Er moet heel veel moois en bijzonders liggen in de kluizen van de Paisley Park Studios van Prince, maar vooralsnog moesten we het doen met restmateriaal. Welcome 2 America is wel een compleet album en het is een album dat veel beter is dan de albums die Prince rond 2010 wel uitbracht. Het is een album dat zich vooral laat beïnvloeden door zwoele soul uit de jaren 60 en 70, maar het is ook een album dat klinkt als vintage Prince. Het gaat te ver om Welcome 2 America een meesterwerk te noemen en Prince heeft ook de afgelopen twintig jaar betere albums gemaakt, maar Welcome 2 America is absoluut de moeite waard en een mooie aanvulling op een bijzonder, nee uniek oeuvre.
Over de goed gevulde kluizen van de Paisley Park Studios in Minneapolis, Minnesota, word inmiddels al een aantal decennia heel druk gedaan. Na het trieste overlijden van Prince in april 2016 werd verwacht dat er een eindeloze stroom Prince albums zou verschijnen, waaronder ook vele meesterwerken. Nu hebben we de afgelopen jaren niet te klagen gehad over Prince releases, maar het nooit uitgebrachte album dat zich kan meten met de klassiekers in zijn oeuvre heb ik nog niet gehoord.
Dat zou deze week moeten gaan veranderen met de release van Welcome 2 America, een album dat in 2010 werd opgenomen en vervolgens in de kluizen van de Paisley Park Studios verdween. De Britse kwaliteitskrant The Guardian noemt het album het beste Prince album van de laatste twee decennia van zijn leven en hier en daar duikt zelfs de vergelijking met het legendarische Sign 'O' The Times uit 1987 op.
Dat laatste sluit ik bij voorbaat uit, want Prince stak in 2010 al lang niet meer in de vorm waarin hij zijn allerbeste albums maakte. Ook het beste album van de laatste twintig jaar van zijn leven afleveren is niet zo eenvoudig. Het zou betekenen dat Welcome 2 America het beste Prince album is sinds Emancipation uit 1996 en dus moet afrekenen met prima albums als Musicology uit 2004, 3121 uit 2006, en HITnRUN: Phase One en HITnRUN: Phase Two uit 2015 en dat zijn albums die ik hoog heb zitten, zij het op flinke afstand van zijn beste albums uit de jaren 80 en in iets mindere mate de jaren 90.
En om mijn verwachtingen op voorhand nog wat meer te temperen: Welcome 2 America werd in hetzelfde jaar opgenomen als 20Ten en dat is wat mij betreft een van de zwakste albums van de muzikant uit Minneapolis (en werd ook niet voor niets gratis weggegeven bij een krantje).
Goed, het is een lange inleiding voor de bespreking van een Prince album dat in 2010 kennelijk niet goed genoeg was voor een release. Direct bij eerste beluistering kon ik al concluderen dat Welcome 2 America niet in de schaduw mag staan van de beste albums van de Amerikaanse muzikant en ik vind het ook zeker niet het beste album sinds Emancipation uit 1996.
Het betekent overigens niet dat Welcome 2 America een slecht album is. Het is namelijk een uitstekend album, dat Prince in een goede vorm laat horen. Op Welcome 2 America maakt Prince de door 60s en 70s soul beïnvloede muziek, die hij zo vaak maakte tijdens zijn carrière. Het klinkt allemaal lekker loom en broeierig, wat wordt versterkt door de inzet van een aantal zangeressen.
Welcome 2 America staat vol met de zweverige soul die Curtis Mayfield ook beroemd maakte, maar het album laat ook een vintage Prince geluid horen. In muzikaal opzicht klinkt het lekker, maar niet overdreven bijzonder en ook de zang van Prince heb ik wel eens urgenter horen klinken.
Wat voor de muziek en voor de zang geldt, geldt ook voor de songs op het album. Het klinkt onmiskenbaar als Prince en het is stukken beter dan veel andere albums die hij sinds zijn meesterwerken uit de jaren 80 maakte, maar het heilige vuur brandt over het algemeen op een vrij laag pitje en als het al brandt doet het dat vooral in de teksten die met een vooruitziende blik kijken naar het Amerika van Trump, die op dat moment nog vooral een patjepeeër en zakenman was.
De lat ligt voor Prince begrippen niet heel hoog, maar een beginnend neo-soul artiest kan over het algemeen alleen maar dromen van een album als Welcome 2 America. En zo wordt de waardering van Welcome 2 America uiteindelijk vooral bepaald door de verwachtingen waarmee je aan het album begon. Een ieder die een onbetwist meesterwerk had verwacht komt bedrogen uit, maar iedereen die een zwak album had verwacht wordt aangenaam verrast.
Ik behoor zelf tot de laatste categorie, maar zet na de absoluut aangename luisterervaring van Welcome 2 America toch weer een van zijn allerbeste albums op, wat overigens niet betekent dat het album binnenkort weer eens terugkeert. Erwin Zijleman
Welcome 2 America van Prince is verkrijgbaar via de Mania webshop: