12 maart 2022

Widowspeak - The Jacket

De Amerikaanse band Widowspeak kiest op haar zesde album voor een wat spaarzamer en donkerder geluid en voor wat meer invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek en dat pakt prachtig uit
Bij de muziek van Widowspeak moet ik altijd denken aan Mazzy Star en Cowboy Junkies, waarmee de lat extreem hoog ligt voor het duo uit New York. Het is geen probleem voor Molly Hamilton en Robert Earl Thomas, die op The Jacket toch vooral klinken als Widowspeak. Het tweetal klonk in het verleden wat zonniger, maar kiest dit keer voor een sfeervol of zelfs donker geluid met wat meer invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek. De gitaarlijnen zijn prachtig, de details van keyboards trefzeker en dan is er ook nog eens de mooie en vaak fluisterzachte zang. Het tweetal maakt nog altijd geen geheim van haar inspiratiebronnen, maar stijgt wat mij betreft boven zichzelf uit op The Jacket.


The Jacket is alweer het zesde album van de Amerikaanse band Widowspeak. Ik ontdekte de band rond Molly Hamilton en Robert Earl Thomas zelf pas bij de release van hun vierde album Expect The Best, maar inmiddels koester ik de eerste vijf albums van de band uit New York. Die eerste vijf albums krijgen deze week gezelschap van The Jacket, dat het hoge niveau van zijn voorgangers door trekt. 

De vorige albums van de band riepen bij mij stuk voor stuk associaties op met de muziek van met name Mazzy Star en Cowboy Junkies en dat zijn twee van mijn favoriete bands. Widowspeak laat zich ook op The Jacket weer hoorbaar inspireren door zowel Cowboy Junkies als Mazzy Star, maar Molly Hamilton en Robert Earl Thomas hebben inmiddels ook een duidelijk eigen geluid. 

Muziek die verwant is aan de twee genoemde bands kan wat mij betreft overigens niet vaak genoeg gemaakt worden, want Cowboy Junkies doet het het afgelopen decennium wat rustiger aan, terwijl het doek voor Mazzy Star na de dood van voorman David Roback definitief lijkt gevallen. 

The Jacket borduurt voort op de vorige albums van Widowspeak, maar klinkt toch duidelijk anders. De band verwerkt dit keer flink wat meer invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek en kiest bovendien voor een wat donkerder en stemmiger geluid. Het met een beperkt aantal gastmuzikanten gemaakte album klinkt hier en daar als Cowboy Junkies met Hope Sandoval als zangeres, maar met de inmiddels herhaalde vergelijking met twee roemruchte bands, doe ik Widowspeak ook wel wat te kort of zo langzamerhand zelfs flink te kort. 

Molly Hamilton maakt geen geheim van de inspiratie door twee fantastische zangeressen, maar ze slaagt er ook in om het beste van Hope Sandoval en Margo Timmins te combineren in vaak fluisterzachte vocalen. In muzikaal opzicht klinkt Widowspeak op The Jacket nog wat interessanter dan op de vorige albums van de band. 

Waar voorganger Plum driftig strooide met zonnestralen, is The Jacket meer een album voor de avond en de nacht. De aanstekelijke gitaarlijnen van het vorige album hebben plaatsgemaakt voor wat donkerdere akkoorden die hier en daar wat steviger worden aangezet. Door wat intensiever gebruik te maken van keyboards krijgen de songs op het album iets ruimtelijks en dat past weer prachtig bij de net wat meer ingetogen zang van Molly Hamilton, die keer op keer aangenaam benevelt. 

De songs van Widowspeak doen het zoals gezegd vooral goed als de zon onder is, maar vergeet niet om met volledige aandacht te luisteren, want The Jacket is zowel in muzikaal als in vocaal opzicht een hoogstaand album en het is ook nog eens een album waarop ik de songs nog een stuk beter vind dan op de vorige albums van het tweetal uit New York. 

Robert Earl Thomas kan onweerstaanbaar lekkere en vooral zonnige gitaarloopjes spelen, maar het wat donkerder getinte gitaarwerk op The Jacket maakt het geluid van Widowspeak wat mij betreft een stuk interessanter. Het is overigens ook wonderschoon gitaarwerk dat de songs van de band steeds weer op fascinerende wijze tot leven brengt. 

De voornamelijk donkere tinten op het album worden fraai gecontrasteerd met bijdragen van onder andere piano en mellotron en natuurlijk met de heldere stem van Molly Hamilton, die nog veel meer dan op de vorige albums van de band goed is voor genadeloze verleiding en bezwering. The Jacket is wat mij betreft het beste Widowspeak album tot dusver en dat zegt wat. Erwin Zijleman

De muziek van Widowspeak is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://widowspeak.bandcamp.com/album/the-jacket.


The Jacket van Widowspeak is verkrijgbaar via de Mania webshop: