Azniv Korkejian kwam via het Syrische Aleppo, Saudi Arabië en een aantal Amerikaanse steden terecht in Los Angeles, de stad van haar kinderdromen, en maakt inmiddels al een aantal jaren muziek die stevig is geïnspireerd door de muziek die decennia geleden in de heuvels rond de Amerikaanse stad werd gemaakt. Waysides is, net als zijn twee voorgangers, prachtig ingekleurd met warme en sfeervolle klanken, die uitnodigen tot dagdromen, maar de grootste verleiding komt ook dit keer van de prachtige stem van Bedouine, die haar geluid nog wat verder heeft geperfectioneerd op dit buitengewoon fraaie derde album, dat de komende maanden heel wat kille avonden kan verwarmen.
Waysides is het derde album van Bedouine en het is na het titelloze debuut uit 2017 en opvolger Bird Songs Of A Killjoy uit 2019 weer een uitstekend album, waarbij het heerlijk tot rust komen is. Bedouine, het alter ego van Azniv Korkejian, gaat op haar derde album verder waar Bird Songs Of A Killjoy twee jaar geleden ophield en verleidt wederom meedogenloos met ingetogen folksongs, die je vrijwel onmiddellijk mee terugnemen naar de hoogtijdagen van de Laurel Canyon folk.
Dat de muziek van Bedouine zo herinnert aan de muziek die in de late jaren 60 en vroege jaren 70 in de heuvels rond Los Angeles werd gemaakt is bijzonder, want Los Angeles is de stad waarvan de jonge Azniv Korkejian droomde. De in het Syrische Aleppo geboren en in Saoedi Arabië opgegroeide muzikante, kwam via een aantal omzwervingen terecht in de Amerikaanse stad en eert nu al drie albums het muzikale erfgoed van Los Angeles.
Waysides ligt zoals gezegd in het verlengde van de vorige twee albums van de Amerikaanse muzikante, maar ik hoor ook wel subtiele verschillen. Bedouine is op haar derde album nog wat dichter tegen de Laurel Canyon folk uit het verleden aangekropen, maar Waysides klinkt op een of andere manier ook eigentijds.
Luister naar Waysides en de wereld om je heen verandert vrijwel onmiddellijk. Een gevoel van rust vult op fraaie wijze de ruimte en door de warme klanken op het album, stijgt ook de gevoelstemperatuur met een paar graden.
Vergeleken met de vorige twee albums is Waysides nog wat smaakvoller ingekleurd. De instrumentatie is warm en organisch en heeft de akoestische gitaar als basis. Door subtiele versieringen aan te brengen varieert Bedouine met haar geluid, waardoor Waysides makkelijk tien songs blijft boeien.
De instrumentatie is echt prachtig, maar de mooiste versieringen komen van de wonderschone stem van Azniv Korkejian, die hier en daar een vleugje Karen Carpenter in haar stem heeft. Het is een stem die zich prachtig om de sfeervolle instrumentatie heen vlijt en die het gevoel van rust dat het album uitstraalt nog wat verder versterkt.
Waysides wekt een bijna onweerstaanbare neiging tot heel ver wegdromen op, maar blijf ook vooral luisteren naar de subtiele maar zeer trefzekere klanken en naar de werkelijk prachtige stem van de Amerikaanse muzikante. In muzikaal opzicht zijn de invloeden van Joni Mitchell duidelijk hoorbaar in de muziek van Bedouine, maar in vocaal opzicht verschillen de twee van elkaar als de dag van de nacht.
Toen ik vier jaar geleden kennis maakte met de muziek van Bedouine, was ik bang dat het snel wat saai zou worden, maar Waysides is ondanks het lage tempo en de relatief sobere klanken geen moment saai. In de subtiele instrumentatie hoor je steeds weer andere subtiele accenten en de warme stem van Azniv Korkejian blijft je betoveren.
Waysides is naar verluidt een album met wat restmateriaal, maar ik hoor het er niet aan af. Sterker nog, met Waysides heeft Bedouine wat mij betreft haar meest sfeervolle en ook beste album tot dusver afgeleverd. Zeker aan het einde van de dag doen de prachtige klanken op het album wonderen en staan de tien songs op het album garant voor een prachtige en ontspannende afsluiting van de dag. Erwin Zijleman
De muziek van Bedouine is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://bedouine.bandcamp.com/album/waysides-2.
Waysides van Bedouine is verkrijgbaar via de Mania webshop, maar helaas laat de fysieke release nog even op zich wachten: