Mijn eerste kennismaking met de muziek van de Amerikaanse band King Buffalo was vorig jaar een toevalstreffer, maar het was er wel direct een van jaarlijstjes niveau. Het geweldige The Burden Of Restlessness kreeg eind vorig jaar een fraai vervolg met het minder stevige Acheron en krijgt nu ook nog gezelschap van album nummer drie, Regenerator. King Buffalo klinkt op haar nieuwe album weer wat compacter en melodieuzer, maar blijft met een veelheid aan invloeden ook zichzelf. Met Regenerator voltooit de Amerikaanse band een prachtige trilogie, die doet uitzien naar veel en veel meer.
De Amerikaanse band King Buffalo was in het eerste jaar van de coronapandemie zo productief dat het van plan was om in 2021 maar liefst drie albums uit te brengen. Het werden er uiteindelijk ‘slechts’ twee, maar het waren wel twee hele goede albums. The Burden Of Restlessness, de eerste van het stel, kwam min of meer bij toeval op mijn pad, ik check alles dat wordt uitgebracht door het Duitse Stickman Records, en leek op het eerste gehoor niet echt mijn ding, maar de mix van metal, stonerrock, psychedelica, progrock en indierock haalde uiteindelijk zelfs mijn jaarlijstje.
Eind vorig jaar verscheen ook nog Acheron, dat toch wel wat anders klonk dan zijn voorganger. Acheron was een stuk minder stevig dan The Burden Of Restlessness en was met vier lange tracks ook een wat complexer album. Ik omschreef Acheron als ‘Rush dat een stonerrock album heeft gemaakt’ en dat vind ik nog steeds een aardige omschrijving.
Op het derde album in de serie hebben we relatief lang moeten wachten, maar deze week verscheen dan eindelijk Regenerator. Ik was op voorhand benieuwd of King Buffalo op haar nieuwe album zou teruggrijpen op The Burden Of Restlessness of Acheron of juist zou kiezen voor een weer wat ander geluid. Na mijn eerste beluisteringen van het album houd ik het er maar op dat het alle drie waar is.
Regenerator doet met flink wat geweldige riffs denken aan The Burden Of Restlessness, heeft de complexe songstructuren van Acheron, maar slaat ook weer net wat andere wegen in. Zo klinkt de productie van het album wat verzorgder en zijn de songs weer wat korter en toegankelijker dan op Acheron. In muzikaal opzicht leunt Regenerator wat meer tegen de progrock aan, al zijn ook invloeden uit de stonerrock nog altijd zeer nadrukkelijk aanwezig. Hier blijft het niet bij, want de Amerikaanse band sluit ook aan bij onder andere de indierock en de psychedelica, wat van Regenerator het meest veelzijdige album van de trilogie maakt.
In de openingstrack en titeltrack moeten we het doen zonder de zo karakteristieke zang, maar is er wel direct ruimte voor flink wat muzikaal vuurwerk. Deze ruimte wordt vooral ingenomen door de gitaren, maar ook bas, drums en keyboards laten nadrukkelijk van zich horen. Acheron deed me af en toe wel wat denken aan Rush en die associatie komt ook af en toe op bij beluistering van Regenerator, al klinkt de wat dromerige zang van King Buffalo totaal anders dan de hoge uithalen van Geddy Lee van Rush. King Buffalo citeert op haar nieuwe album bovendien hier en daar vrij letterlijk uit de psychedelische periode van Pink Floyd, maar blijft op Regenerator ook zichzelf.
Ik noemde Acheron hierboven een complex album en ook op Regenerator vliegen het muzikale vuurwerk en de tempowisselingen je om de oren, maar het nieuwe album van King Buffalo is toch weer op een andere manier complex dan zijn voorganger en dringt zich door de compactere songs en door het melodieuze karakter van de songs en het gitaarwerk net wat makkelijker op.
The Burden Of Restlessness blijft het voordeel houden van de sensationele kennismaking, maar ik ben toch weer erg te spreken over het album waarmee King Buffalo een bijzonder fraaie en sterke trilogie completeert, zeker als in de afsluitende en 9 minuten durende track alles samenkomt. Prachtig album. Erwin Zijleman
De muziek van King Buffalo is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://kingbuffalo.bandcamp.com/track/regenerator.
