Het Britse duo Ida Mae imponeerde twee jaar geleden met het geweldige Chasing Light, waarop het tweetal zich naar eigen zeggen tussen The White Stripes en The Civil Wars in wurmde. Het zijn invloeden die terugkeren op het tweede album van de tegenwoordig vanuit Nashville opererende Britten, al leunt Click Click Domino wel wat meer tegen de Amerikaanse rootsmuziek aan. In muzikaal opzicht klinkt het allemaal wat spannender en sfeervoller dan op het debuut, maar in vocaal opzicht is het ook dit keer weer smullen. Ida Mae heeft een aantal aansprekende voorbeelden, maar slaagt er in om een geheel eigen en fantastisch klinkend geluid te creëren.
Het Britse duo Ida Mae debuteerde net iets meer dan twee jaar geleden opvallend met het uitstekende Chasing Light, dat terecht werd onthaald met lovende recensies. Chris Turpin en Stephanie Jean omschreven hun muziek zelf als “a sensual version of White Stripes meets Civil Wars meets XX” en dat dekte de lading heel aardig.
Het Britse duo kon op haar debuut uit de voeten met de rauwe en bluesy rock ’n roll van The White Stripes en deed met de uit de tenen komende zang van het tweetal denken aan het vocale vuurwerk van The Civil Wars. The XX hoorde ik er persoonlijk niet in, maar dat kon de pret zeker niet drukken. Ida Mae liet op haar debuutalbum een lekker ruw en gepassioneerd geluid horen en klonk ook net iets anders dan alles dat er al was, waardoor het album absoluut op wist te vallen.
Een paar weken geleden verscheen het tweede album van Ida Mae, Click Click Domino. De sensatie van het verrassende nieuwe geluid is er natuurlijk wat af op het tweede album, maar Click Click Domino is een waardig opvolger van het zo gedenkwaardige debuutalbum van het Britse duo en het is ook zeker geen fantasieloos vervolg op dit debuutalbum.
Ida Mae gaat er direct lekker stevig in met twee bluesy tracks met ruw gitaarwerk, gepassioneerde zang en in de tweede track ook nog wat gitaaruithalen van bluesmuzikant Marcus King, die later op het album nog eens terugkeert, net als gitarist Jake Kiszka van Greta Van Fleet. In de derde track draait alles om de zang van Chris Turpin en Stephanie Jean in een wat lome rootsy track en die zang is weer raak.
Na deze drie tracks was ik eigenlijk al overtuigd van de kwaliteit van het tweede album van Ida Mae, maar Click Click Domino heeft veel meer moois te bieden. Vergeleken met het debuutalbum van het tweetal is het nieuwe album wat meer geworteld in de Amerikaanse rootsmuziek, wat wordt versterkt door het gebruik van instrumenten als de banjo en de mandoline. Ook het feit dat Ida Mae tegenwoordig vanuit Nashville, Tennessee, opereert, heeft ongetwijfeld bijgedragen aan het rootsy karakter van het nieuwe album.
Het debuut van Ida Mae klonk prachtig door de productie van Ethan Johns en die is gelukkig ook op de nieuwe partij van het album. Ethan Johns heeft Click Click Domino voorzien van een warm en sfeervol geluid en het is een geluid dat rust uitstraalt. Chris Turpin en Stephanie Jean namen hun nieuwe album op na de uitbraak van de coronapandemie en hadden alle tijd om te sleutelen aan hun nieuwe songs.
Dat hoor je in de instrumentatie waarin hier en daar wat bijzondere instrumenten opduiken als stokoude snareninstrumenten en een bijzonder klinkende ritmebox. Het voorziet het geluid van Ida Mae van net wat meer detail en subtiliteit, waardoor de songs nog wat interessanter zijn dan die op het debuut van het tweetal.
Ida Mae overtuigt makkelijk met de wat rauwere en uptempo bluesy songs, maar de zich wat langzamer voortslepende, meer ingetogen en meer country georiënteerde songs vind ik persoonlijk interessanter. Met name in deze songs hoor je dat Ida Mae zich verder heeft ontwikkeld sinds het debuut en dat dit debuut zeker geen toevalstreffer was. Click Click Domino heeft vooralsnog niet heel veel aandacht gekregen helaas, maar het is in alle opzichten een fantastisch album. Erwin Zijleman
De muziek van Ida Mae is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het Britse duo: https://idamae.bandcamp.com/album/click-click-domino-digital-version.
