Afgeschrikt door een aantal zure recensies begon ik met bescheiden verwachtingen aan de beluistering van het nieuwe album van Blur, maar The Ballad Of Darren wist me eigenlijk direct te verrassen en is vervolgens alleen maar beter geworden. Op het nieuwe album van de Britse band domineren de wat ingetogen ballads en het zijn ballads met vaak een flinke dosis melancholie. The Ballad Of Darren mist de stevige uitbarstingen van de vroegere albums van Blur en klinkt ook wat minder divers, maar het album bevat een aantal geweldige songs en een aantal ruwere diamanten die er ook nog wel gaan komen. Wat mij betreft een glorieuze comeback van de Britse band.
Ik zat in de hoogtijdagen van de Britpop zonder een spoortje twijfel in het Oasis kamp, dat ik destijds veel hoger aansloeg dan Blur. Ik heb de twee klassiekers die de broertjes Gallagher hebben gemaakt (Definitely Maybe uit 1994 en (What's The Story) Morning Glory? uit 1995) nog altijd hoog zitten, maar als ik het complete oeuvre van de twee Britse bands bekijk, kies ik tegenwoordig toch voor Blur.
Of we ooit nog nieuw werk van Oasis gaan horen is zeer de vraag, maar Blur keert deze zomer terug met een tour en een nieuw album. Ik was acht jaar geleden behoorlijk enthousiast over The Magic Whip, dat flarden van het oude Blur liet horen, maar ook profiteerde van de impulsen uit het solowerk van Damon Albarn en Graham Coxon en de fraaie productie van de ervaren Stephen Street.
Over het nieuwe album van de Britse band lees ik vooralsnog uiteenlopende verhalen. The Ballad Of Darren wordt hier en daar een degelijk Blur album genoemd, maar ik heb ook recensies gelezen waarin het negende studioalbum van de band gezapig of zelfs saai wordt genoemd. Ik hoor zelf bij de eerste groep en ga nog een stapje verder, want ik vind The Ballad Of Darren echt een geweldig album.
Het is vergeleken met het gemiddelde Blur album inderdaad een behoorlijk ingetogen album, maar ik vind het nieuwe album geen moment gezapig en nergens saai. De ingetogen songs op het album zijn stuk voor stuk voorzien van fantasierijke, maar ook hele mooie klanken en arrangementen en een prijsnummer als The Narcissist hoort bij het beste dat de band gemaakt heeft. Blur klinkt op The Ballad Of Darren sfeervol of zelfs stemmig, maar de band klinkt geen moment uitgeblust.
Ik was acht jaar geleden zoals gezegd onder de indruk van het veelkleurige karakter van The Magic Whip. The Ballad Of Darren is een minder veelzijdig album, want de tien songs op het album klinken behoorlijk consistent. Dat is iets wat ik in het verleden wel eens heb gemist bij Blur, waardoor het nieuwe album mij makkelijk overtuigde.
De Britse band kiest op haar nieuwe album vooral voor mooi klinkende ballads, want eigenlijk gaat alleen in St. Charles Square echt het gas er op. Het is een track die wordt gedomineerd door wat vervormd klinkende gitaren, die wel wat doen denken aan de gitaren op de albums die David Bowie maakte in zijn Berlijnse periode. Ik heb bij beluistering van The Ballad Of Darren overigens wel vaker associaties met de muziek van David Bowie, al klinkt het album ook onmiskenbaar als Blur.
Dat laatste is best bijzonder, want de muziek van de Britse band klonk in het verleden niet vaak zo ingetogen, sfeervol en melancholisch als op het nieuwe album. De leden van de band deden de afgelopen jaren allemaal hun eigen dingen en over het algemeen met veel succes, zeker in artistiek opzicht. Waar op The Magic Whip de individuele geldingsdrang nog wel eens domineerde, klinkt The Ballad Of Darren voor mij niet als een album van een stel eenlingen.
Het is een album dat zich bij mij, mede dankzij de sfeervolle ballads, makkelijk opdrong, maar nu ik het album wat vaker heb gehoord hoor ik de indrukwekkende schoonheid in de songs op het album, wat ook de verdienste is van producer James Ford (Depeche Mode, Arctic Monkeys, Gorillaz). Ik had vooraf geen hoge verwachtingen van een nieuw Blur album, maar The Ballad Of Darren is een verrassend mooi album, dat misschien even wennen is voor de fans van het stevigere werk van Blur, maar dat de liefhebber van meer ingetogen werk direct betovert. Erwin Zijleman
The Ballad Of Darren van Blur is verkrijgbaar via de Mania webshop: