Rachael Dadd draait al een tijdje mee, maar haar albums krijgen nog niet heel veel aandacht. Dat moet gaan veranderen met het deze week verschenen Kaleidoscope, want dit is een album dat steeds beter en interessanter wordt. De Britse muzikante kent de tradities van de Britse folk, maar verkent op Kaleidoscope nadrukkelijk de grenzen van het genre. Dat doet ze door het verwerken van invloeden uit andere genres, met een opvallende inkleuring van haar songs, met bijzondere vocalen en met songs die nadrukkelijk het avontuur opzoeken en bijzonder knap in elkaar zitten. Kaleidoscope is een bijzonder album van een muzikante die haar plekje in de spotlights zeer verdient.
De Britse muzikante Rachael Dadd heeft inmiddels een heel behoorlijk stapeltje albums op haar naam staan, maar ik ken haar eigenlijk alleen van haar samenwerking met onder andere This Is The Kit en Rozi Plain. Deze week verscheen Kaleidoscope en dat is, als ik goed geteld heb, al het achtste album van Rachael Dadd. Als de vorige zeven albums net zo goed zijn als Kaleidoscope heb ik echt iets gemist, want het nieuwe album van de Britse muzikante is een mooi en bijzonder album.
Als je naar de songs op Kaleidoscope luistert, hoor je vrijwel onmiddellijk dat de wortels van de muziek van Rachael Dadd in de traditionele Britse folk liggen. Zowel de zang, de instrumentatie als de melodieën in de songs van de muzikante uit Bristol bevatten met enige regelmaat verwijzingen naar de rijke tradities van de Britse folk, maar Kaleidoscope is zeker geen traditioneel klinkend folkalbum.
Net als bijvoorbeeld de al eerder genoemden This Is The Kit en Rozi Plain, maar ook bijvoorbeeld Kathryn Williams, heeft Rachael Dadd invloeden uit de traditionele Britse folk verwerkt in een moderner klinkend geluid. Dat hoor je in eerste instantie in de instrumentatie, waarin de instrumenten uit de traditionele Britse folk gebruikt worden, maar ook elektronica wordt ingezet. Rachael Dadd sluit met haar muziek aan bij het aardse van de Britse folk, maar haar songs hebben ook iets ruimtelijks en bij vlagen zelfs zweverig. Aan de andere kant blijft Kaleidoscope ver verwijderd van toegankelijke folkpop of folktronica.
Het nieuwe album van Rachael Dadd valt niet alleen op door bijzondere klanken, maar ook door het verwerken van invloeden uit andere genres dan de folk. Net als bijvoorbeeld Rozi Plain voorziet de Britse muzikante haar muziek van jazzy en neoklassieke accenten, maar in een aantal door piano gedragen songs schuift ze ook op richting de singer-songwriter muziek van Tori Amos, en laat dat nu net degene zijn die een hele jonge Rachael Dadd wist te raken met haar muziek.
De instrumentatie op Kaleidoscope is niet alleen mooi, opvallend en veelzijdig, maar ook spannend. Zeker door gebruik van bijzondere ritmes maken de songs van Rachael Dadd een complexere en avontuurlijkere indruk dan gebruikelijk in het genre, waardoor je lang nieuwe dingen blijft horen in de muziek van de singer-songwriter uit Bristol. Aan het album werd meegewerkt door flink wat muzikanten, waaronder een aantal strijkers en blazers, wat een aangenaam vol, maar ook warmbloedig geluid oplevert.
Rachael Dadd maakt ook in vocaal opzicht vrij makkelijk indruk op Kaleidoscope. Je hoort vrijwel onmiddellijk dat ze een uitstekend authentiek klinkend folkalbum zou kunnen maken, maar ook met haar zang kleurt Rachael Dadd buiten de lijntjes van de folk. De stem van de muzikante schuift hier en daar zoals gezegd op richting Tori Amos, maar ook Kathryn Williams is relevant vergelijkingsmateriaal, terwijl ik hier en daar ook voorzichtige associaties heb met Kate Bush.
Rachael Dadd is me zoals gezegd nooit opgevallen de afgelopen jaren, maar Kaleidoscope steekt wat mij betreft heel ver boven het maaiveld uit en is bovendien een album met een enorme groeipotentie. Inmiddels weet ik dat de Britse muzikante meer goede albums heeft gemaakt, maar Kaleidoscope is echt een topalbum. Erwin Zijleman
De muziek van Rachael Dadd is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse muzikante: https://rachaeldadd.bandcamp.com/album/kaleidoscope.
