Warren Haynes, de voorman van de Amerikaanse band Gov’t Mule wilde altijd nog eens een bluesalbum maken en heeft dat nu gedaan. Dat had de band best wat eerder mogen doen, want Heavy Load Blues is vijf kwartier lang onweerstaanbaar lekker. De band speelt de pannen van het dak, met een hoofdrol voor het Hammond orgel en natuurlijk voor de gitaren van Warren Haynes die er de ene na de andere geweldige solo uit perst. De ritmesectie speelt al even goed en ook in vocaal opzicht is er niets aan te merken op Heavy Load Blues, dat put uit de archieven van de blues, maar ook een aantal prachtsongs aan het genre toevoegt. Niets nieuws onder de zon, maar man wat is het goed.
De Amerikaanse band Gov’t Mule bestaat al sinds 1994 en heeft inmiddels een dozijn studioalbums en eenzelfde aantal live-albums op haar naam staan. In mijn platenkast is echter helemaal niets van de band te vinden en ik kan me ook niet herinneren dat ik heel vaak naar de muziek van Gov’t Mule heb geluisterd.
In mijn herinnering maakte de band in het verleden een vrij stevige mix van hardrock, bluesrock en Southern Rock, die misschien wel lekker klonk, maar wat mij betreft niet heel onderscheidend was. Op het onlangs verschenen Heavy Load Blues klinkt de band flink anders en het geluid op het nieuwe album bevalt me zeer. Gov’t Mule voorman Warren Haynes wilde altijd nog eens een puur blues album maken en dat is wat Heavy Load Blues is geworden.
Ik gaf hierboven aan dat ik de muziek van de Amerikaanse band in het verleden niet heel onderscheidend vond. Het is maar de vraag of Heavy Load Blues zo onderscheidend is, want ik ken talloze albums met het soort blues dat op dit nieuwe album van Gov’t Mule wordt gemaakt. Het doet er in dit geval niet toe, want Gov’t Mule heeft een album gemaakt dat vijf kwartier lang een waar feest is.
Het is een feest van herkenning voor de liefhebbers van dit soort stuwende bluesmuziek, maar het is ook een feest vanwege de hoge kwaliteit van de muziek van Gov’t Mule. De band bestaat zoals gezegd al meer dan 25 jaar en dat hoor je, want wat klinkt het allemaal hecht en ondanks de jarenlange ervaring spat het plezier er van af.
Heavy Load Blues klinkt als een stroomtrein die lekker op gang is gekomen en voorlopig eindeloos door blijft malen. De ritmesectie speelt op het eerste gehoor oerdegelijk, maar legt een swingende basis neer die dwingt tot meedeinen. Op deze degelijke basis excelleert Warren Haynes met geweldig gitaarspel en een lekker rauwe strot.
De Amerikaanse muzikant, die ook tekende voor de productie van het album, speelt meedogenloze riffs, heerlijk bluesy licks en kan ook nog eens geweldig en zo nu en dan lekker lang soleren. De ritmesectie klinkt zoals gezegd vooral degelijk, maar toen ik wat beter op ging letten sprongen de fantastische baslijnen er alsnog uit.
Wat er ook uitspringt op Heavy Load Blues zijn de swingende bijdragen van de piano en vooral het Hammond orgel, die de blues van Gov’t Mule nog wat verslavender maken. Warren Haynes doet op het album maar één keer een beroep op blazers. Dat klinkt fraai, maar ik mis de blazers niet op de andere tracks waarin de gitaren domineren en hier en daar wat duels worden uitgevochten met het orgel, waar zo nu en dan stoom uit komt.
Het zijn bekende ingrediënten die Gov’t Mule gebruikt op Heavy Load Blues en ook de receptuur is bekend, maar de Amerikaanse band heeft er desondanks een lekker gevarieerd album van gemaakt dat zowel in tempo als in kracht flink kan variëren. Het is een album dat een aantal eigen songs bevat, maar zoals het hoort op een album als dit, ontbreken ook de covers niet, waarbij wordt geput uit het werk van de allergrootsten.
De bluestrein van Gov’t Mule dendert op Heavy Load Blues vijf kwartier door en het is vijf kwartier geweldig. Ik was een beetje bang dat ik het maar een of twee keer leuk zou vinden, maar dit album blijft maar terug komen en wordt zeker niet minder. Heerlijk. Erwin Zijleman
De muziek van Gov't Mule is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://govtmule.bandcamp.com/album/heavy-load-blues-hi-res.
