Het is een tijd stil geweest rond The Antlers, maar deze week keert de band uit New York terug met een nieuw album. Het is een album dat uitstekend dienst kan doen als soundtrack voor de aankomende lente, want wat klinkt het allemaal aangenaam. De instrumentatie is wonderschoon en dromerig en ook de zang op het album is met deze begrippen te omschrijven. Het kabbelt allemaal bijzonder aangenaam voort, maar het steekt ook allemaal knap in elkaar. Het nieuwe album van The Antlers is een heerlijk album om de lente mee te omarmen, maar dit album kan ook de zomer en nazomer nog prima mee. Wat mij betreft een zeer aangename verrassing.
Als de weersvoorspellingen kloppen is het deze week al heel even lente, maar de echte lente komt er ook aan natuurlijk, althans daar gaan we voorlopig nog maar even van uit. De soundtrack voor een mooie lente is deze week in ieder geval alvast verschenen, want laat Green To Gold van The Antlers uit de speakers komen en de vogeltjes gaan fluiten, de insecten zoemen om je heen, de bomen beginnen te bloeien, de bloemetjes komen te voorschijn en de zon gaat schijnen.
De band uit Brooklyn, New York, haalt de lente binnen met de instrumentale openingstrack, maar wanneer ook vocalen worden toegevoegd wordt het alleen maar mooier. Het werd overigens wel weer eens tijd voor een nieuw album van The Antlers, want tot voor kort kwam het laatste wapenfeit van de band uit 2014.
Met Green To Gold levert de band haar zesde album in vijftien jaar af . Als je de vroege albums van de band er nog eens bij pakt, hoor je dat er in die vijftien jaar heel veel is veranderd. The Antlers weet op alle tot dusver verschenen albums te verrassen met bijzondere klankentapijten, maar zo toegankelijk als op Green To Gold waren ze nog nooit. Het is een klankentapijt dat niet alleen toegankelijker is dan we van de band gewend zijn, maar het klinkt ook voller en organischer.
Hiermee zijn we er nog niet, want waar de vorige albums van de band behoorlijk donker getint waren, klinkt Green To Gold zonnig en verrassend opgewekt. The Antlers zijn de afgelopen vijftien jaar in meerdere hokjes geduwd en lijken nu te solliciteren naar het hokje indiepop, al zou indiefolk ook passend zijn.
De dromerige popliedjes op Green To Gold hebben bovendien iets psychedelisch en herinneren aan de vroege albums van Mercury Rev, wat ook kan liggen aan de betrekkelijk hoge zang van voorman Peter Silberman, die we overigens ook kennen van de vorige albums van The Antlers.
De muziek van de band uit New York was in het verleden altijd avontuurlijk en vaak wat stekelig, maar op het nieuwe album domineren de betoverend mooie klanken. Het zijn dromerige klanken die het lentegevoel in grote bakken over je uit storten. Daar moet je vatbaar voor zijn natuurlijk, want ik kan me best voorstellen dat liefhebbers van de wat experimentelere albums van The Antlers het geluid op Green To Gold wel erg zoet en braafjes vinden klinken.
Ik ben zelf kennelijk wel toe aan wat lentekriebels, want ik vind het nieuwe album van de Amerikaanse band echt prachtig. Het volle en uit meerdere lagen bestaande geluid slaagt er steeds weer om een aangename sfeer te creƫren en het is een sfeer die doet verlangen naar de eerste lentedagen, naar lome zomeravonden en naar een aangename nazomer. We kunnen voorlopig dus wel even vooruit met Green To Gold en dat is goed nieuws.
Het nieuwe album van The Antlers strooit niet alleen met prachtige klanken, die goed zijn voor al even fraaie beelden, maar de band heeft ook een serie interessante songs afgeleverd. die nog wel wat door kunnen groeien. Ook in het klankentapijt is overigens veel moois te ontdekken, bijvoorbeeld wanneer ook nog eens blazers worden ingezet en alles net wat steviger wordt aangezet. Ik probeer het inmiddels al een tijdje met Green To Gold van The Antlers en vooralsnog wordt het lentegevoel alleen maar sterker en het album steeds mooier. Erwin Zijleman
De muziek van The Antlers is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://theantlers.bandcamp.com/album/green-to-gold.