Ane Brun was de afgelopen jaren niet zo productief, maar komt terug met twee albums in een maand tijd. After The Great Storm blijkt alvast een zeer aangename verrassing. Het elektronische klankentapijt is redelijk nieuw voor de Noorse muzikante, maar het past verrassend goed bij haar stem. Het klinkt niet alleen geweldig, maar After The Great Storm is ook nog eens een zeer avontuurlijk album, waarop Ane Brun flink buiten de haar bekende lijntjes kleurt. Soms aanstekelijk en bijna lichtvoetig, soms atmosferisch en bezwerend, zoals het een Scandinavische ijsprinses betaamt. En dit is ook nog eens een album dat nog wel even door kan groeien.
Het kan haast geen toeval zijn. Op het moment dat de herfst zijn intrede doet in Nederland, komen albums uit Scandinavië als paddenstoelen uit de grond. Het was de afgelopen week niet anders met onder andere een nieuw album van Ane Brun.
De Noorse singer-songwriter was de afgelopen jaren niet overdreven productief, maar brengt nu in een maand tijd maar liefst twee albums uit. Op How Beauty Holds The Hand Of Sorrow moeten we nog een paar weken wachten, maar deze week verscheen al wel After The Great Storm. In de pers wordt hier en daar gesproken over twee EP’s, maar de eerste worp bevat ruim 47 minuten muziek, inclusief bonustracks zelfs meer dan een uur.
Ik heb How Beauty Holds The Hand Of Sorrow nog niet gehoord, maar volgens de eerste berichten heeft Ane Brun twee totaal verschillende albums gemaakt. After The Great Storm klinkt alvast flink anders dan ik van Ane Brun gewend ben. Op haar nieuwe album omgeeft de Noorse muzikante zich met een grotendeels elektronisch klankentapijt dat verder wordt ingekleurd met flink wat strijkers.
Het is ver verwijderd van het sobere en folky geluid waarmee Ane Brun ooit opdook, maar het is prachtig. In de openingstrack wordt elektronica gecombineerd met triphop achtige ritmes en maakt Ane Brun muziek die met een beetje lef als lichtvoetig is te omschrijven, maar wanneer in de tweede track atmosferische synths samenvloeien met strijkers is Ane Brun toch weer een echte Scandinavische ijsprinses.
Ane Brun schreef de songs voor haar nieuwe albums grotendeels tijdens de lockdown en verruilde haar uitvalsbasis Stockholm voor het Noorse platteland. Het heeft een serie ijzersterke songs opgeleverd waarin Ane Brun reflecteert op haar leven dat flink is veranderd sinds haar eerste stappen als muzikant.
Het zijn songs die soms breed uitwaaien en vooral stemmig klinken, maar Ane Brun experimenteert in de vaak lange tracks op het album ook veelvuldig met bijzondere ritmes en verwerkt bovendien flink wat invloeden in haar muziek die niet is te vangen met algemene termen als triphop op elektronica. Soms klinkt het verrassend toegankelijk, soms buitengewoon avontuurlijk, maar het klinkt altijd prachtig.
De elektronische klankentapijten op het album zijn altijd zeer smaakvol en voorzien de songs van Ane Brun van een bijzondere sfeer. Het is een sfeer waarin de stem van Ane Brun uitstekend gedijt. Zeker in de wat lichtvoetigere tracks op het album klinkt ze voorzichtig soulvol, maar de Noorse muzikante kan ook op indringende wijze de Scandinavische winter over je uit storten.
Het levert een album op dat zich onmiddellijk schaart onder de betere albums van Ane Brun, maar After The Great Storm is ook een album waarop zoveel te ontdekken valt dat een lange periode van groei niet valt uit te sluiten.
Op voorhand leek een elektronisch muzikaal landschap me minder geschikt voor Ane Brun, maar het pakt fantastisch. En voor een ieder die Ane Brun liever in een wat soberdere muzikale setting hoort is er over een paar weken How Beauty Holds The Hand Of Sorrow, waarop Ane Brun naar verluidt kiest voor een zeer sober instrumentarium. Haar productie viel zoals gezegd wat tegen de laatste jaren, maar in het vreemde 2020 verkeert de Noorse muzikante in topvorm. Erwin Zijleman
After The Great Storm van Ane Brun is verkrijgbaar via de Mania webshop: