19 november 2023

Jolie Laide - Jolie Laide

Jeff MacLeod en Nina Nastasia bundelen de krachten en leveren als Jolie Laide een ruw en donker album af, dat zowel ingetogen als gruizig kan klinken en dat wordt gedragen door de bijzondere stem van Nina Nastasia
Jolie Laide is een van de wat obscuurdere namen tussen het aanbod aan nieuwe albums deze week, maar met de Canadese muzikant Jeff MacLeod en vooral de Amerikaanse muzikante Nina Nastasia heeft het twee gelouterde muzikanten aan boord. De samenwerking van de twee pakt uitstekend uit, want het veelkleurige gitaarwerk van Jeff MacLeod past uitstekend bij de bijzondere stem van Nina Nastasia. In muzikaal opzicht kan het meerdere kanten op, want Jolie Laide schakelt makkelijk tussen onder andere folk, country-noir, lo-fi en indierock, maar door de bezwerende vocalen van Nina Nastasia klinkt de donkere en ruwe muziek van Jolie Laide ook verrassend consistent.



Tussen de nieuwe albums van deze week kwam ik het titelloze album van Jolie Laide tegen. De naam zei me echt helemaal niets, maar de muziek op het album vond ik direct aansprekend. Jolie Laide betekent letterlijk iets als knap lelijk en is een predicaat dat kennelijk vooral op vrouwen wordt toegepast. In het Engels wordt voor Jolie Laide de definitie “a woman whose ugliness forms her chief fascination” gebruikt, waardoor de bandnaam Jolie Laide me in deze tijd wat ongepast lijkt. 

Het is gelukkig wel een vrouw die de hoofdrol speelt in de band, want Jolie Laide is een duo dat bestaat uit de Canadese muzikant Jeff MacLeod en de Amerikaanse muzikante Nina Nastasia. Jeff MacLeod ken ik niet, maar hij speelde in het verleden onder andere in de Canadese band The Cape May. Nina Nastasia ken ik daarentegen wel en het is een muzikante die ik heel hoog heb zitten. 

Nina Nastasia debuteerde in 2000 met het fraaie Dogs, en maakte vervolgens met The Blackened Air (2002), Run To Ruin (2003) en On Leaving (2006) een drietal geweldige albums, waarvan met name de laatste twee onbetwist jaarlijstjesalbum waren. Hierna volgde in 2010 het album Outlaster, waarna het heel lang stil werd rond Nina Nastasia, tot ze vorig jaar terugkeerde met Riderless Horse. 

Nina Nastasia en Jeff MacLeod leerden elkaar kennen in 2006 toen ze allebei een album opnamen in de Electrical Audio Studio van Steve Albini in Chicago. De twee werkten al eerder samen, maar nu is er een gezamenlijk album en ik vind het een mooi album. Het is een rauw en donker album zonder opsmuk, waardoor ik flink wat raakvlakken hoor met de muziek van Nina Nastasia, die met haar zang het geluid van Jolie Laide voor een belangrijk deel bepaalt. 

Jeff MacLeod en Nina Nastasia maakten het eerste album van Jolie Laide grotendeels met zijn tweeën, waardoor het album elementair en sober klinkt. In muzikaal opzicht wordt het album gedomineerd door gitaren, die het geluid van Jolie Laide meerdere kanten op duwen. De muziek van Jolie Laide kan redelijk ingetogen en folky klinken, maar schuift hier en daar ook op richting country noir en veel vaker richting behoorlijk rauwe indierock. Het is een geluid dat hier en daar wat lo-fi klinkt, maar zeker wanneer wordt gekozen voor breed uitwaaiende gitaarakkoorden is de muziek van Jolie Laide ook verrassend beeldend. 

Gitaren spelen een zeer voorname rol in het geluid van Jolie Laide, maar dit geluid wordt vooral bepaald door de zang van Nina Nastasia. De Amerikaanse muzikante beschikt over een herkenbaar stemgeluid en zingt met veel gevoel en bezwering. Ze kan bijna lieflijk zingen, maar kan ook ruw van zich afbijten, wat het album voorziet van veel dynamiek. De stem van Nina Nastasia is niet per se mooi, maar het is wel een stem met veel impact en een stem die haar muziek voorziet van vooral donkere tinten. 

Het is niet anders op het debuutalbum van Jolie Laide, waarop Nina Nastasia terugkijkt op haar jeugd in Californië. Door de veelkleurige gitaarklanken en de indringende zang is het debuutalbum van Jolie Laide een album dat makkelijk de aandacht trekt, maar net als de soloalbums van Nina Nastasia is het een album dat veel beter wordt wanneer je het vaker hebt gehoord. Mooi en lelijk komen op dit album op bijzondere wijze samen, waardoor de bandnaam op een of andere manier toch treffend is. Het debuutalbum van Jolie Laide is met een klein half uur muziek wel wat aan de korte kant, maar is zeker memorabel. Erwin Zijleman

De muziek van Jolie Laide is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het Amerikaans-Canadese duo: https://jolielaidemusic.bandcamp.com/album/jolie-laide.