de ziel en wordt de koude Scandinavische winter over je heen gestort en zo gebeurt er in alle tracks op het vierde album van I’m Kingfisher wel iets bijzonders.
The Past Has Begun doet vanwege alle invloeden uit de folk vooral Amerikaans aan, maar de wolken van melancholie en weemoed die zo af en toe op je neerdalen, geven het album ook een typisch Scandinavisch karakter. I’m Kingfisher heeft hierdoor een zeer geschikte soundtrack voor de herfst afgeleverd.
Het is een soundtrack die het vooral goed doet bij aandachtige beluistering. Dan immers hoor je de bijna eindeloze rij aan fraaie accenten in de instrumentatie en dringt ook de weemoedige zang van Thomas Denver Jonsson zich meer op. Ik ben normaal gesproken niet eens zo heel gek op dit soort, op het eerste gehoor wat navelstarende, albums, maar op een gegeven moment had I’m Kingfisher me te pakken en sindsdien is The Past Has Begun een trouwe metgezel op de donkere herfstavonden van het moment.
Het doet me af en toe wel wat denken aan de albums waarmee Damien Jurado, wiens gitarist Josh Gordon is te horen op het album, twintig jaar geleden opdook, maar ik hoor ook wat van Smog en Songs:Ohia. The Past Has Begun is een album waarvoor je in de stemming moet zijn, vooral een weemoedige stemming denk ik, maar als je dit bent, valt er op het intieme album van I’m Kingfisher veel te genieten. Erwin Zijleman
De muziek van I'm Kingfisher is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://imkingfisher.bandcamp.com/album/the-past-has-begun-lp.