Ik had tot een paar weken geleden nog nooit van Maggie Rose gehoord, maar ik ben onder de indruk van haar nieuwe album, waarop de Amerikaanse muzikante een prachtig ingekleurd soulgeluid laat horen, overtuigt met volstrekt tijdloze soulsongs vol invloeden en ook nog eens de sterren van de hemel zingt met haar prachtige soulstem, die op Have A Seat echt alle kanten op kan. Maggie Rose verzet binnen de soulmuziek misschien geen bergen, maar haar tijdloze geluid blijkt keer op keer van een bijzondere kracht en schoonheid. Iedere keer als ik naar het album luister ben ik wat meer onder de indruk en dat gaat inmiddels al een aantal weken zo door.
In rootskringen wordt al een aantal weken best druk gedaan over Have A Seat van de Amerikaanse singer-songwriter Maggie Rose. Het is een naam die me eerlijk gezegd helemaal niets zei en ook de twee albums die de muzikante uit Nashville de afgelopen jaren heeft uitgebracht ben ik volgens mij nooit tegen gekomen. Toch is dat druk doen over het derde album van de Amerikaanse muzikante volkomen terecht. Have A Seat is immers een uitstekend album van een geweldige zangeres.
Maggie Rose beschikt over een lekker soulvolle stem en die benut ze uitstekend op Have A Seat, dat met minstens één been in de soul staat. Maggie Rose nam haar nieuwe album op in de fameuze FAME Studios in Muscle Shoals, Alabama, waar ze gezelschap kreeg van Alabama Shakes lid Ben Tanner, die het album produceerde. Het was vlak voor de uitbraak van de coronapandemie dringen in de legendarische studio, want Maggie Rose werd ook nog eens bijgestaan door een aantal fantastische muzikanten, waarna ook nog de nodige strijkers en blazers acte de présence gaven.
Onder de muzikanten die zijn te horen op het album komen we oude rotten als bassist David Hood en gitarist Will McFarlane tegen, die beiden speelden met de groten der aarde. In muzikaal opzicht zit het allemaal wel goed op Have A Seat, dat een fraai en authentiek klinkend soulgeluid laat horen. Het is een soulgeluid dat zich nadrukkelijk laat inspireren door de soul die decennia geleden in Muscle Shoals werd gemaakt, maar Maggie Rose slaagt er ook in om eigentijds te klinken en schuwt ook een funky injectie niet.
Het is bovendien een lekker gevarieerd geluid, waardoor Have A Seat zeker niet eenvormig klinkt, wat in het genre wel eens anders is. De geweldige muzikanten op het album spelen over het algemeen behoorlijk subtiel, waardoor de afzonderlijke instrumenten goed te onderscheiden zijn en met name het gitaarwerk van Will McFarlane keer op keer indruk maakt.
Door het vaak behoorlijk subtiele geluid is er alle ruimte voor de stem van Maggie Rose en die stem eist de aandacht nadrukkelijk op. De Amerikaanse muzikante kan geweldig uithalen met haar soulvolle strot, maar kan ook mooi ingetogen zingen. Grote soulzangeressen uit verleden en heden dienen relevant vergelijkingsmateriaal aan, maar Have A Seat doet ook met enige regelmaat denken aan de muziek van Carole King in haar beste jaren.
Wanneer Maggie Rose de zang uit haar tenen haalt doen de koortjes er nog een schep bovenop, maar doet de instrumentatie, waarin van alles opduikt, juist een stapje terug, wat een mooi en sfeervol geluid oplevert.
De criticus zal beweren dat Maggie Rose geen echt nieuwe dingen doet op Have A Seat. Dat kan ik niet ontkennen. Maggie Rose laat op haar nieuwe album een geluid horen dat ik veel vaker heb gehoord, al varieert de muzikante uit Nashville wel tussen meerdere invloeden. Ik lig er persoonlijk niet wakker van, want het soulgeluid op Have A Seat klinkt geweldig en Maggie Rose is een uitstekend zangers.
Het levert een album op zoals die in het verleden wel vaker werden gemaakt, maar hoe vaak hoor je tegenwoordig nog albums als Have A Seat van Maggie Rose. Te weinig wat mij betreft en het is ook nog eens een uitstekend album dat hier voorlopig nog wel met grote regelmaat uit de speakers blijft komen. Erwin Zijleman
Have A Seat van Maggie Rose is verkrijgbaar via de Mania webshop: