Er zijn dit jaar nogal wat albums met covers verschenen en er zaten flink wat hele goede tussen. Het album waar ik het vrolijkst van ben geworden is zonder enige twijfel No Fun Mondays van Billie Joe Armstrong. De voorman van Green Day heeft een aantal voor de hand liggende en een aantal minder voor de hand liggende songs verzameld en perst ze stuk voor stuk door de molen die er Billie Joe Armstrong songs van maakt. Veertig minuten vermaakt de Amerikaanse muzikant met een mix van powerpop, punkpop en 70s rock en alles klinkt even lekker of zelfs onweerstaanbaar. Een heerlijk album om het rare jaar 2020 mee af te sluiten.
Het jaar 2020 is in vele opzichten een jaar om snel te vergeten, maar het was ondanks alles ook een mooi of zelfs heel mooi muziekjaar. Alle reden dus om het jaar positief af te sluiten met een album dat zeker niet het beste album van 2020 is, maar wel het album is waar ik echt talloze keren heel vrolijk van ben geworden en nog steeds wordt.
Het is een album dat afwassen tot een feest maakt (ook als je, zoals ik, een vaatwasser hebt), het is een album dat alle zorgen van het moment verdrijft, het is een album dat je mee terugneemt naar de jaren 70 en 80 toen alles nog zoveel eenvoudiger was, het is een album dat je humeur een ongelooflijke boost geeft en het is een album dat stiekem toch veel beter is dan je bij eerste beluistering zult denken.
Ik heb het over No Fun Mondays van Billie Joe Armstrong. Billie Joe Armstrong kennen we natuurlijk als voorman van de Amerikaanse band Green Day, die ooit opdook met het niemendalletje Basket Case, maar vervolgens uitgroeide tot een van de grootste en zeker ook meest interessante rockbands van het moment. Ik ken Billie Joe Armstrong natuurlijk ook van het geweldige Foreverly dat hij samen maakte met Norah Jones en dat het geweldige werk van The Everley Brothers nog maar eens eerde.
Billie Joe Armstrong had dit jaar vooral op het podium willen staan met zijn band, maar het liep anders. Min of meer uit verveling begon hij met het opnemen van een aantal songs van anderen, tot hij een geweldige serie songs had verzameld en een album begon te gloren. No Fun Mondays is dat album en het is zoals gezegd een heerlijk album.
Het opent direct fantastisch met I Think We’re Alone Now dat we vooral kennen van one-hit-wonder Tiffany. Het is een songs waarvan je stiekem al lang wist dat het een geweldige song is als het destijds maar niet door die bakvis gezongen was. De versie van Billie Joe Armstrong heeft je direct te pakken en dit kunstje herhaalt de Amerikaanse muzikant nog een keer of dertien.
I Think We’re Alone Now van Tiffany (en hiervoor van Tommy James & The Shondells), Kids In America van Kim Wilde en Manic Mondays van The Bangles (en uiteindelijk natuurlijk van Prince) zijn de wat meer poppy tracks op het album en ze passen stuk voor stuk geweldig bij de muziek van Billie Joe Armstrong.
De Amerikaanse muzikant blijft vaak redelijk dicht bij de punkpop uit de vroege jaren van zijn band, maar schuift ook met grote regelmaat op richting de muziek van Cheap Trick, vaak versleten als one-trick-pony, maar voor mij een van de meest onderschatte bands uit de muziekgeschiedenis.
No Fun Mondays beperkt zich zeker niet tot grote hits, maar sleept er ook wat minder bekende songs bij. Het feest van herkenning is dan wat minder groot, maar wat klinkt het allemaal lekker en wat is het goed om weer eens songs van Wreckless Eric en Billy Bragg te horen.
Als er al iets valt aan te merken op No Fun Mondays is het het feit dat Billie Joe Armstrong het hele album vasthoudt aan zijn beproefde recept en zelfs John Lennon hier in weet te persen, maar die beproefde formule is direct ook de kracht van het album. No Fun Mondays is goed voor 40 minuten zorgeloze punkpop, powerpop en rock. Draai de volumeknop maar open en haal die luchtgitaar uit de kast, 2020 gaat vanzelf voorbij. Erwin Zijleman
No Fun Mondays van Billie Joe Armstrong is verkrijgbaar via de Mania webshop: