In december ga ik de balans opmaken over het muziekjaar 2021, dat vooralsnog een prachtig muziekjaar is. Na een half jaar de balans opmaken vind ik niet zinvol en loopt ook teveel vooruit op het jaarlijstje dat in december na heel veel wikken en wegen wordt opgesteld. Ik was wel benieuwd naar welke albums ik de afgelopen zes maanden nu het meest geluisterd heb, wat een optelsom is van drie streaming media platforms, downloads en cd's en LP's. Het leverde een mooi maar ook verrassend lijstje op, dat de komende tijd voorbij komt. Tien albums, in chronologische volgorde. Het zijn misschien niet de beste 10 albums van de eerste helft van 2021, maar ze zijn me zeer dierbaar.
Vandaag: Lula Wiles - Shame And Sedition
Lula Wiles maakte twee jaar geleden al diepe indruk, maar gaat er op album nummer drie nog eens dik overheen met een album dat in muzikaal opzicht intrigeert en in vocaal opzicht imponeert
Na het fraaie tweede album van Lula Wiles waren mijn verwachtingen rond album nummer drie hooggespannen, maar met een album als Shame And Sedition had ik geen moment rekening gehouden. Lula Wiles heeft de Amerikaanse rootsmuziek zeker niet afgezworen, maar wel flink gemoderniseerd. Dat hoor je het best in de songs die een indierock injectie hebben gekregen, wat ik op voorhand niet snel gecombineerd zou hebben met Lula Wiles, maar het werkt. Gebleven zijn de sterke songs en vooral de wonderschone vocalen en harmonieën, die het album steeds verder optillen. Shame And Sedition is jaarlijstjesmateriaal, maar ook een album dat nog wel even door groeit.
What Will We Do, het tweede album van het uit Boston, Massachusetts, afkomstige trio Lula Wiles, behoorde wat mij betreft bij de allermooiste albums van 2019 en dook dan ook terecht op in mijn jaarlijstje over het betreffende jaar. Lula Wiles imponeerde op What Will We Do met geweldige vocalen en harmonieën, maar ook met songs die op fraaie wijze een brug sloegen tussen traditionele en eigentijdse Amerikaanse rootsmuziek.
Na het fraaie tweede album van Lula Wiles waren mijn verwachtingen rond album nummer drie hooggespannen, maar met een album als Shame And Sedition had ik geen moment rekening gehouden. Lula Wiles heeft de Amerikaanse rootsmuziek zeker niet afgezworen, maar wel flink gemoderniseerd. Dat hoor je het best in de songs die een indierock injectie hebben gekregen, wat ik op voorhand niet snel gecombineerd zou hebben met Lula Wiles, maar het werkt. Gebleven zijn de sterke songs en vooral de wonderschone vocalen en harmonieën, die het album steeds verder optillen. Shame And Sedition is jaarlijstjesmateriaal, maar ook een album dat nog wel even door groeit.
What Will We Do, het tweede album van het uit Boston, Massachusetts, afkomstige trio Lula Wiles, behoorde wat mij betreft bij de allermooiste albums van 2019 en dook dan ook terecht op in mijn jaarlijstje over het betreffende jaar. Lula Wiles imponeerde op What Will We Do met geweldige vocalen en harmonieën, maar ook met songs die op fraaie wijze een brug sloegen tussen traditionele en eigentijdse Amerikaanse rootsmuziek.
Dat had ik op voorhand eerlijk gezegd niet verwacht van een op het roemruchte Smithsonian Folkways label verschenen album. Dat Smithsonian Folkways niet langer een synoniem is voor stokoude folkmuziek, laat Lula Wiles horen op Shame And Sedition, het deze week verschenen derde album van het Amerikaanse drietal.
Eleanor Buckland, Isa Burke en Mali Obomsawin maken op dit derde album nog steeds indruk met prachtige zang en wonderschone harmonieën, maar in muzikaal opzicht hebben invloeden uit de moderne Amerikaanse rootsmuziek gezelschap gekregen van invloeden uit de indierock, terwijl invloeden uit de stokoude Appalachen folk grotendeels zijn verdwenen. Het toevoegen van invloeden uit de indierock is eerlijk gezegd het laatste dat ik had verwacht van Lula Wiles en op voorhand misschien ook wel het laatste waarop ik had gehoopt, maar het pakt echt fantastisch uit.
Shame And Sedition opent met een akoestische gitaar en prachtige stemmen, maar je hoort direct dat de muziek van Lula Wiles minder traditioneel klinkt. In de openingstrack, waarin ook fraaie elektrische gitaarlijnen zijn te horen, blijft Lula Wiles de Amerikaanse rootsmuziek nog lang redelijk trouw, maar aan het eind van de track gaan de gitaren los en flirten Eleanor Buckland, Isa Burke en Mali Obomsawin voor het eerst opzichtig met invloeden uit de rockmuziek.
Dat doet het drietal de ene keer wat opzichtiger dan de andere keer, waardoor Shame And Sedition af en toe klinkt als een rootsalbum en af en toe als een rockalbum. Het grootste deel van de tijd slaagt Lula Wiles er echter in om beide werelden te verenigen in het nieuwe geluid van de band. Het klinkt vooral minder traditioneel dan het vorige en met name het debuutalbum van het drietal en een stuk aanstekelijker, maar het drietal uit Boston is er ook in geslaagd om de sterke punten van deze albums te behouden.
Ook wanneer de gitaren ronken of zelfs uit de bocht vliegen, blijven Eleanor Buckland, Isa Burke en Mali Obomsawin in vocaal opzicht makkelijk overeind en zorgen ze voor kippenvel wanneer hun stemmen worden gecombineerd. Het is knap hoe Lula Wiles haar muziek heeft verrijkt met wat stevigere invloeden en het bijbehorende gitaarwerk, maar het is nog veel knapper hoe het drietal er in slaagt om verschillende invloeden te combineren in een eigen geluid, dat niet alleen mooi en aanstekelijk, maar ook spannend is.
Ik was twee jaar geleden in één klap verliefd op What Will We Do en ondanks het feit dat Shame And Sedition een totaal ander album is geworden, had Lula Wiles me ook dit keer onmiddellijk te pakken. Het drietal doet dit niet alleen met een mooi geluid, sterke songs en zang om van te watertanden, maar ook nog eens met teksten die stil staan bij het leed en onrecht in de wereld.
Shame And Sedition zal even wennen zijn voor rootspuristen, maar liefhebbers van zowel rock als roots kunnen zomaar als een blok vallen voor het geweldige derde album van Lula Wiles. Het overkwam mij binnen een paar noten en het album is sindsdien alleen maar beter geworden. Erwin Zijleman
De muziek van Lula Wiles is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het Amerikaanse drietal: https://lulawiles.bandcamp.com/album/shame-and-sedition.
Shame And Sedition van Lula Wiles is verkrijgbaar via de Mania webshop: