Iedere week verschijnen er stapels albums in het hokje Amerikaanse rootsmuziek, dus probeer je maar eens te onderscheiden. De pas twee jaar vanuit Nashville opererende Ashland Craft slaagt daar wat mij betreft in met een bijzonder aangenaam debuutalbum. Travelin’ Kind bevat alle ingrediënten van de countrymuziek zoals die in Nashville wordt genaakt, maar het album klinkt ook net wat ruwer en steviger. In muzikaal opzicht klinkt het allemaal bijzonder lekker en Ashland Craft is ook nog eens een zelfverzekerd zangeres, die zowel in meer ingetogen als in wat stevigere tracks indruk maakt. Het levert een debuutalbum op dat wat mij betreft bol staat van de belofte.
In 2019 verruilde Ashland Craft haar thuisbasis in Piedmont, South Carolina, om haar geluk te zoeken in de muziekscene van Nashville, Tennessee. Dat zal, zeker de afgelopen anderhalf jaar, niet makkelijk zijn geweest, maar deze week verscheen Travelin’ Kind, het debuutalbum van de Amerikaanse muzikante.
Dit debuutalbum is er redelijk snel gekomen, maar in de muziekscene van Nashville is het nog altijd flink dringen, waardoor Ashland Craft moet concurreren met een flink peloton soortgenoten. Alleen de afgelopen maand heb ik al een aardig stapeltje albums van vrouwelijke muzikanten uit Nashville verzameld, maar Travelin’ Kind sprong er voor mij vrij snel uit.
Net als de meeste van haar soortgenoten blijft Ashland Craft redelijk dicht bij het zo karakteristieke countrygeluid uit Nashville, maar waar dit vaak nogal zoetsappig klinkt, is Travelin’ Kind een net wat ruwer en gevarieerder album.
Het is een album dat me meer dan eens doet denken aan het in de lente van 2020 verschenen debuutalbum van Ashley McBryde, Never Will. Dat is een album dat in Nederland helaas weinig deed, maar een beter lot had verdiend. Ook Travelin’ Kind van Ashland Craft verdient in Nederland alle aandacht.
Ashland Craft maakt zoals gezegd de countrymuziek zoals die in Nashville wel vaker wordt gemaakt, maar de net wat stevigere gitaren krijgen meer dan eens de ruimte en mogen fraaie duels uitvechten met de prominent aanwezige viool.
Travelin’ Kind doet niet alleen denken aan het genoemde album van Ashley McBryde, maar ook wel wat aan de albums die Miranda Lambert en Gretchen Wilson in hun jongere jaren maakten en die stijl bevalt me persoonlijk wel.
Ashland Craft had haar schaapjes in Nashville opvallend snel op het droge en heeft voor haar debuut ook nog eens een aantal prima muzikanten en producer en songwriter Jonathan Singleton weten te strikken. Travelin’ Kind is voorzien van een blinkende Nashville productie en voorzien van flink wat muzikaal vuurwerk, maar het debuutalbum van Ashland Craft klinkt gelukkig niet zo glad als veel van haar collega’s.
De songs van de Amerikaanse muzikante komen met veel energie uit de speakers, hier en daar onderbroken door een wat stemmigere ballad. In vocaal opzicht kan Ashland Craft zowel in uptempo songs als in ballads uit de voeten. Ze beschikt over een krachtige stem met een rauw randje en het is een stem die gemaakt is voor de countrymuziek.
Ik ben lang niet altijd gek op dit soort countryalbums, maar het debuut van Ashland Craft is in alle opzichten een geslaagd album. In muzikaal opzicht staat het als een huis, de zang is over de hele linie aansprekend en samen met een aantal gelouterde songwriters heeft de muzikante uit Nashville een aantal prima songs geschreven, die stuk voor stuk mooie verhalen vertellen.
Travelin’ Kind is wat mij betreft een album waar Ashland Craft alle kanten mee op kan. Ik zie haar zomaar een suikerzoet album vol hitgevoelige countrypop maken, maar het zou me ook niet verbazen als ze op haar volgende album een stuk rauwer en steviger uitpakt. Het kan natuurlijk ook een album zijn dat in het directe verlengde licht van dit debuutalbum en ook daar zou niets mis mee zijn. Ashland Craft laat op haar debuut horen dat ze bulkt van het talent en zomaar kan uitgroeien tot een hele grote. Van mij mag ze. Erwin Zijleman