De Britse muzikante Cleo Sol pakte ruim twee jaar geleden stevig uit met het ruim een uur durende Mother, dat het predicaat meesterwerk absoluut verdiende. Ook het deze week verschenen Heaven is weer een bijzonder mooi album, al moeten we het dit keer doen met slechts een half uur muziek. Het is gelukkig wel muziek van een bijzondere schoonheid, want net als Mother is ook Heaven in vocaal, muzikaal en productioneel opzicht een hoogstaand album. Heaven is wat soberder ingekleurd dan Mother en leunt ook wat minder zwaar op de soul en R&B, maar het is wederom een zwoel en broeierig album dat de gevoelstemperatuur met vele graden laat stijgen.
In de zomer van 2021 verscheen Mother, het tweede album van de Britse muzikante Cleo Sol. Ik kende haar van het een jaar eerder verschenen debuutalbum Rose In The Dark, dat ik een lekker zwoel R&B album vond. Het is een album dat het bijzonder goed deed op broeierige zomeravonden, maar dat ik binnen het R&B aanbod van dat moment verder niet heel onderscheidend vond. Mother vond ik echter een waanzinnig goed en juist zeer onderscheidend album.
Ik vond het albums zelfs zo goed dat het album de top 10 over mijn jaarlijstje over 2021 haalde. Ondanks het feit dat Cleo Sol in de periode voor de release van haar tweede soloalbum de aandacht had getrokken met haar bijdragen aan het project Sault, bleef Mother lange tijd onopgemerkt wat echt doodzonde was en is.
Op Mother werd de Britse muzikante bijgestaan door Inflo, de grote man achter Sault, die tekende voor een geweldige productie. Op Mother combineerde Cleo Sol invloeden uit de soulmuziek zoals die in de jaren 70 werd gemaakt met invloeden uit de R&B van dat moment, maar uitstapjes buiten de gebaande paden werden zeker niet geschuwd. De vooral ingetogen tracks op het album klonken loom en zwoel, maar de songs van Cleo Sol zaten stuk voor stuk razend knap in elkaar en bovendien zong de Britse muzikante prachtig op haar tweede album.
Ik had al een tijd niet meer naar Mother geluisterd, maar de hernieuwde kennismaking met het album beviel me misschien nog wel beter dan de eerste kennismaking in het najaar van 2021. De aanleiding om het vinyl van Mother weer eens uit de kast te halen is de release van Heaven, het derde album van Cleo Sol, deze week.
Na de twaalf tracks en ruim een uur muziek van Mother was het even een tegenvaller dat we het dit keer moeten doen met negen tracks en slechts een half uur muziek, maar uiteraard is de kwaliteit belangrijker dan de kwantiteit en met die kwaliteit zit het ook dit keer weer goed. Voor de productie van Heaven deed Cleo Sol wederom een beroep op Inflo, wat een prachtig klinkend album oplevert.
Cleo Sol tekende zelf voor de instrumentatie en de zang en beiden zijn van hoog niveau. Vergeleken met de vorige twee albums is Heaven behoorlijk sober ingekleurd. Buiten akoestische gitaar en piano hoor je vooral wat extra bas en drums en hier en daar wat extra lagen vocalen. Het geluid op het album is misschien relatief sober, maar het is ook een warm geluid dat zich heerlijk om je heen slaat, zeker wanneer de ritmes wat meer uptempo zijn. Het is een vooral akoestisch geluid, dat wat jazzy klinkt, al heeft Cleo Sol de invloeden uit de soul en de R&B zeker niet afgezworen.
Door het ingetogen en organische geluid heeft Heaven een intiem karakter en dat wordt versterkt door de zang. Cleo Sol zingt op haar nieuwe album nog wat zachter dan op haar vorige twee albums, maar de zang op Heaven is wederom oorstrelend mooi. Zeker wat later op de avond verwarmt het nieuwe album van Cleo Sol op bijzondere wijze de ruimte, maar de Britse muzikante doet ook dit keer bijzondere dingen en weet steeds weer de aandacht te trekken met subtiele accenten en verrassende wendingen. Of Heaven net zo goed is als het geweldige Mother durf ik nog niet te zeggen, maar ik vind het nieuwe album van Cleo Sol wel steeds beter en interessanter worden. Knappe plaat weer. Erwin Zijleman
De muziek van Cleo Sol is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse muzikante: https://cleosol.bandcamp.com/album/heaven.