Anna St. Louis is nog niet heel bekend, maar haar eerste twee albums, First Songs uit 2017 en If Only There Was A River uit 2018, werden in kleine kring terecht enthousiast ontvangen. De muzikante uit Los Angeles heeft flink de tijd genomen voor haar derde album en dat hoor je. In The Air klinkt voller en verzorgder, maar klinkt bovendien minder folky. Invloeden uit de country en de 70s singer-songwriter pop hebben aan terrein gewonnen en voorzien het nieuwe album van Anna St. Louis van een loom en warm geluid. Het is een geluid dat makkelijk indruk maakt en dat extra weet op te vallen door de mooie stem van de Amerikaanse muzikante, die nu drie prima albums op haar naam heeft staan.
Anna St. Louis debuteerde aan het eind van 2017 knap met het zeer spaarzaam ingekleurde maar indringende First Songs. First Songs verraste met psychedelische klanken en de mooie stem van de Amerikaanse muzikante, die af en toe klonk als Mazzy Star met een rootsinjectie, wat voor mij een hele mooie aanbeveling is. First Songs klonk ruw en duurde maar een klein half uur, maar sindsdien ben ik alert wanneer de naam Anna St. Louis voorbij komt.
Dat gebeurde een jaar na First Songs, toen het zeer fraaie If Only There Was A River verscheen. Het album sloep op fraaie wijze een brug tussen Laurel Canyon folk uit het verleden en indiefolk uit het heden en maakte de belofte van het bijzondere debuut waar. Deze week duikt Anna St. Louis op met haar derde album, In The Air.
De muzikante uit Los Angeles heeft de tijd genomen voor haar derde album en dat is goed te horen. Het album werd vooraf gegaan door een periode van isolement in upstate New York, waarna de daar geschreven songs in Los Angeles werden opgenomen. In The Air klinkt warmer en verzorgder dan de vorige twee albums van Anna St. Louis en laat in alle opzichten groei horen.
Anna St. Louis maakte op haar eerste twee albums muziek met vooral invloeden uit de psychedelische folk en Laurel Canyon folk, maar In The Air laat meer invloeden uit de countrymuziek horen. Het is niet de countrymuziek van het moment, want Anna St. Louis laat zich nog altijd flink beïnvloeden door muziek uit het verleden. Ze beperkt zich hierbij niet tot de countrymuziek, want In The Air klinkt ook met enige regelmaat als een tijdloos singer-songwriter album uit de jaren 70.
Het door Jarvis Taveniere geproduceerde album klinkt zeer sfeervol door aan de ene kant de fraaie bijdragen van de pedal steel en aan de andere kant de zwoele keyboard klanken, de twee uitersten op het album. In The Air werd gemaakt met een flink aantal gastmuzikanten, waardoor In The Air meer als een bandalbum klinkt dan zijn twee voorgangers.
In muzikaal opzicht klinkt het allemaal bijzonder aangenaam, zeker bij de zomerse temperaturen van het moment, maar ook de songs van Anna St. Louis zijn beter dan die op haar eerste twee albums. Het zijn songs die af en toe zo lijken weggelopen uit de jaren 70, maar In The Air klinkt geen moment gedateerd.
Anna St. Louis maakte op haar eerste twee albums indruk met haar zang en doet dat ook op In The Air, dat opvalt door een lome country vibe, maar ook heerlijk soulvol kan klinken. Zeker de wat zoeter klinkende tracks op het album wijken flink af van het veel ruwere geluid op met name First Songs, maar te zoet wordt het wat mij betreft niet.
In The Air is een album dat je aangenaam op de achtergrond kunt laten voortkabbelen en dat uitnodigt tot wegdromen in de schaduw van de momenteel stevig brandende zon, maar het nieuwe album van Anna St. Louis is ook een album dat het verdient om met volledige aandacht te worden beluisterd. Dat doe ik inmiddels zelf met grote regelmaat en hoewel ik even moest wennen aan de net wat andere richting die de muzikante uit Los Angeles is ingeslagen, koester ik de nieuwe songs van Anna St. Louis inmiddels. De Amerikaanse muzikante opereert in een overvol genre, maar heeft heel veel te bieden. Erwin Zijleman
De muziek van Anna St. Louis is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://annastlouis.bandcamp.com/album/in-the-air.