Het vorige album van Larkin Poe is pas een paar maanden oud, maar Rebecca en Megan Lovell zijn al weer terug met een nieuw album. Kindred Spirits is een typisch tussendoortje met uitsluitend songs van anderen, maar Larkin Poe maakt zich er zeker niet makkelijk van af. De zussen hebben een aantal songs geselecteerd waar je eigenlijk van af moet blijven of die totaal ongeschikt lijken, maar wanneer alles in het bluesy keurslijf van het Amerikaanse duo is geperst valt vrijwel alles op zijn plek. Geweldig gitaarwerk, geweldige zang en het vermogen om van de songs van anderen Larkin Poe songs te maken. Larkin Poe blijft dit jaar verbazen met geweldig werk.
Het Amerikaanse duo Larkin Poe blijft me maar verbazen. Rebecca en Megan Lovell maakten met hun zus Jessica ooit indruk als The Lovell Sisters, dat imponeerde met bluegrass vol wonderschone harmonieën, maar toen Jessica het voor gezien hield, gingen Rebecca en Megan hun eigen weg en verder als Larkin Poe.
De twee zussen waren in eerste instantie niet vies van folky pop, maar kozen langzaam maar zeker voor een wat rauwer en steviger geluid vol invloeden uit de blues en de Southern Rock. Het leverde eerder dit jaar het geweldige Self Made Man op en dat is een album dat ik echt steeds beter ben gaan vinden.
Omdat de twee zussen in coronatijd niet veel anders konden dan nieuwe muziek opnemen, worden we een maand of vijf na Self Made Man alweer getrakteerd op een nieuw album van Larkin Poe. Kindred Spirits is gevuld met songs van anderen en zal daarom een tussendoortje worden genoemd.
Het is een tussendoortje dat ik in eerste instantie met enige argwaan bekeek, want de zussen Lovell hebben gekozen voor een bijzondere serie songs. Hieronder een aantal songs waaraan je eigenlijk alleen maar kunt vertillen als Rockin’ In The Free World van Neil Young, (You’re The) Devil In Disguise van Elvis Presley en Ramblin’ Man van The Allman Brothers, maar ook een aantal songs die op voorhand totaal niet lijken te passen bij Larkin Poe als In The Air Tonight van Phil Collins, Nights In White Satin van The Moody Blues en Crocodile Rock van Elton John.
Ik begon daarom met niet al te hoge verwachtingen aan Kindred Spirits, maar net als eerder dit jaar bliezen Rebecca en Megan Lovell me al snel van mijn sokken. Kindred Spirits opent met rauwe akoestische blues met de Larkin Poe versie van Hellhound On My Trail van Robert Johnson en dat smaakt naar meer.
Dat meer krijg je in de tweede track waarin Larkin Poe aan de haal gaat met Fly Away van Lenny Kravitz. Het recept van Larkin Poe op Kindred Spirits wordt in deze track duidelijk. Akoestische gitaren als basis, aangevuld met akoestisch bluesy gitaarwerk, hier en daar een uithaal van de elektrische gitaar en natuurlijk de krachtige en fraai bij elkaar kleurende stemmen van de zussen.
Het eerste hoogtepunt is een ingetogen versie van Neil Young’s Rockin’ In The Free World, waarin een bijzonder fraaie gitaarsolo is verstopt en al snel sleept het tussendoortje van Larkin Poe zich van hoogtepunt naar hoogtepunt. Het gitaarwerk is prachtig en ook in vocaal opzicht maken de zussen Lovell keer op keer indruk.
Ook de op het eerste gezicht wat onhandige selectie van songs pakt uitstekend uit. (You’re The) Devil In Disguise is prachtig, In The Air Tonight vind ik net wat minder, maar Nights In White Satin past weer prima in het bluesy keurslijf van Larkin Poe. In de echte bluessongs op het album vertrouwt Larkin Poe vooral op geweldig gitaarwerk, maar ook de zang zorgt keer op keer voor vuurwerk.
De gitaarsolo’s vliegen je om de oren en steeds maar weer laten Rebecca en Megan Lovell horen hoe mooi hun stemmen bij elkaar passen, vooral ook als ze ingetogen zingen. Wanneer het gevoel en de passie met steeds grotere regelmaat uit de speakers knallen, is al snel duidelijk dat Larkin Poe zeker geen lauwwarm tussendoortje heeft gemaakt, maar een geïnspireerd album vol geweldige vertolkingen van songs van anderen. Erwin Zijleman
De muziek van Larkin Poe is verkrijgbaar via hun Britse webstore: https://larkin-poe-uk.myshopify.com.