Vorig jaar liep het huwelijk van Kacey Musgraves op de klippen. Het inspireerde de muzikante uit Texas tot een album vol melancholie. Het is een album dat nog wat meer opschuift richting pop dan het vorige album, maar star-crossed bevat ook uiterst ingetogen momenten. Op haar nieuwe album neemt Kacey Musgraves afscheid van Nashville, maar star-crossed is lang niet altijd een afscheid van haar zo bijzondere geluid. Ook star-crossed wordt gedragen door haar prachtige stem, die ook in de wat voller en elektronischer ingekleurde songs makkelijk overeind blijft. Het is voor liefhebbers van rootsmuzikante Kacey Musgraves misschien even wennen, maar er valt steeds meer op zijn plek.
Ruim drie jaar na Golden Hour, dat eind 2018 met afstand mijn jaarlijstje aanvoerde, duikt de Amerikaanse muzikante Kacey Musgraves op met een nieuw album, star-crossed (zonder hoofdletters). Het is feitelijk al haar negende studioalbum, maar de drie albums die ze tussen 2002 en 2007 als tiener uitbracht kunnen we wat mij betreft vergeten, terwijl het, overigens zeer geslaagde, kerstalbum A Very Kacey Chistmas uit 2016 toch vooral een tussendoortje was.
Van de vier albums die overblijven zijn Same Trailer Different Park uit 2013 en Pageant Material uit 2015 nog stevig geworteld in de countrymuziek, terwijl Golden Hour flink opschoof richting pop. Die lijn trekt Kacey Musgraves nog wat verder door op het deze week verschenen star-crossed, dat toch vooral een popalbum is. Het is niet alleen een popalbum, maar ook een heus breakup album, want veel songs op het album zijn getekend door het stranden van haar huwelijk met singer-songwriter Ruston Kelly.
Nu had Kacey Musgraves een heel sober en intiem breakup album in de country traditie kunnen maken, maar dat heeft de Texaanse muzikante niet gedaan. star-crossed schuift vergeleken met het al pop georiënteerde Golden Hour niet alleen nog wat meer op richting pop, maar heeft in veel van de 15 (!) songs op het album gekozen voor een wat zweverig (spacey) geluid waaraan flink wat elektronica is toegevoegd.
Wanneer deze elektronica tijdelijk plaatsmaakt voor akoestische gitaren hoor je nog wel wat van de countrymuzikante Kacey Musgraves, maar de balans is dit keer flink doorgeslagen in een andere richting, mede omdat het country instrumentarium als de pedal steel en de banjo in de koffers is gebleven.
Vergeleken met het prachtige Golden Hour klinkt star-crossed bovendien nog een stuk gepolijster, zeker wanneer extra elektronica wordt toegevoegd of wanneer de prachtige stem van de Amerikaanse muzikante, totaal onnodig, elektronisch wordt bewerkt, maar het album bevat ook een aantal ingetogen en wat ruwere tracks zonder opsmuk.
Zeker bij eerste beluistering had ik wel wat moeite met het nieuwe album van Kacey Musgraves. Het klonk me allemaal veel te glad, het in veel tracks vrijwel volledig ontbreken van invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek klonk als een groot gemis, de songs op het album bleven onvoldoende hangen en ondanks de melancholie die hier en daar van de songs af druipt, raakte star-crossed me in eerste instantie niet.
Dat is na herhaalde beluistering wel veranderd, al vind ik star-crossed nog wel wat minder dan zijn drie voorgangers. Inmiddels vind ik wel dat Kacey Musgraves er in is geslaagd om haar zo eigen geluid te behouden, wat niet alleen de verdienste is van haar uit duizenden herkenbare en nog altijd wonderschone stem.
Verder is star-crossed niet zo glas als het als het album op het eerste gehoor lijkt. Kacey Musgraves jaagt er in iets meer dan 45 minuten maar liefst 15 songs doorheen en het zijn songs die wel degelijk beschikken over ruwe randjes en die ook wel degelijk iets laten horen van de countrymuziek waarmee de Texaanse muzikante is opgegroeid.
Door het nogal zoete en elektronische geluid in een deel van de tracks op het album, vond ik alle melancholie in de instrumentatie, zang en teksten in eerste instantie wat onecht, maar inmiddels weet Kacey Musgraves me toch te raken met alle sombere overpeinzingen over haar huwelijk dat zo snel is gestrand en klinkt ze absoluut oprecht.
Hoewel de verhouding tussen roots en pop wat mij betreft wat meer in balans had mogen zijn, hoor ik steeds meer moois in de popsongs op het album, die niet lijken op alles dat er in het genre wordt gemaakt op het moment. Kacey Musgraves gaat mijn jaarlijstje waarschijnlijk niet aanvoeren dit jaar, maar star-crossed is een eigentijds breakup album, dat de komende tijd echt nog flink gaat groeien, dat me steeds dierbaarder wordt en dat een geduldig oordeel verdient. Erwin Zijleman
star-crossed van Kacey Musgraves is verkrijgbaar via de Mania webshop: