De Nederlandse muzikante Miriam Moczko is geen onbekende in de Nederlandse muziekscene, maar tot een soloalbum kwam het tot dusver nog niet. Dat soloalbum is deze week verschenen en het is een zeer indrukwekkend album geworden. HEIMAT is voorzien van een subtiel, maar zeer smaakvol en ook eigenzinnig geluid met invloeden uit zowel de klassieke muziek als de pop. Het is fraai geproduceerd door LAVALU die onlangs ook al verraste met een prachtig album. HEIMAT van Miriam Moczko laat niet alleen een mooi en bijzonder geluid horen, maar ook een uitstekende zangeres, die indringende persoonlijke verhalen vertelt in songs vol diepgang en avontuur. HEIMAT is een droomdebuut.
Twee weken geleden verscheen het prachtige Earthbound van de Nederlandse muzikante LAVALU. Het alter ego van Marielle Woltring duikt deze week opnieuw op, maar nu als producer van het debuutalbum van de eveneens Nederlandse muzikante Miriam Moczko, die in het verleden met LAVALU op het podium stond.
Miriam Moczko is, net als Marielle Woltring, een klassiek geschoold muzikante, die de afgelopen jaren van alles deed binnen de muziek en hierbij niet wilde kiezen tussen pop en klassiek. Voor haar eerste soloalbum nam ze bewust de tijd en dat hoor je op Heimat, dat een bijzonder indrukwekkend album is geworden.
Net als LAVALU maakt Miriam Moczko muziek die zowel invloeden uit de klassieke muziek als uit de popmuziek bevat. De muzikante uit Arnhem is een klassiek geschoold violiste en haar altviool heeft dan ook een belangrijke rol gekregen op haar debuutalbum. Die altviool bespeelt Miriam Moczko op bijzondere wijze, want ze gebruikt het door haar geliefde instrument niet alleen als strijkinstrument, maar tokkelt er ook op, wat HEIMAT voorziet van een heel bijzonder geluid.
Het is een geluid dat is aangevuld met subtiele klanken van uiteenlopende andere instrumenten, waaronder zeer fraaie blazers. De Nederlandse muzikante heeft op HEIMAT een aantal zeer talentvolle muzikanten om zich heen verzameld en het zijn voor een deel dezelfde muzikanten als op het fraaie Earthbound van producer LAVALU.
De instrumentatie doet voor een belangrijk deel klassiek aan, maar HEIMAT is ook onmiskenbaar een album dat het predicaat (folk)pop verdient, al is het maar vanwege de songs met een duidelijke kop en staart. Het geluid is bovendien niet heel zwaar, waardoor het zich goed leent voor genres buiten de klassieke muziek.
HEIMAT is een zeer persoonlijk album, waarop Miriam Moczko haar eigen geschiedenis en die van haar voorouders uitpluist. De familie van de Nederlandse muzikante komt oorspronkelijk uit Opper-Silezië in het huidige Polen en dat is een regio die zwaar werd getroffen door de Tweede wereldoorlog, waarbij de voorouders van Miriam Moczko niet werden ontzien en een het gezin waarin ze opgroeide het ‘thuis’ uit het oog verloor.
Dat ‘thuis’ blijft door de mensen om je heen in je zitten, maar je kunt er ook van vervreemden, bijvoorbeeld omdat normen en waarden van het oorspronkelijke ‘thuis’ conflicteren met de eigen normen en waarden. Het is een zwaar en emotioneel onderwerp, dat zeer actueel is door alle huidige ellende in de wereld, maar in muzikaal opzicht is HEIMAT zeker geen zwaar album.
De akoestische instrumentatie op het album is behoorlijk sober, maar Miriam Moczko is er ook in geslaagd om met bescheiden middelen een uniek eigen geluid te creëren. HEIMAT van Miriam Moczko is een van de mooist ingekleurde albums van het moment, maar de Nederlandse muzikante is ook nog eens voorzien van een hele mooie stem en bovendien een hele expressieve stem. Miriam Moczko zingt redelijk ingetogen, maar ze legt veel gevoel en expressie in haar stem, waardoor haar persoonlijke songs nog wat extra aan zeggingskracht winnen.
Het is allemaal prachtig geproduceerd door LAVALU, die net als op haar eigen album heeft gekozen voor een helder geluid waarin iedere noot fraai aan de oppervlakte komt. Ik was eigenlijk direct verkocht, maar HEIMAT is ook een album dat je langzaam moet ontdekken, waarbij je ontzettend veel moois gaat tegenkomen. Zeer indrukwekkend debuut van deze Nederlandse muzikante. Erwin Zijleman